«Λοιπόν, έδώ λέμε... η γειτονιά των Αγγέλων»
Άγγελοι έκπτωτοι ή και όχι… αποκλεισμένοι, περιθωριοποιημένοι, ελεύθεροι φυλακισμένοι εντός των τειχών, στη δική τους πόλη. Πόλη που αφέθηκε στο ρεύμα των καιρών ανοικτή για να κλείσει μέσα της πληγές του σήμερα μαζί και ανθρώπους.
Για το ταγκό όμως χρειάζονται δύο... κάπως έτσι συμβαίνει και με τα γκέτο. Για τη δημιουργία τους χρειάζεται από τη μία ένα «φιλόξενο» περιθώριο και από την άλλη, άνθρωποι σε απελπισία.
Γκέτο, εκ της ιταλικής λέξης «ghetto» που πάει πίσω στον 16ο αιώνα, απόλυτα επίκαιρή όμως για περιγράψει το τώρα του ιστορικού πυρήνα της κυπριακής πρωτεύουσας.
Εδώ, οι τελευταίοι εναπομείναντες της παλιάς πόλης, οι πεισματικά υπομένοντας μια διαχρονική πολιτική αναλγησία μίλησαν στην κάμερα του AlphaNews.Live και έδωσαν το στίγμα της αντίστροφης μέτρησης της πόλης που τόσο αγάπησαν.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Η παλιά Λευκωσία για όσους δεν γνωρίζουν ήταν η καρδιά της Λευκωσίας»
Στο μικρό αυτό σημείο της Κύπρου αρχιτεκτονικά στολίδια που διαβρώθηκαν με τον καιρό και πλέον είναι ακατάλληλα να κατοικηθούν, έδωσαν καταφύγιο σε καταληψίες που έψαχναν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Στο απέναντι κτήριο, όπως βλέπετε, μένανε 20-30 άτομα. Έμπαιναν από τοιχάκι, άνοιξαν την πόρτα και μένανε μέσα. Και τώρα μένουν, αλλά δεν μπορούμε να τηλεφωνούμε συνέχεια στην αστυνομία. Βλέπετε, το κάψανε, έπιναν τσιγάρο, ναρκωτικά, τι πίνανε και πήρε φωτιά και ήρθε πυροσβεστική και την έσβησαν. Έχει 5-6 μήνες»
Εξευτελιστικά κατά κεφαλήν ενοίκια, συνωστίζουν σύγχρονους “Άθλιους” πέντε, πέντε… δέκα, δέκα μέσα σε μερικά τετραγωνικά διαμερισμάτων, πλυσταριών, ακόμη και καταστημάτων.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Για να μείνουν εδώ, τους ζητούν 100 ευρώ το κρεβάτι. Πώς μένουν εκεί αυτοί οι άνθρωποι. Νοικιάζουν πλυσταριά και μένουν άνθρωποι. Πώς γίνεται μέσα στα πλυσταριά να μένουν πέντε γυναίκες; Μέχρι και μαγαζιά τα νοικιάζουν για σπίτια. Μέσα σε 10 τετραγωνικά μένουν πέντε άνθρωποι. Πού κάνουν μπάνιο; Τους βλέπω κάθε πρωί με τους κουβάδες και τα νερά»
Η εξαθλίωση γεννά απελπισία και ένας απελπισμένος άνθρωπος είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος.
Καταστηματάρχες παλιάς Λευκωσίας
«Εγώ έχω αναγκαστεί να βάλω κάμερες στο κατάστημά μου»«Πολλές φορές έχουμε τηλεφωνήσει στην αστυνομία. Πριν 3-4 χρόνια είχαν βγει με τα χασαπομάχαιρα και κυνηγούσε ο ένας τον άλλο. Την περασμένη φορά ο άλλος βγήκε με τα σπαθιά, τηλεφωνήσαμε στην αστυνομία, ήρθε, έτρεχαν να τον πιάσουν…»
Η εγκληματογένεση στους κόλπους των γκέτο, είναι το φυσικό απότοκο του κοινωνικο-οικονομικού αποκλεισμού των ανθρώπων που τα συνθέτουν. Χωρίς να αποτελεί κυπριακή πρωτοτυπία αλλά παγκόσμιο φαινόμενο, γίνεται βαθιά αντιληπτό στους ειρηνικά διαμένοντες σε αυτά, ντόπιους και ξένους.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Στο κατάστημά μου έγιναν τρεις διαρρήξεις μέσα σε τρεις μήνες»
Οι εικόνες της παλιάς πόλης περιγράφονται γλαφυρά από αυτούς που τη ζουν…
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Μπαίνουν μέσα στο κατάστημα, οργανωμένοι, 3-4 άτομα, προσπαθούν να φύγει ο καταστηματάρχης από το ταμείο, παίρνουν το ταμείο και φεύγουν»
Το «ΌΧΙ» όπως καταμαρτυρούν άνθρωποι που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωή τους εκεί, μετατρέπεται κάθε πρωί, σε ένα παζάρι παράνομης εργοδότησης.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Περάστε από το ράουντ αμπάουτ του ‘ΟΧΙ’ το πρωί με το αυτοκίνητό σας να δείτε τι γίνεται. Είναι όλοι μαζεμένοι εκεί, όποιος θέλει κάποιον να δουλέψει πιάνει δυο-τρεις και φεύγει»
Από την άλλη, δημόσια έργα, κλείσιμο δρόμων και απουσία ικανοποιητικών χώρων στάθμευσης, έχουν φέρει και τους τελευταίους ντόπιους καταστηματάρχες ένα βήμα πριν το κλείσιμο.
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Δεν βλέπεις πλέον Κύπριους. Έχουν φύγει όλα τα κυπριακά καταστήματα. Έχουμε μείνει σε αυτή την περιοχή 3-4 καταστήματα. Έχουν κλείσει τους δρόμους εδώ και μήνες και δεν μπορούμε να δουλέψουμε.
Η αστυνόμευση πλην των κεντρικών δρόμων Λήδρας και Ονασαγόρου, λιγοστή. Ο αστυνομικός σταθμός Λήδρας στα δύο χρόνια λειτουργίας του κάνει ότι μπορεί για να διαχειριστεί την κατάσταση με τα μέσα και το προσωπικό που διαθέτει. Ενδεικτό ότι από την μέρα που άνοιξε μέχρι σήμερα προχώρησε σε 400 συλλήψεις αυτόφωρων αδικημάτων με τις μισές να αφορούν παράνομη μετανάστευση.
Στην ιστορική καρδιά της πρωτεύουσας οι άνθρωποί της, άλλος από το 1971, άλλος από το 1965, άλλος από το ’58, έζησαν την πόλη και συνεχίζουν να τη ζουν απογοητευμένοι με την κατάληξη της. Στο κύκνειο άσμα τους αφήνουν μόνο ένα μήνυμα…
Καταστηματάρχης παλιάς Λευκωσίας
«Το μήνυμά μου στους Κυβερνώντες… να βάλουν το χέρι στην καρδιά και να βοηθήσουν την παλιά Λευκωσία, γιατί όπως πάμε η παλιά Λευκωσία θα κλείσει»
