Η Ελισάβετ Β', Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων Βασιλείων της Κοινοπολιτείας των Εθνών αλλά και Υπέρτατη Κυβερνήτης της Εκκλησίας της Αγγλίας, ανέβηκε στον θρόνο το 1952 και είναι η μακροβιότερη μονάρχης στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και η μακροβιότερη βασίλισσα στην παγκόσμια ιστορία. Είναι μάλιστα ο δεύτερος μακροβιότερος μονάρχης στον κόσμο, μετά τον Λουδοβίκο ΙΔ' της Γαλλίας.
Το 1951 η υγεία του πατέρα της, Γεωργίου ΣΤ΄ είχε επιδεινωθεί με την Ελισάβετ να καλείται να τον αντικαταστήσει σε δημόσιες εκδηλώσεις. Μάλιστα, τον Οκτώβριο του 1951, ο ιδιωτικός της γραμματέας, έφερε μαζί του μια πρόχειρη διακήρυξη του ανόδου της στο θρόνο, σε περίπτωση που ο βασιλιάς πέθαινε ενώ εκείνη βρισκόταν στην περιοδεία στον Καναδά.
Αρχές του 1952, η Ελισάβετ και ο Φίλιππος σχεδίαζαν περιοδεία σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, ενώ βρίσκονταν στην Κένυα. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1952 και ήταν ακόμα στην Κένυα, διαδόθηκε η είδηση για το θάνατο του Βασιλιά. Ο Φίλιππος ήταν αυτός που μετέφερε τα νέα στη νέα Βασίλισσα.
Όταν της ζητήθηκε να επιλέξει όνομα για τη βασιλεία της, κράτησε το όνομα Ελισάβετ. Λίγο αργότερα ανακηρύχθηκε βασίλισσα και η επίσημη της κατοικία έγιναν τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.
Παρόλο που ο βασιλικός οίκος κανονικά, όπως ήταν το έθιμο, θα έφερε το όνομα του συζύγου της Μπαουντμπάττεν, ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και η γιαγιά της, τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης του ονόματος Ουίνδσορ. Έτσι, η Ελισάβετ εξέδωσε διακήρυξη την 9η Απριλίου 1952 με την οποία υπογραμμιζόταν ότι το Ουίνδσορ θα συνέχιζε να υφίσταται ως όνομα του βασιλικού οίκου. Ο Φίλιππος έπειτα διαμαρτυρήθηκε καθώς δεν μπορούσε να δώσει το επώνυμό του στα δικά του παιδιά. Το 1960, μετά το θάνατο της Βασίλισσας Μαρίας το 1953 και την παραίτηση του Τσώρτσιλ το 1955, αποφασίστηκε το επώνυμο Μαουντμπάττεν-Ουίνδσορ να δίνεται στους αρσενικούς απογόνους του Φίλιππου και της Ελισάβετ που δεν φέρουν βασιλικούς τίτλους.
Παρά το θάνατο της Βασίλισσας Μαρίας στις 24 Μαρτίου, οι διαδικασίες για την ενθρόνιση της Ελισάβετ συνεχίζονταν, όπως είχε ζητήσει και η Μαρία πριν το θάνατό της. Έτσι, στις 2 Ιουνίου 1953, σε τελετή που έγινε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ, έγινε η ενθρόνιση, η οποία ήταν η πρώτη στέψη που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον κόσμο, και η πρώτη απευθείας μετάδοση της EBU.
