Πενήντα πέντε ημέρες στο Υφυπουργείο Πολιτισμού. Πενήντα πέντε ημέρες, γεμάτες μελέτη, συναντήσεις, φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Η Δρ. Βασιλική Κασσιανίδου συστήνεται για πρώτη φορά στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από τον Alpha, απαριθμεί τους στόχους που έχει θέσει και τις επιδιώξεις για το μέλλον της τέχνης και των ανθρώπων της.
Ποια είναι η Λίνα Κασσιανίδου; Είναι Βασιλική ή Λίνα; Και πως θα συστηνόσασταν, τι είναι αυτό που πρέπει να ξέρει για εσάς ένας πολίτης και δη ένας καλλιτέχνης;
Ποια είναι η Λίνα-Βασιλική; Πρώτα από όλα Βασιλική είναι το επίσημο μου όνομα που βαφτίστηκα, από μωρό με φώναζαν όλοι Λίνα, αλλά στην επαγγελματική μου καριέρα και όλες μου οι δημοσιεύσεις είναι με το Βασιλική και γι’ αυτό είναι τα δύο τα ονόματα. Γεννήθηκα στο Λονδίνο, οι γονείς μου ήταν εκεί όταν σπούδαζε ο πατέρας μου, έκανε την ειδικότητά του σαν γιατρός αλλά μεγάλωσα στη Λευκωσία. Σπούδασα αρχαιολογία παρόλο που είχα τελειώσει το πρακτικό γιατί είναι αυτό που αγαπούσα, ήξερα από 14 χρονών ότι θέλω να κάνω αρχαιολογία.
Είχα την ευλογία οι γονείς μου να υποστηρίξουν αυτό που ήθελα να κάνω και να μην με αποτρέψουν, φάνηκα τυχερή στο ότι οι σπουδές που έκανα, τελείωσα το πτυχίο μου την κατάλληλη στιγμή, το διδακτορικό μου, που άνοιξε το Πανεπιστήμιο Κύπρου και αυτό ήταν μεγάλη τύχη για εμένα γιατί μπήκα πολύ νωρίς. Στα 29 χρόνια που δούλεψα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου έχτισα και μια ομάδα ερευνητική γύρω μου με την οποία είχε εξαιρετική σχέση και την οποία άφησα με κάποια δυσκολία αλλά η συνεργασία μας συνεχίζεται.
Είμαι παντρεμένη με τον Γιώργο Παπασάββα που είναι συνάδελφος, καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας και έχω δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Χριστόφορο, είναι 18 και 16 και νομίζω αυτά είναι τα καλύτερα έργα που έχω παράξει μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο μου επίτευγμα το ότι έχω στο σπίτι δύο λεβέντες δικούς μου.
Όσον αφορά τη μετάβαση σας, πως σας φαίνεται το Υφυπουργείο;
Σε αυτή την ηλικία είναι μεγάλο προνόμιο να σου δίνει κάποιος την ευκαιρία να κάνεις μια αλλαγή καριέρας. Είναι στον ίδιο τομέα, του πολιτισμού. Αυτή η θέση μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσω πολύ κόσμο, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, διευθυντές μουσείων, θέατρο. Είναι μια θέση που…κάθε μέρα και κάθε καινούργιο. Το θεωρώ ότι έχω μεγάλη τύχη και έχω αυτό το προνόμιο.
Είστε όμως σε μια εκτελεστική θέση, οπότε μπορείτε να βγείτε στο βήμα.
Βεβαίως, είναι μεγάλη ευθύνη επίσης, διότι εντάξει, τώρα ενημερωνόμουν. Η θέση είναι πολιτική και είναι μια θέση που μου δίνει να πάρω μια πολιτική διάσταση στο θέμα και να αλλάξω πράγματα, ακούγοντας τι χρειάζεται αλλά και από τη δική μου εμπειρία και τριβή με τους φορείς, όχι μόνο τώρα αλλά καθ’ όλη τη ζωή μου. Η μητέρα μου έχει την γκαλερί Γκλόρια, οπότε από μικρό παιδί μεγάλωσα μέσα στη ζωγραφική, τους ζωγράφους, τους γλύπτες της πρώτης γενιάς μέχρι τους πιο καινούργιους. Άρα γνωρίζω και τα καλά και τα προβλήματα, που τα άκουγα να συζητιούνται, το ίδιο και με άλλους τομείς, ίσως λιγότερο, κάποια πράγματα τα ξέρω καλύτερα. Τώρα μου δίνεται μια ευκαιρία να κάνω κάποιες αλλαγές που θα ήθελα, να στηρίξουμε κάποια θέματα και κυρίως να φέρουμε τον πολιτισμό μπροστά, εννοώ στο προσκήνιο.»
Είστε το τρίτο άτομο που κρατά στα χέρια του το πηδάλιο το Υφυπουργείου Πολιτισμού, το οποίο μετρά έναν μόλις χρόνο ζωής. Πώς αξιολογείτε αυτό το χρόνο που πέρασε, κοντά στους δύο μήνες;
Οι προκάτοχοί μου είχαν ξεκινήσει κάποια πράγματα ήδη να τρέχουν και τώρα προσπαθώ να τα ολοκληρώσω. Κάποια πράγματα τα οποία τρέχουμε, είναι πράγματα τα οποία ήταν ήδη στο πρόγραμμα διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστοδουλίδη. Είδα διάφορα θέματα, ένα από τα θέματα τα οποία κυριαρχεί λίγο στις συζητήσεις, είναι το θέμα των φεστιβάλ, τα Κύπρια, πολλοί θεωρούν ότι ήταν λάθος ότι σταμάτησε να υπάρχει αυτό το μεγάλο φεστιβάλ, άλλοι θεωρούν ότι είναι καλύτερα έτσι που έγινε χορηγικό το πρόγραμμα και χορηγήθηκαν και άλλα φεστιβάλ σε όλη την Κύπρο και όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις. Εγώ εκείνο που είπα είναι ότι ένα χρόνο είναι τώρα που έγινε η αλλαγή, πρέπει να δώσουμε λίγο χρόνο να καταλάβουμε αν δούλεψε ή όχι.
Πως θα το δείτε δηλαδή;
Υπάρχει μια ιδέα την οποία είχε εξετάσει και ο κύριος Χατζηγιάννης πριν από εμένα, να γίνει κάπως υβριδικά, δηλαδή, να συνεχίσει και το ένα και το άλλο αλλά σε πιο μικρή κλίμακα επειδή προφανώς το ποσό ένα είναι, να δούμε πως θα μοιραστεί.
Δεν υπάρχει το ενδεχόμενο αύξησης του προϋπολογισμού;
Σιγά σιγά, αυτός είναι ο στόχος μας αλλά καταλαβαίνετε ότι πρέπει να γίνει σε κάποιο πλαίσιο και με κάποια, υπάρχουν και όρια. Ιδανικά θα είχαμε μεγάλη αύξηση, αλλά δεν είναι εφικτό, πρέπει να γίνει σταδιακά και στο πλαίσιο της δυνατότητας που μας προσφέρει το Υπουργείο Οικονομικών.
Τα έργα για την κατασκευή του νέου κυπριακού μουσείου προχωρούν, η κάρτα νέων παίρνει μορφή μέχρι το τέλος του χρόνου και το νομοσχέδιο για την καθιέρωση του καθεστώτος του καλλιτέχνη παίρνει το δρόμο της Βουλής, με την Υφυπουργό να έχει ήδη θέσει νέους στόχους.
«Ένας από τους δικούς μου στόχους, είναι να προωθήσουμε τον πολιτισμό μας όχι μόνο ως ένα προϊόν που μπορεί να βοηθήσει την οικονομία και τον τουρισμό / αλλά και το ενδιαφέρον στους Κύπριους. Δηλαδή πάντα μιλούμε για τους τουρίστες, κι εμείς πρέπει να γνωρίσουμε τον πολιτισμό μας. Πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές.»
Άρα ποιο είναι το επόμενο μεγάλο βήμα για τον πολιτισμό στη χώρα μας;
Ένα άλλο μεγάλο πρότζεκτ και θεωρώ και μεγάλο βήμα, έχει να κάνει με την κυπριακή βιβλιοθήκη, η οποία είναι όλο στα σκαριά να γίνει ένα νέο κτίριο, να αναβαθμιστεί, να ενδυναμωθεί και πάντα έμενε πίσω αυτό το πρόγραμμα. Και αυτό είναι κάτι το οποίο θα ήθελα εγώ να σπρώξω κατά τη διάρκεια της θητείας μου.
Τις τελευταίες ημέρες το κύριο θέμα στις ειδήσεις, στην ειδησεογραφία, είναι το μεταναστευτικό και τα φαινόμενα ρατσισμού που βλέπουμε, πιστεύετε ότι είναι ο πολιτισμός η απάντηση στον ρατσισμό;
Σίγουρα, μέσα από τον πολιτισμό μπορεί να έρθει κανείς πολύ πιο κοντά και πολύ πιο εύκολα, μέσα από τη μουσική. Το όλο θέμα είναι η ένταξη αυτών των ανθρώπων, να τους κάνεις να νιώθουν ότι αυτοί που είναι εδώ να μάθουν κάτι για αυτόν τον τόπο, να τον αγαπήσουν/ άρα μέσα από τέτοιες δράσεις που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό και να τους γνωρίσουμε τον πολιτισμό μας, θα είναι και πιο εύκολο και για αυτούς να ενσωματωθούν και από την άλλη έχουμε να μάθουμε και για τους ίδιους, από τον δικό τους πολιτισμό. Έχουμε πολλά κοινά στοιχεία, ιδίως με τους γειτονικούς λαούς και στο παρελθόν, από την αρχαιότητα, οι δεσμοί ήταν πάρα πολύ στενοί, εμπορικοί δεσμοί αλλά και πολιτιστικοί δεσμοί, άρα μπορούμε να χτίσουμε πάνω σε αυτό.
Λίγο πριν το πρώτο κουδούνι παίρνει θέση για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση αλλά και για τις σχολικές παραστάσεις.
«Τα παιδιά ζουν σε μια σύγχρονη κοινωνία. Και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι σημαντική και να γίνεται με σωστό τρόπο στα σχολεία. Γιατί γίνεται από μόνοι τους, πλέον έχουν την πληροφορία στο κινητό, δεν είναι πιο σωστό να γίνεται με σωστό τρόπο; Και μετά τα ερεθίσματα που παίρνουν μέσα από τον πολιτισμό, να είναι ερεθίσματα τα οποία αφορούν τη σύγχρονη κοινωνία, δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε και να τα λογοκρίνουμε. Αυτό νομίζω δεν είναι σωστό.»
Τι είναι αυτό που χρειάζεται ο πολιτισμός εδώ και τώρα; Αν είχατε ένα μαγικό ραβδί, τι είναι αυτό που θα υλοποιούσατε ή θα αλλάζατε αμέσως;
Σίγουρα περισσότερη χρηματοδότηση. Η στήριξη των καλλιτεχνών για να μπορούν να δημιουργούν χωρίς να έχουν αυτή την ανησυχία της επιβίωσης. Επίσης να αναγνωρίσουμε τους παλιούς, πρέπει να αναγνωρίζουμε και να τιμούμε τους ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού εν ζωή και όχι μετά. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, τους χρωστούμε πάρα πολλά, όλων, από όλους τους τομείς της τέχνης.
Και καλεί τους καλλιτέχνες να συμπράξουν για να σηκώσουν μαζί ακόμα πιο ψηλά τον ήλιο του πολιτισμού.
«Θέλω να τους πω ότι εγώ βρίσκομαι εδώ για να δουλέψω μαζί τους, είμαι εδώ για να τους ακούσω, θα προσπαθήσω να κάνω ό,τι μπορώ στο πλαίσιο του εφικτού και είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να κάνουμε μαζί. Γίνεται ήδη μια μεγάλη προσπάθεια. Και θέλω να πιστεύουν ότι έχουν ένα σύμμαχο τώρα μαζί τους.»
