Αν κάποιος γνωρίζει τι σημαίνει τελικός κυπέλλου αυτός, δίχως αμφιβολία, είναι ο Ανδρέας Αβραάμ, ο οποίος μετράει τέσσερις κατακτήσεις με τρεις διαφορετικές ομάδες.
Συγκεκριμένα, ο 35χρονος πανηγύρισε το πρώτο του κύπελλο με τον Απόλλωνα το 2010, ακολούθησαν άλλες δύο σερί κατακτήσεις με την Ομόνοια το 2011 και το 2012, ενώ η τελευταία του ήταν με την ΑΕΛ το 2019.
Ο Κύπριος ποδοσφαιριστής, που πλέον αγωνίζεται στην Καρμιώτισσα, μίλησε στο AlphaNews.Live με αφορμή το σημερινό (24/5, 19:00) τελικό στο ΓΣΠ, παιχνίδι το οποίο θα προβληθεί ζωντανά και αποκλειστικά από τον Alpha Κύπρου.
Πως νιώθει που κατέκτησε τέσσερις φορές το τρόπαιο, τι θυμάται από τους προηγούμενους τελικούς και ειδικά από αυτόν του 2012 ανάμεσα στις δύο ομάδες και ποια θεωρεί φαβορί, ήταν μεταξύ άλλων αυτά που μοιράστηκε μαζί μας.
-Είσαι από τους λίγους που κατέκτησαν τέσσερις φορές το κύπελλο και μάλιστα με τρεις διαφορετικές ομάδες. Ποια τα συναισθήματα σου για αυτό το επίτευγμα; «Σίγουρα είναι μεγάλη χαρά να αγωνίζεσαι σε τέσσερις τελικούς και να κατακτάς ισάριθμες φορές το κύπελλο. Το γεγονός ότι έγινε με τρεις διαφορετικές ομάδες έχει ξεχωριστή σημασία και είναι κάτι που μένει στην ιστορία. Ειδικά σε μια καριέρα ποδοσφαιριστή αφού αυτά είναι που μένουν στο τέλος της μέρας».
-Πανηγύρισες το κύπελλο και με την Ομόνοια και με την ΑΕΛ. Τι θυμάσαι από εκείνα τα παιχνίδια και ειδικά από τον τελικό του 2012, όπου ήταν και ο τελευταίος ανάμεσα στις δύο ομάδες; «Πρώτα πήρα το κύπελλο με τον Απόλλωνα το 2010 και την επόμενη χρονιά το κατέκτησα με την Ομόνοια, σε τελικό απέναντι στην πρώην ομάδα μου. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα γιατί ήμουν αρκετά νεραρός και κυρίως γιατί είχε γίνει μεγάλο θέμα με τη μεταγραφή μου και είχα αρκετό άγχος, όμως ευτυχώς καταφέραμε να κερδίσουμε. Το 2012 η Ομόνοια πάλεψε για το πρωτάθλημα, όμως δεν τα κατάφεραμε και είχαμε το παιχνίδι αυτό για να σώσουμε τη χρονιά, με έναν τίτλο. Ευτυχώς στο τέλος τα καταφέραμε ξανά, σε ένα παιχνίδι όπου προηγήθηκαμε στο σκορ με γκολ του Άλβες και μετά από λίγο είχαμε αριθμητικό πλεονέκτημα. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΛ μπήκε πάρα πολύ δυνατά, μας πίεσε αρκετά, όμως καταφέραμε και αντέξαμε και πήραμε το δεύτερο συνεχόμενο κύπελλο με την Ομόνοια και το οποίο ήταν το τρίτο για μέναι».
-Πως νιώθει ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται σε έναν τελικό κυπέλλου; «Για μένα ο τελικός είναι οι κόποι όλης της χρονιάς, είναι η γιορτή του ποδοσφαίρου, το χαίρεσαι ιδιαίτερα και επίσης ο κόσμος το απολαμβάνει. Είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα για τέτοιου είδους αγώνες, αφού παρακολουθεί όλο το φίλαθλο κοινό, πέραν από τους φίλους των ομάδων που βρίσκονται στον τελικό. Ξέρεις ότι σε 90 λεπτά κρίνεται ένα τρόπαιο και μπορείς να γράψεις ιστορία».
-Πως βλέπεις τη φετινή πορεία των δύο ομάδων και αν έχεις ξεχωρίσει κάτι; «Το κύπελλο είναι η σωτηρία τους γιατί δεν ήταν και οι καλύτερες τους χρονιές. Από τη μία, η Ομόνοια, ναι μεν κατάφερε να μπει στην εξάδα, όμως ήταν αδιάφορη βαθμολογικά και ο μόνος τρόπος να σωθεί η χρονιά ήταν το κύπελλο. Εντέλει κατάφερε να περάσει στον τελικό και έχει την ευκαιρία να το πετύχει, κατακτώντας ακόμη ένα τρόπαιο. Από την άλλη, η ΑΕΛ ξεκίνησε με προσδοκίες τη σεζόν, προχώρησε σε πολλές και μεγάλες αλλαγές, όμως κι αυτή δεν ήταν αυτό που ήθελε ο κόσμος να πετύχει τους στόχους. Κατάφερε, ωστόσο, να πάρει την πρόκριση για τον τελικό και σημαίνει πάρα πολλά, αφού έχει τη δυνατότητα να πάρει το κύπελλο και να βγει στην Ευρώπη».
-Πιστεύεις ότι η προοπτική της Ευρώπης δημιουργεί ένα επιπλέον κίνητρο για την κατάκτηση του κυπέλλου; «Σίγουρα γιατί κερδίζεις δύο σε ένα σε αυτό το παιχνίδι, όποια ομάδα το κατακτήσει. Το κύπελλο από τη μία και από την άλλη είναι η έξοδος στην Ευρώπη, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική και για τις δύο ομάδες, καθώς είναι διαφορετικό για μια ομάδα που αγωνίζεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ειδικά σε ομάδες τέτοιου βεληνεκούς και που το έχουν ανάγκη».
-Ποια ομάδα θεωρείς φαβορί και ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις; «Το γεγονός ότι ο αγώνας θα γίνει στο ΓΣΠ δίνει ένα μικρό προβάδισμα στην Ομόνοια. Είναι όμως ένα παιχνίδι και όλα είναι πιθανά σε 90 λεπτά ή σε όσο χρειαστεί ένας τελικός. Το πιο σημαντικό είναι να το απολαύσει ο κόσμος, να γίνει σε αθλητοπρεπή πλαίσια, καθώς είναι η γιορτή του ποδοσφαίρου. Εύχομαι ο καλύτερος ή ο πιο τυχερός να το πάρει».
