Έτσι έζησα τον Μακάριο: «Δεν ήθελε το κακό, ήθελε να είναι αγαπημένος ο κόσμος»

Δευτέρα, 15/7/2024 - 12:56
Μακάριος Αθηνούλα Νεοφύτου

«Αδικείται με αυτά που λέγονται σήμερα. Αγαπούσε την Κύπρο πάρα πολύ». Έτσι σκιαγραφεί τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ένα πρόσωπο που τον γνώριζε από πρώτο χέρι. Ένα μέλος της οικογένειας του, το οποίο ανήμερα της μαύρης επετείου του Πραξικοπήματος, σκιαγραφεί στον Alpha το προφίλ του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση φιλοξενήθηκε η σύζυγος του αδελφότεκνου του Μακαρίου Αθηνούλα Νεοφύτου, εξιστορώντας παράλληλα το πως βίωσε η οικογένεια την είδηση ότι εισέβαλαν τα τανκς στο Προεδρικό το πρωινό της 15ης Ιουλίου του 1974.

Θυμάται πως εκείνη την ημέρα βρισκόταν όπως και κάθε άλλη στην δουλειά. Εργαζόταν ως τραπεζική υπάλληλος. Ενώ τα παιδιά της βρίσκονταν εκείνη την ημέρα στην Κερύνεια

Κατά τις 09:00 όταν βγήκαν τα τανκς έξω, ο αδελφός μου ήρθε στην τράπεζα και μου λέει: «Αθηνούλα καλύτερα να φύγουμε, κάτι δεν πάει καλά», πήγαμε στην πεθερά μου, την αδελφή του Μακαρίου.

Θυμάται ότι μετά από λίγο στο ράδιο ακούστηκε το γνωστό: «Ο Μακάριος είναι νεκρός»

Όλοι ξέσπασαν σε κλάματα, επικρατούσε ένα κλίμα τραγωδίας, ωστόσο το απόγευμα αναθάρρησαν όταν έρχονταν μηνύματα από την Αρχιεπισκοπή πως ο Μακάριος κατάφερε να ξεφύγει και ήταν ζωντανός.

Θυμάται επίσης όταν πήγε σπίτι της μετά από τρεις ημέρες, και βρήκε ένα εμπόλεμο σκηνικό. Οι γείτονες της είχαν πει ότι την ημέρα του Πραξικοπήματος, σε αυτό εισέβαλαν 8 στρατιώτες, βρίζονται και ψάχνοντας την οικογένεια της. Αναποδογύρισαν τα έπιπλα, πέταξαν ένα κάδρο του Μακάριου, και λόγχισαν την εικόνα του γάμου της.

Η ανθρώπινη πλευρά του Μακαρίου

Η κυριά Αθηνούλα μαρτυρά και το ανθρώπινο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Σύμφωνα με το πως έζησαν μάλιστα την ημέρα του Πραξικοπήματος, μαρτυρά πως

«Ο Αρχιεπίσκοπος στα αλήθεια δεν ήθελε να εγκαταλείψει το Προεδρικό, αλλά κατόπιν επιμονής τον έπεισαν. Ήδη τα τανκς είχαν μπει στο Προεδρικό»

Για τον Αρχιεπίσκοπο ως άνθρωπο, θυμάται πως

«Εμείς σαν οικογένεια τον επισκεπτόμασταν Σάββατα ή Κυριακές. Θέλαμε να τον ευχαριστήσουμε, παίρναμε τα παιδιά να ασχοληθεί μαζί τους, αποφεύγαμε τις πολιτικές συζητήσεις. Περνούσε λίγη ώρα ευχάριστη μαζί μας. Ήταν εξαίρετος, καλόκαρδος, γλυκύτατος με όλους μας»

«Ήταν ειρηνιστής, δεν ήθελε το κακό. Ήθελε την συμφιλίωση, να είναι αγαπημένος ο κόσμος», συνέχισε η κυρία Αθηνούλα, συνεχίζοντας με το ότι

«Αδικείται με αυτά που λέγονται σήμερα. Αγαπούσε την Κύπρο πάρα πολύ»  

Ενώ τονίζει πως η υγεία του είχε κλονιστεί πάρα πολύ με τα όσα ακολούθησαν του πραξικοπήματος και της εισβολής. Χαρακτηριστική η εικόνα που θυμάται η ίδια

«Είχε δακρύσει όταν είδε τις μάνες των αγνοουμένων»