Λίγα λόγια για τη σημερινή (21/12) «βόμβα», που μπορεί να αποδειχθεί και (ένα) τίποτα.
Από τη στιγμή που η όλη υπόθεση πήγε δικαστικώς, τα επιχειρήματα που ακούει κανείς είναι τέτοια: Νομικά και όχι απαραίτητα ποδοσφαιρικά και ρεαλιστικά.
Για δικαίωση κάνει λόγο ο ένας, για μη έγκριση της European Super League ο άλλος. Και τα δύο είναι σωστά. Η ουσία είναι όμως άλλη: Το ευρωπαϊκό δικαστήριο, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, ένιψε τας χείρας του στην ουσία, λέγοντας πως από τη μία «κυρά UEFA (και FIFA) δεν μπορείς να απειλείς τον οποιοδήποτε θέλει να φύγει από τους κόλπους σου και να ενταχθεί κάπου αλλού», ενώ από την άλλη σημειώνει στο ανακοινωθέν της «πως η απόφαση αυτή δεν σημαίνει αναγκαία έγκριση της European Super League».
Κουλουβάχατα στην ουσία, με κύριο στοιχείο της ατζέντας (τι άλλο;) το χρήμα. Εκεί στήριξε άλλωστε και το επιχείρημα του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πως τα τηλεοπτικά δικαιώματα και η εκμετάλλευση αυτών είναι οικονομικές πράξεις, συνεπώς πρέπει να εντάσσονται στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Α22, η οποία τώρα εμφανίστηκε ως η εταιρεία πίσω από τη European Super League, έταξε μάλιστα στους φιλάθλους, πως θα βλέπουν όλους τους αγώνες δωρεάν, ενώ και οι ομάδες θα έχουν εγγυημένα έσοδα.
Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι πλέον μπαίνουμε σε ένα πόλεμο μεταξύ UEFA/FIFA και των όποιων μερών στηθούν στην άλλη πλευρά (πέραν της Ρεάλ και Μπαρσελόνα που είναι για την ώρα οι δεδομένες). Το αν θα έχει επιτυχία μένει να φανεί, όμως ο στόχος είναι αυτή η Λίγκα να ξεκινήσει σε ένα με δύο χρόνια.
Αυτό που όμως... φοβίζει τον γράφων, πέραν των (πολλών και περίπλοκων) διαδικαστικών για ένταξη σε αυτή τη Λίγκα, είναι το πως συνεχίζει το ποδόσφαιρο αν γίνει... πράξη η European Super League. Θα μιλάμε για ένα οργανισμό που δεν θα ελέγχεται από κανένα, δεν θα λογοδοτεί σε κανένα και δεν θα είναι υπόχρεο να ακολουθεί κανόνες, όπως τους ξέρουμε τουλάχιστον. Θα μπορεί στην ουσία να κάνει ό,τι θέλει σε κανονισμούς ποδοσφαίρου, κανόνες παικτών και τα συναφή.
Κατά συνέπεια, θα μιλάμε για δύο σπορ, δύο... ποδόσφαιρα αν προτιμάτε, με τις διαφορές πιθανώς να μην περιοριστούν σε αποστάσεις τριπόντου, διάρκεια περιόδου κ.α. που συναντάμε στις διαφορές μεταξύ NBA και Euroleague. Μέχρι και το European από τον τίτλο βλέπω πιθανώς να αφαιρείται, αφού ίσως δούμε και ομάδες από άλλες χώρες (βλέπε Σαουδική Αραβία). Δεν θα μιλήσω για τα υπόλοιπα (ντόπινγκ, αριθμό ξένων και κοινοτικών παικτών στα ρόστερ κ.ο.κ.).
Στο τέλος της μέρας βέβαια, δεν θα ρωτήσουν εμάς... Την τσέπη τους θα κοιτάξουν όλοι.
Πηγή φωτό: AP
