Σημαντικές αλλαγές αναμένεται να επιφέρει στο θεσμό της υιοθεσίας παιδιών το νέο σχετικό νομοσχέδιο που προωθείται από το Γραφείο της Επιτρόπου Νομοθεσίας, το οποίο ανέλαβε και τη σύνταξή του. Το εν λόγω νομοσχέδιο ολοκληρώθηκε και στάλθηκε στο Υφυπουργείο Κοινωνικής Ευημερίας για την περαιτέρω προώθησή του, σημειώνεται. Σκοπός του νομοσχεδίου με τίτλο «Ο περί Υιοθεσίας Νόμος του 2024», είναι ο εκσυγχρονισμός και η ρύθμιση των διοικητικών και δικαστικών διαδικασιών εθνικών και διακρατικών υιοθεσιών, των οποίων κύριος στόχος είναι η διασφάλιση και εξυπηρέτηση της προστασίας και του καλύτερου συμφέροντος του παιδιού με σεβασμό προς τα θεμελιώδη δικαιώματά του, όπως αυτά αναγνωρίζονται από τη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού και τη Σύμβαση της Χάγης, σύμφωνα με ανακοίνωση που είχε εκδοθεί.
Μιλώντας ωστόσο στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Νομικός, Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ανέφερε πως το «κρίσιμο» κομμάτι, είναι η πρόθεση για κατάργηση αυτού που ονομάζουμε «ιδιωτική υιοθεσία».
«Αυτό είχε τεθεί ως πρόταση από το 2012-2013, είχε γίνει δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ειδικά γι’ αυτό το θέμα και είχε ασκηθεί κριτική στο ζήτημα της πρόθεσης για κατάργηση της λεγόμενος ιδιωτικής υιοθεσίας το 2014».
Η υιοθεσία σήμερα συμβαίνει με δύο τρόπους. Έχουμε σύμφωνα με τον κ. Αιμιλιανίδη την κρατική υιοθεσία, κατά την οποία η τοποθέτηση ανηλίκου σε υποψήφια θετή οικογένεια γίνεται από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας και την ιδιωτική υιοθεσία, όπου η τοποθέτηση του ανηλίκου γίνεται από τους φυσικούς γονείς απευθείας και ακολούθως οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας προβαίνουν στην εξέταση της καταλληλόλητας των φυσικών γονέων για να υιοθετήσουν. Στη συνέχεια δίδεται ένα χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο εκδίδεται το πόρισμα των υπηρεσιών για να προχωρήσουν σε έγκριση ή όχι.
«Αν δεν υπήρχαν οι ιδιωτικές υιοθεσίες εδώ και τόσα χρόνια στην Κύπρο θα είχαμε τεράστιο πρόβλημα ως προς τις διαδικασίες, η διαδικασία κρατικής υιοθεσίας είναι χρονοβόρα και αναποτελεσματική. Η πρόταση επομένως για κατάργηση της ιδιωτικής υιοθεσίας, δείχνει ένα ανεπίτρεπτο κρατικό παρεμβατισμό, που είναι και αντίθετος και στη γραμμή πλεύσης της αναθεωρημένης ευρωπαϊκής σύμβασης για την υιοθεσία των παιδιών, η οποία τονίζει ότι δεν θα ήταν καθόλου ρεαλιστικό να απαγορεύονται οι ιδιωτικές υιοθεσίες και να επιτρέπονται μόνο οι κρατικές».
Με τον κ. Αιμιλιανίδη να τονίζει πως η ενδεχόμενη κατάργηση της ιδιωτικής υιοθεσίας, θα προσθέσει φόρτο εργασίας και επιβάρυνση ενός τμήματος που ήδη δεν μπορεί να ανταπεξέλθει λόγω υποστελέχωσης.
«Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, καταργεί ένα πολύ πετυχημένο μοντέλο λειτουργίας της υιοθεσίας. Αντί να θεραπεύσει τα υφιστάμενα προβλήματα, θα κάνει τη διαδικασία υιοθεσίας ακόμα πιο χρονοβόρα και δυσλειτουργική».
