Η φωτογραφία αυτή συγκαταλέγεται σίγουρα στις πιο γνωστές φωτογραφίες του Χίτλερ. Πρόκειται για την φωτογραφία στην οποία βλέπουμε τον ίδιο να ποζάρει αγκαλιά με ένα 4χρονο αγόρι. Να το κρατάει σφιχτά στο πλάι, ανάμεσα στα δύο του χέρια και να κοιτάζει επίμονα τον φακό.
Αν ωστόσο κοιτάξει κανείς λίγο πιο προσεκτικά την φωτογραφία, εστιάζοντας περισσότερο στο μικρό αγόρι παρά στον Γερμανό ηγέτη, θα μπορέσει να διακρίνει, πως το αγόρι δεν φαίνεται και πολύ "ενθουσιασμένο"που βρίσκεται εκεί.
Πόσα γνωρίζουμε ωστόσο, τόσο για το μικρό αγόρι, όσο και για την ιστορία που κρύβεται πίσω από την εν λόγω φωτογραφία;
Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1936, λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η όλη φωτογράφηση έγινε για λόγους προπαγάνδας. Οι Ναζί τότε, θέλοντας να προωθήσουν τις υιοθεσίες Άριων παιδιών, σκέφτηκαν πως το να ποζάρει ο Χίτλερ με ένα ανοικτόχρωμο παιδάκι θα ήταν μία πολύ καλή ιδέα.
Ο Τζέραρντ Μπάρτελς λοιπόν, ήταν ιδανική περίπτωση, είχε γαλάζια μάτια και ανοιχτόχρωμα μαλλιά, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα δηλαδή, ενός ιδανικού πολίτη της Αρίας Φυλής.
Οι γονείς του Τζέραρντ ήταν ιδιοκτήτες ενός ξενώνα, δίπλα από το ξενοδοχείο που συχνά έμενε ο Χίτλερ. Ο θείος του είχε υπηρετήσει ως λοχίας στο πλευρό του Φύρερ στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο Κι έτσι διατηρούσε φιλικές σχέσεις μαζί του. Όπως ο ίδιος είχε εξομολογηθεί, την ημέρα της εν λόγω φωτογράφισης οι γονείς του τον έντυσαν με επίσημα ρούχα λεγοντάς του ότι θα συναντούσε τον Χίτλερ. Συγκεκριμένα, εκείνη την ημέρα δεν τον άφησαν να παίξει καθόλου με τα υπόλοιπα παιδιά για να μη λερώσει τα ρούχα του!
Όταν έγινε η συνάντηση με τον Χίτλερ, αν και μόλις 4 ετων τότε, ο μικρός Τζέραρντ αρνήθηκε να τον χαιρετήσει όπως του υπέδειξαν οι γονείς του, λέγοντας «Χάιλ Χίτλερ», γιατί κατά βάθος ένιωθε ότι τον εκμεταλλευόταν.
«Ο Χίτλερ ήταν γκάνγκστερ. Με χρησιμοποίησε για προπαγανδιστικούς σκοπούς, ώστε να δείξει στον κόσμο ότι αγαπούσε τα παιδιά».
Όπως αποκάλυψε επίσης αργότερα, ο Χίτλερ του υποσχέθηκε ότι θα του έδινε ένα μεγάλο κομμάτι μηλόπιτα για να είναι ήσυχος στη φωτογράφιση.
«Πέρασαν 80 χρόνια και ακόμα περιμένω το κέικ. Το ίδιο συνέβη με όλες τις υποσχέσεις του Χίτλερ τις οποίες στο τέλος δεν τήρησε».
