Σε ηλικία 92 ετών έφυγε απο τη ζωή ο διοικητής της Ελληνικής Δύναμης Κύπρού κατά την περίοδο της τουρκικής εισβολής του 1974, Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος.
Στην Κύπρο υπηρέτησε για πρώτη φορά την περίοδο 1961-1963 ως Διοικητής του Λ.Β.Ο. Το 1974 υπηρετούσε στο 2ο Ε.Γ. του Αρχηγείου Στρατού με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Τον Ιούλιο 1974 διατάχθηκε να μεταβεί στην Κύπρο με το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ για να συνοδεύσει τη σειρά αντικαταστάσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ. και να παραλάβει τους απολυόμενους που θα επαναπατρίζονταν.
Λόγω της εισβολής, παρέμεινε στην Κύπρο και διετέλεσε υποδιοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από 10/8/1974, στρατοπεδάρχης της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από 13/8/1974 και επικεφαλής των Δυνάμεων Αμύνης του Στρατοπέδου ΕΛ.ΔΥ.Κ. κατά τις κρίσιμες μάχες που έγιναν από την 14η Αυγούστου 1974 ως τις 16η Αυγούστου 1974.
Κατά την Μάχη του Στρατοπέδου 318 άνδρες της ΕΛΔΥΚ, αντιμετώπισαν επιτυχώς περίπου 6.900 Τούρκους και Τουρκοκυπρίους στρατιώτες. Λύγισαν μόνο όταν λίγο προ της συμφωνηθείσας εκεχειρίας έπαψαν οι ανασχετικές βολές του Πυροβολικού της 187 ΜΠΠ με αποτέλεσμα να καταφέρουν τα άρματα των Τούρκων να περάσουν την γραμμή Αμύνης του Λόχου Διοικήσεως στο Ύψωμα Β' εκτός του Στρατοπέδου. Με ορατό πλέον τον κίνδυνο να εγκλωβισθούν και να χαθούν άπαντες οι υπερασπιστές, ο Ανχης Σταυρουλόπουλος περί την 13.30 διέταξε απαγκίστρωση εν ημέρα και υπό την ισχυράν πίεσιν του εχθρού. Χάθηκαν περί τους 90 άνδρες συνολικά (πεσόντες και αγνοούμενοι) αλλά σώθηκαν 230 περίπου. Οι Τούρκοι είχαν περί τους 800 νεκρούς και 1400 τραυματίες.
Αυτή η Μάχη διδάσκεται στην Βρετανική Στρατιωτική Ακαδημία ως η πιό άνιση Μάχη της Νεώτερης Ιστορίας.
Ποιός ήταν ο Παναγιώτης Σταυρουλοπουλος
Ο Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος γεννήθηκε στον Ψαθόπυργο Αχαΐας την 31/12/1925 και καταγόταν από στρατιωτική οικογένεια. Σε ηλικία 18 ετών εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση, στελεχώνοντας τον λόχο Δεδούση του 5/42 του Συνταγματάρχη Δ. Ψαρρού. Μετά την απελευθέρωση εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε το 1949. Έλαβε μέρος στις τελευταίες επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο υπηρετώντας στη Φλώρινα, όπου τραυματίσθηκε δις και παρασημοφορήθηκε.
Το 1975 προήχθη σε Συνταγματάρχη και μετατέθηκε σε Τάγμα Επιστρατεύσεως στην Κρήτη.
Το 1977 προήχθη και αυτόματα αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Ταξιάρχου.
Οι ιστορικές αναμνήσεις του περιέχονται στο βιβλίο "Το Χρονικό της μάχης της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛ.ΔΥ.Κ.) 14-16/8/1974, που επιμελήθηκε ο Κων/νος Δημητριάδης. Το υλικό του βιβλίου αυτού περιέχει πολύτιμα ιστορικά τεκμήρια για τα πολεμικά συμβάντα κατά την εισβολή και συνιστά μνημείο της αυτοθυσίας και της γενναιότητας που επέδειξαν οι Έλληνες στρατιώτες (αλλά και Έλληνες άμαχοι) στις μάχες του Αυγούστου 1974 στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. και στο ολοκαύτωμα του.
