Για όλα τα θέματα που αφορούν την ΑΕΛ μίλησε στο ραδιόφωνο του Sports1 ο προπονητής της ομάδας, Ντούσαν Κέρκεζ. Σχολίασε τα μεταγραφικά ζητήματα του προγραμματισμού, τη σχέση με τους συνεργάτες του αλλά και τον πρόεδρο της ομάδας, Ανδρέα Σοφοκλέους.
Για τον ίδιο: «Είμαι πιο έτοιμος. Με αυτά που βλέπω στην ΑΕΛ και την όρεξη του κ. Σοφοκλέους, ήρθε πίσω και η δική μας όρεξη. Θέλουμε δουλειά για τη νέα σεζόν».
Για τον Σοφοκλέους: «Είναι πολλά χρόνια στην ΑΕΛ. Είναι λογικό να έχει κάποια κούραση. Έχει και τη δική του δουλειά. Φέτος όμως έχει περισσότερη όρεξη και αυτό είναι καλό για όλους τους ΑΕΛίστες».
Για την καλή δουλειά που γίνεται στην ΑΕΛ: «Είναι γεγονός πως έχουμε οργάνωση φέτος. Αυτό πρέπει να μείνει για να πάμε πιο ψηλά. Όπως βλέπουν όλοι ο κόσμος πρέπει να έρθει πίσω. Όλοι δουλεύουμε περισσότερο και καλύτερα όμως πρέπει να συνεχίσουμε».
Για τους συνεργάτες του: «Είναι πιο εύκολο όταν δουλεύεις με κάποιους ανθρώπους για πολλά χρόνια. Δε χάνεις ώρα για πολλά πράγματα. Πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε δυνατά».
Η γνώμη του για τους Κύπριους: «Δεν είναι εύκολο για τους Κύπριους. Αν δεν έρχονταν τόσοι ξένοι δε θα ήταν εύκολο για τις κυπριακές ομάδες να κάνουν πορείες στην Ευρώπη. Οι ξένοι δίνουν κίνητρο στους Κύπριους».
Για επιθετικό: «Είναι στα πλάνα για επιθετικό. Είναι πάντα ακριβοί οι επιθετικοί το ξέρετε καλά. Θέλουμε ένα επιθετικό, ένα δεκάρι, ένα αριστεροπόδαρο κεντρικό αμυντικό και ίσως δεξί μπακ».
Για τον Παπαφώτη: «Περιμένω πολλά από τον ίδιο. Είναι διαφορετικά τα πράγματα στην ΑΕΛ σε σχέση με τη Δόξα. Τον θέλαμε και πριν δύο χρόνια, ίσως να έγινε καλύτερα έτσι γιατί τώρα είναι πιο έτοιμος».
Για τον Έουλερ: «Τον είδαμε σε πολλά παιχνίδια, τον τσεκάραμε και έχουμε πληροφορίες από προπονητές που ήταν μαζί του. Νομίζω ότι θα μας βοηθήσει. Εξαρτάτε από πολλά πράγματα. Θα μας βοηθήσει και θα τον βοηθήσουμε. Το γήπεδο είναι ο καθρέφτης».
Αν περίμενε να μείνει στην Κύπρο: «Ήρθα την πρώτη φορά με την ομάδα μου τότε το 2001 για προετοιμασία στην Αγία Νάπα και από την πρώτη μέρα πήρα τηλέφωνο τη γυναίκα μου ότι θέλω να μείνουμε στην Κύπρο».
Για την αρχή της προπονητικής καριέρας: «Όταν έφυγε ο Στοϊκίτσα είχα πρόταση από την ΑΕΛ να είμαι παίκτης - προπονητής. Δεν ήμουν έτοιμος».
Για τη σχέση με τον πρόεδρο: «Αυτό είναι πρόεδρος εγώ προπονητής. Υπάρχει σεβασμός και δουλεύουμε σωστά για το καλό της ΑΕΛ. Όταν δουλεύεις με κάποιον τόσα χρόνια είναι λογικό να έχεις καλή σχέση».
Για τον Γκαζαριάν: «Δουλειά μου είναι να τον βοηθήσω να παίξει καλά. Όλοι το περιμένουν αυτό. Είναι ένας ηγέτης. Παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία. Είναι επαγγελματίας. Δεν κάνει κακό στην ομάδα. Είναι σημαντικός παίκτης για μας. Έχει παίξει σε ψηλό επίπεδο. Είμαι σίγουρος πως θα είναι μεταγραφή».
Για τους νέους: «Έχουμε ένα πλάνο, έχουμε νεαρούς και έμπειρους παίκτες στην ομάδα μας. Ελπίζουμε τα επόμενα χρόνια να είμαστε εκεί και να πάρουμε τίτλο σε κύπελλο η πρωτάθλημα με νεαρούς στην ομάδα».
Για την προετοιμασία: «Σκεφτήκαμε να πάμε Βουλγαρία αλλά είναι ρίσκο. Στο Πελέντρι έχει ένα γήπεδο που είναι εντάξει. Δεν θα έχουμε πρόβλημα εκεί, θα έχει ζέστη αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι στο κλίμα. Για τα φιλικά είμαστε κοντά να τα κλείσουμε, σύντομα θα τα μάθει ο κόσμος, θα είναι δέκα λογικά».
Για τον Αγγελή: «Τον θέλαμε τον Γενάρη, τώρα δε θέλουμε τέτοιου στιλ ποδοσφαιριστή για την άμυνα».
Για τους στόχους και το γενικότερο πλάνο: «Εμείς έχουμε ένα πλάνο για τρία χρόνια, έτσι ώστε να φτάσουμε την ΑΕΛ σε καλύτερο επίπεδο. Δεν πάμε για πρωτάθλημα, αλλά εάν είμαστε κοντά, είναι δεδομένο ότι θα μας λείψει ο κόσμος. Να σημειώσω όμως ότι η ΑΕΛ είναι μεγάλη ομάδα και δε μπορεί να κοιτά μόνο την παρουσία στην εξάδα, σαφέστατα πρέπει να βλέπει παραπάνω».
Για Μάε και Τόρες: «Ο πρώτος μας βοηθάει πολύ, έχει μέλλον στην καριέρα του, ενώ περιμένουμε απάντηση από τον Τόρες».
Για Λεάντρo: «Για τον Λεάντρο οι πιθανότητες είναι στο 50-50 για να επιστρέψει στην ομάδα μας. Έχουμε πολύ καλή σχέση με τον παίκτη, αν και πριν ένα χρόνο ζήτησε μόνος του να φύγει για την Ακαντέμικα».
Για τον τελικό του κυπέλλου του 2009: «Ήταν από τις χειρότερες μου στιγμές ως ποδοσφαιριστής Πήγαμε σπίτι με κλάματα».
