Tης Νίκης Μιχαήλ
Ξεχωριστή γιορτή ήταν ο κατακλυσμός για τους κατοίκους των επαρχιών Κερύνειας και Αμμοχώστου πριν την τουρκική εισβολή του 1974. Στις δύο παραλιακές πόλεις, μικροί και μεγάλοι έπαιζαν παιχνίδια στη θάλασσα και διαγωνίζονταν μεταξύ τους σε μια σειρά από αγωνίσματα. Οι προετοιμασίες αυτές τις ημέρες, ήταν πυρετώδεις...
Πίσω στο χρόνο...
Το έθιμο είχε τις ρίζες του στη λατρεία της θεάς Αφροδίτης και του Άδώνη. Με το πέρασμα των χρόνων και των διαφόρων αλλαγών στις κοινωνίες ,αλλά κυρίως την επικράτηση του χριστιανισμού, είχε μετατραπεί και ο τρόπος εορτασμού του.
Στην περιοχή της Κερύνειας διεξάγονταν αγωνίσματα κολύμβησης, ιστιοπλοϊας και κωπηλασίας. Τα παιχνίδια, όμως που ξεχώρισαν ήταν αυτά του «Αί-Γιαλού», όπως το ρίξιμο της φιάλης , όπου με μακριές βουτιές προσπαθούσαν να την βρούν στο βυθό, το «κυνήγι της ζωντανής πάπιας» και η εύρεση του σημαδεμένου μήλου στην επιφάνεια του νερού.
Το σπουδαιότερο , αλλά και πιο επικίνδυνο άθλημα στον κατακλυσμό της Κερύνειας αποτελούσε ο «ολισθιρός ιστός». Ήταν ένα τεράστιο μακρύ κατάρτι, το οποίο έδειναν οι νέοι σε οριζόντια γραμμή σε μια έξέδρα και το άλειφαν με πηχτό λίπος για να είναι ολισθηρό.
Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να περπατήσουν στην κυρτή του επιφάνεια ώσπου να φθάσουν στο τέρμα τ για ν' αρπάξουν τη μικρή ελληνική σημαία που κυμάτιζε στην άκρη. Το άθλημα καταργήθηκε προς το τέλος της δεκαετίας του 70΄, λόγω της επικινδυνότητας του.
Συνήθως, ο κατακλυσμός της Αμμοχώστου, λάμβανε χώρο στη παραλία Φάληρου, στην περιοχή Γλώσσα παρά το ιστορικό ξενοδοχείο Κωνστάντιας . Πολλοί πλήρωναν αντίτιμο για μια βόλτα με τη βάρκα στη θάλλασα. Οι ψαρόβαρκες ήταν σημαιοστολισμένες περιλάμβαναν χρωματιστά φανάρια, αλλά και την συνοδεία καντάδων.
Την προηγούμενη μέρα πριν την έναρξη του κατακλυσμού οι χωρικοί και οι πραματευτάδες συγκεντρώνονταν και ενοικίαζαν το χώρο από το δημαρχείο , ο οποίος στήχιζε 9 γρόσια μέχρι το 1899, ενώ το 1909 η τιμή του είχε φτάσει το ένα σελίνι.
Ο εορτασμός τότε στην Αμμόχωστο δεν ήταν εμπορικός, όπως φαντάζει σήμερα στις πόλεις, αλλά πωλούνταν κυρίως οπωρικά , γλυκά και φρέσκα φρούτα της εποχής.
Το κομμάτι της διασκέδασης αναλάμβανα λαϊκοί ποιητές, χορευτές και μουσικοί από όλη την Κύπρο. Την απονομή βραβείων στους διαγωνισμούς έκανε πολυμελής κριτική επιτροπή. Μεταξύ των διαγωνισμών ξεχώριζε αυτός του «πιδκιαυλιού»(αυλού), ο χορός του δρεπανιού και της τατσιάς.
Κατά την διάρκεια της Αγγλοκρατίας , αλλά και μέχρι της αρχές της Ανεξαρτησίας πραγματοποιούνταν ναυτικοί αγώνες και αγωνίσματα της θάλασσας , όπως ιστιοδρομίες, κωπηλασία, κολύμβηση και λεμβοδρομίες(αγώνισμα με μικρές βάρκες).
