Tις θέσεις του αναφορικά με την ίδρυση Υφυπουργείου Πολιτισμού παραθέτει ο αριστίνδην υποψηφίος βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην επαρχία Λευκωσίας Γιώργος Κουντούρης.
Το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Υφυπουργείου Πολιτισμού έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή με σκοπό να τεθεί σε ισχύ εντός του έτους, και αυτή θα έπρεπε να ήταν μια θετική είδηση για την χώρα και τους ανθρώπους του Πολιτισμού.
Διαπιστώνουμε εντούτοις, για ακόμα μια φορά, την απουσία των ιδίων των καλλιτεχνών από το όραμα και τον σχεδιασμό του, καθώς και την συνήθη προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα. Θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί.
Χρειαζόμαστε ένα ανεξάρτητο και εκσυγχρονισμένο Υφυπουργείο Πολιτισμού το οποίο θα έχει ξεκάθαρο όραμα και θα στηρίζεται πάνω σε δομές και αξίες που έχουν δοκιμαστεί και επιτύχει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Θα ήταν εγκληματικό για τον πολιτισμό, εάν εγκριθεί με συνοπτικές διαδικασίες ένα ανεπαρκές και πρόχειρο νομοσχέδιο μόνο και μόνο για διασκεδαστούν προεκλογικά οι εντυπώσεις. Το νέο υφυπουργείο, δεν είναι αποτέλεσμα σοβαρής μελέτης και στρατηγικής και δεν προβάλλει διασαφηνισμένους στόχους και μεταρρυθμίσεις, αλλά αποτελεί απλά μια μετονομασία των Πολιτιστικών Υπηρεσιών. Ήδη, στο παρόν νομοσχέδιο παρατηρούμε σωρεία παραλείψεων και στρεβλώσεων, που καταδεικνύουν πως όντως πρόκειται για ένα Υφυπουργείο που θα στηρίζεται δυστυχώς στα δεκανίκια υφιστάμενων προβληματικών και αναχρονιστικών θεσμών.
Καταρχήν, διαφαίνεται μια δυσανάλογη επικέντρωση στην πολιτιστική μας κληρονομιά, τη λαϊκή τέχνη, και το θέατρο, το οποίο διεκδικεί και τη μερίδα του λέοντος. Δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στα υπόλοιπα είδη παραστατικών και εικαστικών τεχνών, στον κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία, ούτε γίνεται αντιληπτή η όποια μεθοδολογία αναφορικά με τους τομείς της δημιουργίας, της εκτέλεσης, της έρευνας και της καινοτομίας. Το γεγονός πως οι ανάγκες στελέχωσης θα καλυφθούν σε αρχικό στάδιο με παραχωρήσεις υπηρεσιών δημοσίων υπαλλήλων, υποδηλώνει πως το Υφυπουργείο θα επανδρώνεται από τους ίδιους διοικητικούς λειτουργούς των Πολιτιστικών Υπηρεσιών.
Ακόμα πιο απροκάλυπτα, η μετακίνηση στο Υφυπουργείο δύο διοικητικών λειτουργών του ΘΟΚ, δεν μπορεί παρά να μας οδηγήσει αναπόφευκτα στο συμπέρασμα πως οι υπόλοιποι τομείς των τεχνών θα εξακολουθήσουν να είναι οι πτωχοί και παραμελημένοι συγγενείς.
Είναι δε αντιφατικό το γεγονός πως ενώ το νομοσχέδιο θέτει ως στόχο του την ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού, παραβλέπει τα μη-λεκτικά είδη τεχνών που είναι αυτά που αφορούν κυρίως τους ξένους επισκέπτες. Παράλληλα, δεν γίνεται καμία διευκρίνιση ως προς το πώς ορίζεται «η συστηματική ανάπτυξη της πολιτιστικής διπλωματίας». Ο Πολιτισμός δύναται να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο για ενίσχυση τόσο της διπλωματίας όσο και του τουρισμού ή του επιχειρείν, αλλά θα ήταν ολέθριο λάθος αν αυτή η επιδίωξη καταστεί αυτοσκοπός, και ο Πολιτισμός υπάρχει απλά για να εξυπηρετεί άλλους τομείς, χωρίς τη διάθεση περαιτέρω κονδυλίων. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα αυτιά στους ανθρώπους του πολιτισμού που είναι και οι πλέον ειδικοί σχετικά με τις ανάγκες και τα αιτήματα του κλάδου τους. Εδώ και αρκετούς μήνες, ελλείψει κοινωνικού διαλόγου, δεν έχουμε καμία ενημέρωση ως προς τις διαβουλεύσεις της περιβόητης 25μελούς επιτροπής πολιτισμού, ούτε και γνωρίζουμε με ποιους ανεξάρτητους ή αρμόδιους φορείς, οργανισμούς και ανθρώπους του πολιτισμού συσκέφθηκε ούτως ώστε να υπάρχει η χάραξη μιας σωστής πολιτιστικής στρατηγικής.
Η χώρα χρειάζεται ένα υφυπουργείο πολιτισμού που να αντανακλά την Κύπρο του αύριο, να ξεφεύγει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να κοιτάζει στο μέλλον. Η σημερινή αντιμετώπισή του, μας προετοιμάζει για ακριβώς το αντίθετο.
