του Γιάννη Ξενοφώντος
Λένε πως όταν φθάσεις στην κορυφή, πρέπει να συρθείς στο έδαφος... και ίσως αυτή η φράση να αποτυπώνει ολόκληρη τη ζωή του Τζο Μπάιντεν, του 46ου Αμερικανού Προέδρου.
Γεννήθηκε το 1942 στο Σκράντον της Πενσυλβάνια. Σε ηλικία 11 ετών μετακομίζει με την οικογένειά του στο Ντέλαγουερ, όπου τελείωσε με δυσκολία το σχολείο, λόγω του τραυλισμού του.
Το πρόβλημα στην ομιλία του, ωστόσο, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο.
Τελείωσε τη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών στη Νέα Υόρκη, ενω είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, Νέιλα.
Το 1972, σε ηλικία 30 ετών, παίρνει το βάπτισμα του πυρός στην πολιτική και γίνεται ο νεαρότερος Γερουσιαστής στο Ντέλαγουερ. Στο βιβλίο της ζωής του, όμως, είχε μόλις αρχίσει να γράφεται ένα απο τα πιο τραγικά κεφάλαια.
Χάνει τη σύζυγό του και την μόλις ενός έτους κόρη του Ναόμι σε αυτοκινιτιστικό δυστύχημα. Στο τροχαίο τραυματίστηκαν οι δύο του γιοί και η ορκομωσιά του, ως γερουσιαστή, πραγματοποιείται στο νοσοκομείο... στο προσκεφάλι των δύο του παιδιών.
Επτά χρόνια αργότερα, η ζωή του χαμογελά και πάλι. Γνωριζει τη σημερινή του σύζυγο, Τζιλ... Τότε ήταν, που άρχισε και πάλι να περπατά για τα καλά στον δρόμο της πολιτικής.
Το 1987 υποβάλλει την υποψηφιότητα του για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές της ερχόμενης χρονιάς.
ΤΖΟ ΜΠΑΪΝΤΕΝ
"Είναι τη βοήθειά σας, που ζητώ πρώτα, καθώς σήμερα, ανακοινώνω την υποψηφιότητά μου για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών".
Παρόλα αυτά, αναγκάζεται να αποσυρθεί, μετά τις καταγγελίες για λογοκλοπή σε ομιλία του.
Το 2008 θέτει εκ νέου υποψηφιότητα για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές, το οποίο όμως παίρνει ο Μπάρακ Ομπάμα, που του ζητά να σταθεί στο πλευρό του ως Αντιπρόεδρος. Θέση, στην οποία παραμένει για 2 θητείες.
Μόνο που το 2015, η μοίρα του επιφυλάσσει άλλο ένα τραγικό κτύπημα. Χάνει τον γιό του Μπο, σε ηλικία 46 χρονών, απο καρκίνο, κάτι που τον κρατά μακριά απο την κουρσα των Προεδρικών του 2016, που φέρνουν τον Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο.
Όταν θυμάται τα τελευταία λόγια του γιού του, δακρύζει.
ΤΖΟ ΜΠΑΪΝΤΕΝ
"Με κοίταξε και μου είπε: Μπαμπά, δεν φοβάμαι. Είμαι εντάξει. Πάντα κρατάω αυτό το κομποσχοίνι. Το φορούσε εκείνη τη στιγμή".
Τέσσερα χρόνια μετά, κατορθώνει να αναρριχηθεί στην Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια νίκη, που αγγίζει τα όρια της προσωπικής δικαίωσης.
