Θα ήθελα να ξεκινήσω αυτό το άρθρο με το δεδομένο ότι γνωρίζεις ότι είσαι μοναδικός ή μοναδική! Αν δεν το γνωρίζεις ίσως ήρθε η στιγμή να κάνεις λίγη δουλίτσα πάνω σε αυτό..
Πόσες φορές όμως είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας μέσα στη μέρα; Πόσες φορές κάνουμε αυτό που νιώθουμε και αυτό που θέλουμε απαλλαγμένοι από τα «πρέπει» «δεν πρέπει» «τι θα πει ο γείτονας» «τι θα πει ο προϊστάμενος» «πόσο καλή μάνα είμαι» «πόσο καλή εργαζόμενη είμαι» και άλλα τέτοια ερωτήματα που δουλεύουν και μας τρώνε τη μπαταρία μας καθημερινά;
Η αήθεια είναι ότι έχουμε κάνει όλοι πολύ καλή δουλειά στο να φτιάξουμε όλα αυτά τα πολύ καλά οργανωμένα "πρέπει" στο μυαλό μας και να κλειδωθούμε μέσα.
Φτιάξαμε, που λες, τα «πιστεύω» και τις πεποιθήσεις μας. Τι σημαίνει καλή σύζυγος, καλός πατέρας, καλή μητέρα, καλός εργοδότης, καλό παιδί… Έχουμε μια ολόκληρη λίστα με πράγματα που πρέπει να κάνει η καλή μητέρα. Φυσικά αν ρωτήσεις 10 διαφορετικές νέες μαμάδες θα σου δώσουν η κάθε μια τη δική της διαφορετική λίστα από πράγματα.
Αφού λοιπόν φτιάξαμε όλα τα σενάρια που πρέπει και δεν πρέπει να κάνουμε, έχουμε κλειστεί μέσα σε αυτά. Ακόμα καλύτερα, όποιος εμπειρογνώμονας βρεθεί στο δρόμο μας και μας σφυρίξει κάτι, το παίρνουμε και το κοτσάρουμε και αυτό πάνω στη λίστα. Μπήκαμε στο κλουβάκι της καθημερινότητας μας. Δεν λέω, το στολίσαμε, και το περιποιηθήκαμε. Βάλαμε και λουλούδια, ανοίξαμε και τα παράθυρα για να μπαίνει φως και καθαρός αέρας. Όταν όμως έρχεται η ώρα να βγούμε και να τρέξουμε στην φύση και τον έξω κόσμο, δεν θυμόμαστε που έχουμε βάλει το κλειδί για την πόρτα.
Λειτουργούμε λοιπόν σαν να έχουμε πολλά να αποδείξουμε. Στον γείτονα. Τον σύζυγο. Στην κουμπάρα. Στους φίλους μας στο Facebook ή στο Instagram. Στα παιδιά μας και τελικά στον εαυτό μας τον ίδιο. Έχουμε να προστατεύσουμε και να υποστηρίξουμε, τα δίκια μας, τις απόψεις μας, τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις μας (άλλωστε κάναμε τόση δουλειά για να τις εδραιώσουμε δεν είναι;) Τελικά, λειτουργούμε σαν να πρέπει να κρύψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό αφού δεν ταιριάζει με τον μέσο όρο. Κρύβουμε την μοναδικότητα μας για να μην προκαλέσουμε. Κρύβουμε τις νίκες μας για να μην μας πιάσει το μάτι. Κρύβουμε αυτό που είμαστε και αυτό που νιώθουμε για να αρέσουμε σε περισσότερο κόσμο. Κρύβουμε τις αδυναμίες μας για να είμαστε τέλειοι. Κρύβουμε τις ρυτίδες μας που δείχνουν πόσο όμορφα μεγαλώνουμε. Κρύβουμε τα άσπρα μας μαλλιά που φωτίζουν το πρόσωπο μας.
Μέσα από αυτό το μικρό άρθρο θα ήθελα να σε παρακινήσω να κάνεις ένα μικρό πείραμα. Για τις επόμενες 3 μέρες, πάρε μια απόφαση να ζήσεις τη ζωή σου σαν να μην έχεις τίποτα να κρύψεις, τίποτα να προστατεύσεις και να υπερασπιστείς, τίποτα να αποδείξεις σε κανέναν. Μην το λες, μην το διατυμπανίζεις, δε χρειάζεται να πείσεις τον εαυτό σου και τους άλλους. Απλά πίστεψε το, νιώσε το και κάνε το πράξη για 3 ημέρες.
Πάρε ένα μολύβι και ένα χαρτί και γράψε μαζί μου…
- Δεν έχω τίποτα να κρύψω
- Δεν έχω τίποτα να υπερασπίσω
- Δεν έχω τίποτα να προστατεύσω
- Δεν έχω τίποτα να αποδείξω σε κανέναν
Και μέσα από όλα αυτά θα σου πω ότι αν κάνεις αυτό το πείραμα δεν έχεις και τίποτα να χάσεις. Μπες στη θέση του παρατηρητή. Δες πως νιώθεις αυτές τις 3 μέρες. Τι έχει αλλάξει;
Μήπως είσαι περισσότερο ο εαυτός σου; Μήπως νιώθεις να κάνεις αυτά που έχουν πραγματική αξία και πραγματική σημασία για εσένα και τους γύρω σου; Μήπως έχεις ανακαλύψει κάτι καινούριο;
Θα χαρώ να μου στείλεις τις δικές σου νίκες μέσα από αυτή την όμορφη άσκηση.
