Tο πρώτο πράγμα που θα προσέξει όποιος έχει την τύχη να επισκεφθεί το Καμπ Νου της Μπαρτσελόνα είναι το περήφανο σλόγκαν του συλλόγου, Més que un club (Περισσότερο από έναν σύλλογο). Αυτό το μάντρα είναι μια φιλοσοφία που αποτυπώνει τα πάντα για τους γίγαντες της Καταλονίας και η εκάστοτε φουρνιά των αστέρων της είναι η απόλυτη ενσάρκωση αυτού του συναισθήματος. Στέκεται περήφανα ως η επιτομή αυτής της ιδεολογίας ο Αντρές Ινιέστα.
Αν τον κοίταζες, δε θα φανταζόσουν απαραίτητα ένα είδωλο της μεσαίας γραμμής. Ο Ινιέστα είχε μια μικροσκοπική φιγούρα και του έλειπε ο ρυθμός και η δύναμη που συνδέονται με τον ποδοσφαιριστή-αθλητή του 21ου αιώνα. Ωστόσο, αυτό που του έλειπε σε ανάστημα και αθλητικότητα αντισταθμίστηκε με το παραπάνω από την τεχνική του ικανότητα. Τι να την κάνεις της σωματοδομή όταν κρύβεις μέσα σου την μαγεία ενός αρτίστα της στρογγυλής θέας;
Μαζί με τον Τσάβι τον αιώνιο συνεργάτη του, ο Iνιέστα κυριάρχησε στους αντιπάλους με ένα δημιουργικό όραμα που συνδυάζεται μόνο με την ακρίβεια της πάσας του. Η τεχνική του με την μπάλα ξανάγραψε το εγχειρίδιο για το τι χρειάζεται να πετύχει κανείς ως κορυφαίος κεντρικός μέσος. Αυτή η ικανότητα να υπαγορεύει τις διαδικασίες αποτέλεσε τη βάση για την αναμφισβήτητα μεγαλύτερη περίοδο στην ένδοξη ιστορία της Μπαρσελόνα.
Αν το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο παιχνίδι, τότε ο Ινιέστα ενσάρκωσε αυτό το δόγμα στην καθαρότερη μορφή του. Η αντίληψη του χώρου ήταν απαράμιλλη και αυτή η τηλεπαθητική ανάγνωση συμπληρωνόταν στην εντέλεια από τα μαγικά του πόδια. Οι πιο απλοί φίλοι του ποδοσφαίρου μπορούν να συγχωρεθούν αν αντιληφθούν το τεράστιο ταλέντο του Ινιέστα μόνο από το 2009 περίπου, αλλά ο καλλιτέχνης της μεσαίας γραμμής θάμπωνε το κοινό του Καμπ Νου από το 2002.
Στην πραγματικότητα ήταν ο Λουίς φαν Χάαλ που έδωσε στον 18χρονο Ινιέστα, ο οποίος είχε ενταχθεί στην περίφημη La Masia του συλλόγου ως παιδί-θαύμα, το ντεμπούτο του στην μεγάλη ομάδα σε έναν αγώνα του ομίλου του Champions League εναντίον της Κλαμπ Μπριζ. Ο νεαρός, ο οποίος εξακολουθούσε να παίζει στην ομάδα Β της Μπαρσελόνα, είχε ελάχιστο αντίκτυπο στην πρώτη ομάδα εκείνη τη σεζόν, αλλά το άστρο του ήταν ξεκάθαρο για όλους όσοι συνδέονταν τότε με την Μπάρσα.
Τα επόμενα χρόνια, οι φίλοι του ποδοσφαίρου θα γιορτάζουν την εποχή του τίκι-τάκα της Μπάρτσα και της Λα Ρόχα, ως τη μεγαλύτερη του ισπανικού ποδοσφαίρου, όχι μόνο για τον μακρύ κατάλογο των τροπαίων, αλλά κυρίως για το εκπληκτικό παιχνίδι που άλλαξε το άθλημά όπως το ξέρουμε. Ο Ινιέστα ήταν στον πυρήνα τόσο για τον σύλλογο όσο και για τη χώρα του. Δίδαξε την τέχνη του τίκι-τάκα!
Το γεγονός ότι τα επιτεύγματά του έχουν συχνά επισκιαστεί από εκείνα του συμπαίκτη του Λιονέλ Μέσι δεν μπορεί να εμποδίσει τον Ινιέστα να εξασφαλίσει τη θέση του ανάμεσα στους μεγάλους όλων των εποχών. Ο Ινιέστα είναι ο καλύτερος της γενιάς του. Ο Πίρλο, ο Σκόουλς και ο Τσάβι πλησιάζουν, αλλά κανένας δε φτάνει την τέχνη του παιδιού που ήρθε στην Μπαρσελόνα σε ηλικία μόλις 12 ετών. Είναι ένας θρύλος. Τhe master of the ball!
