Η δεκαετία του '10 «αφήνει» έναν διαφορετικό κόσμο πίσω της. Πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις, σκάνδαλα και πολιτικές εξελίξεις που καθόρισαν αποφασιστικά το εγχώριο και διεθνές πολιτικό προσκήνιο, απασχόλησαν κυρίως την παγκόσμια κοινότητα. Γεγονότα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας και άλλα που σκόρπισαν θλίψη και πανικό.
2010: To σκάνδαλο της δεκαετίας από το «WikiLeaks»
Τον Οκτώβριο του 2010 ο διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέσων μαζικής ενημέρωσης με ιδρυτή τον Τζούλιαν Ασάνζ, δημοσιεύει ένα πακέτο 400.000 απόρρητων εγγράφων υπό τον τίτλο «Ημερολόγιο του Πολέμου στο Ιράκ» («Iraq War Logs»). Λίγο αργότερα ξεκινάει η σταδιακή δημοσίευση εκατοντάδων χιλιάδων διπλωματικών εγγράφων που περιγράφουν τις στρατηγικές κινήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης στον πόλεμο του Ιράκ. Αποδεικνύουν την κατάφωρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποκαλύπτουν δεκαπέντε, περίπου, μυστικούς, έως τότε, θανάτους.
Ήταν η λεπτομερέστερη καταγραφή πολέμου που έχει έρθει, μέχρι στιγμής, στο φως της δημοσιότητας αλλά και η αρχή του «πολέμου» εναντίον του Ασάνζ, κρατουμένου σήμερα σε φυλακές υψίστης ασφαλείας του Λονδίνου, τον οποίο η τότε Προεδρία των ΗΠΑ είχε αποκαλέσει «εχθρό του έθνους».
2011: Ο Οσάμα μπιν Λάντεν πυροβολείται θανάσιμα στο κεφάλι
Τη 2α Μαϊου ο αρχηγός της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης «Αλ Κάιντα» πέφτει νεκρός από τα πυρά στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ, μετά από επιχείρηση στην πόλη κατοικίας του στο Πακιστάν. Το σχέδιο που ονομάστηκε «Επιχείρηση Τζερόνιμο» σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε υπό άκρα μυστικότητα, ενώ ο θάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν επήλθε μετά από πυροβολισμό στο κεφάλι. Οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις πέταξαν τη σορό του στη θάλασσα, ενώ την εκτέλεσή του χαιρέτισαν ΝΑΤΟ, Ευρωπαική Ένωση και Ηνωμένα Έθνη.
Ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ζήτησε να μη δημοσιευθούν στιγμιότυπα της επιχείρησης, καθώς δε το θεωρούσε σκόπιμο. Αυτό αλλά και το γεγονός ότι δε πραγματοποιήθηκε τελετή ταφής, πυροδότησαν πληθώρα θεωριών συνωμοσίας, σύμφωνα με τις οποίες ο Οσάμα μπιν Λάντεν δε δολοφονήθηκε ποτέ.
2012: Το Costa Concordia στο βυθό της Τοσκάνης
Το βράδυ της 13ης Ιανουαρίου το κρουαζιερόπλοιο «Costa Concordia» με 4.229 επιβαίνοντες προσκρούει σε ύφαλο κοντά στην Τοσκάνη, με αποτέλεσμα το θάνατο τριάντα δύο ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων εκατόν δέκα. Η διαδικασία εκκένωσης του πλοίου διήρκησε πάνω από έξι ώρες, ενώ λίγο αργότερα βυθίστηκε πλήρως.
Ο κυβερνήτης του πλοίου, Φραντσέσκο Στεττίνο, εγκατέλειψε το πλοίο πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία εκκένωσης, με τους Ιταλούς Εισαγγελείς να απαγγέλλουν κατηγορίες εναντίον του για εξ αμελείας ανθρωποκτονίες, εγκατάλειψη πλοίου και πρόκληση περιβαλλοντικών ζημιών. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας τον καταδίκασε τελεσίδικα σε ποινή φυλάκισης δεκαέξι ετών.
2013: «Κούρεμα» καταθέσεων στην Κύπρο της οικονομικής κρίσης
Μετά το «ηρωικό όχι» της κυπριακής Βουλής στις 19 Μαρτίου, στις 25 Μαρτίου 2013 αποφασίζεται η επιβολή του κουρέματος 40% επί των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ στις κυπριακές τράπεζες. Αποφασίζεται επίσης η εκκαθάριση της Λαϊκής Τράπεζας και η μεταφορά των υποχρεώσεων της στην Τράπεζα Κύπρου. Πρόκειται για μια ιστορική εξέλιξη καθότι ήταν η πρώτη φορά που επιβλήθηκε κούρεμα καταθέσεων.
2014: Το Ισλαμικό Κράτος αποκεφαλίζει το δημοσιογράφο Τζέιμς Φόλει
Στις 19 Αυγούστου το Ισλαμικό Κράτος ανακοινώνει ότι αποκεφάλισε τον Αμερικανό δημοσιογράφο, Τζέιμς Φόλει, δημοσιεύοντας το βίντεο της εκτέλεσής του. Μασκοφόρος άντρας, φορώντας μαύρα ρούχα, κόβει το λαιμό του άντρα που είχε απαχθεί στη Συρία το 2012. Τα στιγμιότυπα που προκαλούν αποτροπιασμό, έκαναν το γύρο του κόσμου. Οι τρομοκράτες δήλωσαν ότι επρόκειτο για αντίποινα σε αμερικανικές επιχειρήσεις, καλώντας τους συμμαχητές τους να ξεσηκωθούν απέναντι «στους πραγματικούς δολοφόνους», εννοώντας την αμερικανική κυβέρνηση.
Λίγες μέρες αργότερα Λευκός Οίκος και FBI επιβεβαίωσαν τη γνησιότητα του βίντεο, ξεκινώντας νέο κύκλο συγκρούσεων με τους εξτρεμιστές. Πρόκειται για τον πρώτο αποκεφαλισμό που κατεγράφη και δημοσιεύθηκε από το Ισλαμικό Κράτος, που τα επόμενα χρόνια το μετέτρεψε σε προσφιλή τακτική εκφοβισμού.
2015: Η σάτιρα στο στόχαστο και η Γαλλία πενθεί
Νεκροί πέφτουν δώδεκα άνθρωποι μετά από πυρά εξτρεμιστών στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» στις 7 Ιανουαρίου στο Παρίσι. Μεταξύ αυτών οι σκιτσογράφοι Charb, Cabu, Tignous και Wolinski. Oι δύο δράστες, που στη συνέχεια έπεσαν νεκροί από τα πυρά αστυνομικών, μπήκαν στο κτήριο φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ», δηλαδή «Ο Θεός είναι μεγάλος». Το περιστατικό σημειώθηκε με αφορμή μια σειρά εξωφύλλων του περιοδικού που θεωρήθηκαν προκλητικά προς τον προφήτη του Ισλάμ.
Δέκα μήνες μετά, μια σειρά από βίαιες επιθέσεις στο κέντρο της Γαλλικής πρωτεύουσας θα βυθίσει στο πένθος το παγκόσμιο. Εκατόν είκοσι εννέα άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από διακόσιοι τραυματίστηκαν εκ των οποίων ογδόντα νοσηλεύτηκαν σε σοβαρή κατάσταση. Τρεις ξεχωριστές εκρήξεις και έξι μαζικοί πυροβολισμοί κήρυξαν τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με τον τότε Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολλάντ, να κλείνει τα σύνορα.
Για τα περιστατικά σε ένα εστιατόριο, σε ένα μπαρ, σε μια πιτσαρία και σε συναυλία στο Μπατακλάν (όπου και σκοτώθηκαν ενενήντα άτομα) την ευθύνη ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος.
2016: Η τρομοκρατία «βυθίζει» την Ευρώπη στο σκοτάδι
Το 2016 στιγματίστηκε από τις πολύνεκρες επιθέσεις σε Ευρωπαικές χώρες. Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία και Τουρκία θρήνησαν δεκάδες νεκρούς, με το Ισλαμικό Κράτος να αναλαμβάνει στις περισσότερες των επιθέσεων την ευθύνη.
Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα παγιδευμένα αυτοκίνητα στη Τουρκία εκρήγνυνται στην Άγκυρα με θύματα εξήντα δύο ανθρώπους και την ευθύνη αναλαμβάνει τμήμα του PKK. Την 22α Μαρτίου δύο ταυτόχρονες επιθέσεις, στο αεροδρόμιο Ζάβεντεμ και σε σταθμό του μετρό Μάλμπεκ των Βρυξελλών, βυθίζουν στο σκοτάδι το Βέλγιο με τριάντα δύο νεκρούς. Στις 14 Ιουλίου φορτηγό που οδηγεί ο Μοχάμεντ Λαχουαέζ Μπουχλέλ πέφτει με ταχύτητα σε συγκεντρωμένο πλήθος, σκοτώνοντας ογδόντα έξι ανθρώπους, ανάμεσά τους και δεκαπέντε παιδιά, ενώ ένα μήνα αργότερα ζευγάρι αστυνομικών μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου. O Ioύλιος στιγμάτισε και τη Γερμανική χώρα, αφού, νεαρός Αφγανός μετανάστης επιτέθηκε με τσεκούρι σε 4 Ούγγρους τουρίστες μέσα σε τρένο και σε έναν περαστικό, πριν πέσει από τις σφαίρες των αστυνομικών, με την επίθεση κοντά στο Βίρτσμπουργκ, να είναι η πρώτη του Ισλαμικού κράτους στη χώρα. Τέλος, στις 19 Δεκεμβρίου, δώδεκα σκοτώθηκαν και σαράντα οκτώ τραυματίστηκαν από μακελειό στη Χριστουγεννιάτικη αγορά στο Breitscheidplatz, όταν δράστης έπεσε με φορτηγό πάνω σε πεζούς.
2017: Ο Ντόναλντ Τραμπ εκλέγεται Πρόεδρος των ΗΠΑ
Στις 20 Ιανουαρίου ο Ντόναλντ Τραμπ, επιχειρηματίας και πρώην τηλεπαρουσιαστής, εκλέγεται ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, αφού είχε τερματίσει πρώτος στην «κούρσα» για την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών ανάμεσα σε δεκαέξι υποψήφιους. Πρόκειται για μια νίκη που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις με πολλούς να επικρίνουν τις θέσεις του Τραμπ ως λαικιστικές και εθνικιστικές.
Έκτοτε και ως σήμερα ο Αμερικανός Πρόεδρος βρίσκεται ψηλά καθημερινά στην πολιτική διεθνή ατζέντα, με τις απόψεις του αναφορικά με περιβαλλοντικά ζητήματα και προσφυγικό να χαρακτηρίζονται ως «ακραίες» και «ρατσιστικές». Το τελευταίο καιρό οι σχέσεις του με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι στο επίκεντρο της καθημερινής ειδησεογραφίας, όπως και η ιστορική παραπομπή του για κατάχρηση εξουσίας και προσπάθεια παρεμπόδισης της έρευνας αναφορικά με το σκάνδαλο της Ουκρανίας.
2018: Ο δημοσιογράφος Τζαμάλ Κασόγκι δολοφονείται
Το μεσημέρι της 2ας Οκτωβρίου ο δημοσιογράφος της «Washington Post», Τζαμάλ Κασόγκι μπαίνει στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη. Από εκείνη τη στιγμή χάνονται τα ίχνη του, ενώ την επόμενη ακριβώς μέρα οι Τουρκικές Υπηρεσίες Ασφάλειας εντοπίζουν το χώρο που ο δημοσιογράφος βασανίστηκε, δολοφονήθηκε και έπειτα τεμαχίστηκε από μια ομάδα δεκαπέντε εκτελεστών. Σύμφωνα με τα Δυτικά Μέσα Ενημέρωσης, ο Κασόγκι ήταν το θύμα ενός «συμβολαίου θανάτου» που λόγο είχε ο διάδοχος του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.
Οι εμπλεκόμενοι πράκτορες λίγους μήνες μετά συνελήφθησαν, με τον Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν να αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη, ενώ η σορός του δημοσιογράφου δεν βρέθηκε ποτέ.
2019: Η τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία
Στις 7 Οκτωβρίου η Τουρκία επιχειρεί στη Βόρεια Συρία εναντίον των Κούρδων και τους μαχητές του SDF, ξεκινώντας νέο κύκλο αιματοχυσίας και συνταράσσοντας όλο τον κόσμο. H επιδρομή ξεκίνησε μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από τη Βόρεια Συρία, επιτρέποντας στον Ερντογάν να ξεκινήσει την «Πηγή Ειρήνης», όπως ονομάστηκε η επιχείρηση, κατά των «Κούρδων τρομοκρατών». Η Βόρεια Συρία, «βάφτηκε» με αίμα, με το Ντόναλντ Τραμπ να αποστέλλει επιστολή προς τον Τρούκο ομόλογό του καλώντας τον να σταματήσει την επίθεση απειλώντας με οικονομικές κυρώσεις.
Παρά τις διακηρύξεις περί εκεχειρίας από τα τέλη Οκτωβρίου κι έπειτα, οι μάχες συνεχίζονται με τις αναφορές να κάνουν λόγο τις τελευταίες μέρες για εναέριες επιχειρήσεις που οδηγούν τον κουρδικό πληθυσμό στα σύνορα με την Τουρκία. Παράλληλα, ελάχιστα είναι τα αμερικανικά στρατεύματα που έχουν διατηρηθεί στην περιοχή, κυρίως σε σημεία αυξημένου οικονομικού συμφέροντος.
Στο κατώφλι, πια, της νέας δεκαετίας, η τρομοκρατία εξακολουθεί να αποτελεί τον μεγάλο φόβο της Ευρώπης, ενώ η οικονομική σταθερότητα φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά αποκατάστασης. Οι θέσεις, ωστόσο, περί ειρήνης στη Μέση Ανατολή αποτελούν ουτοπικό σενάριο, ενώ «θερμό» είναι το κλίμα πλέον και στην Ανατολική Μεσόγειο με την τουρκική προκλητικότητα να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό. Δολοφονίες, σκάνδαλα και πολιτικές συγκρούσεις παραμένουν εδώ και δεκαετίες σταθερά στο κέντρο του ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος, με τη δεκαετία του '20 να προκαλεί εκ των προτέρων το ενδιαφέρον για όσα θα διαδραματιστούν κατά τη διάρκειά της.
