Εικόνες μοναδικής φυσικής ομορφιάς και παραδόσεων από τη χώρα μας. Η… άλλη Κύπρος παρουσιάζεται σε ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης της Αυστρίας.
Δημοσιογράφος ORF
«Το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου, γνωστό και ως το νησί των Θεών, αποκαλύπτεται στους επισκέπτες του με πολύχρωμο και ποικιλόμορφο τρόπο».
Επίκεντρο του ρεπορτάζ η Λεμεσός και οι Αυστριακοί δημοσιογράφοι επέλεξαν να προβάλουν τα λιγότερο προβεβλημένα στοιχεία της πόλης στο εξωτερικό. Αρχίζοντας από την ιστορία και την αρχιτεκτονική.
«Όποιος περιπλανηθεί στην πόλη με ανοιχτή καρδιά και μάτια θα ανακαλύψει πολλά στολίδια δίπλα σε ιστορικά κτίρια με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική. Ίσως μια τρύπα στον τοίχο, όπου μπορούν να κατατεθούν δωρεές για το μικρό παρεκκλήσι Αγίας Μαρίνας, πίσω από αυτόν».
Η κυπριακή κουλτούρα αποτυπώνεται στις εικόνες και την αφήγηση, για την ιδιοσυγκρασία και τις παραδόσεις των ντόπιων.
«Οι κάτοικοι της Λεμεσού χαίρουν ιδιαίτερης φήμης στην Κύπρο λόγω του εύθυμου τρόπου ζωής τους, που εκφράζεται, μεταξύ άλλων, στα πανηγύρια της πόλης που είναι φημισμένα σε όλο το νησί. Η θετική και φιλική ατμόσφαιρα γίνεται αισθητή και στην αγορά. Οι Κύπριοι αγαπούν τους παραδοσιακούς χορούς τους και διατηρούν αυτόν τον πολιτισμό με μεγάλη προσοχή. Οι χορευτές εξακολουθούν να απολαμβάνουν μεγάλη φήμη στην Κύπρο και σήμερα».
Παρενθετικά αναφέρονται ο ήλιος και η θάλασσα, σε αντίθεση με τις ομορφιές των κοινοτήτων της χώρας…
«Αν θέλετε να χαλαρώσετε μετά τα αξιοθέατα, μπορείτε να απολαύσετε την πισίνα και τη θάλασσα ή να κάνετε ένα ταξίδι στην ενδοχώρα. Ακολουθήσαμε μια ομάδα που ξεναγήθηκε στο Μονάγρι, μισή ώρα οδικώς, βόρεια της Λεμεσού».
Το οδοιπορικό στο Μονάγρι, άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων.
«Ο χρόνος φαίνεται να σταμάτησε εδώ. Όπως πάντα, οι άντρες συναντιούνται στο καφενείο και μιλούν για τον Θεό και τον κόσμο. Ο παπάς του χωριού π. Χριστόφορος Παπαναστασίου δεν χρειάζεται να πάει μακριά. Το νέο καφενείο χτίστηκε απέναντι από το παλιό και είναι ακριβώς δίπλα στην εκκλησία. Το μικρό σχολείο του χωριού είναι διατηρητέο και χρησιμοποιείται για μαθήματα γλώσσας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες».
Και φυσικά, γίνεται ειδική μνεία στη γαστρονομία της περιοχής.
«Αυτή η σπεσιαλιτέ ονομάζεται σιουσιούκος. Φτιάχνεται από αμύγδαλο και χυμό σταφυλιού, ανακατεμένο με λίγο αλεύρι. Στη συνέχεια, βυθίζεται με μια θηλιά από κλωστή και κρεμιέται για να στεγνώσει».
Τα γυρίσματα έγιναν παλαιότερα και το ρεπορτάζ προβλήθηκε πρόσφατα στο πλαίσιο ταξιδιωτικού ενθέτου.
Δείτε το ρεπορτάζ της Νάσιας Ιωάννου:
