Η προσπάθεια για γεφύρωση του χάσματος που προέκυψε αναφορικά με τις προσπάθειες επανέναρξης διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και μήνες.
Όπως είναι πολύ καλά γνωστό η τουρκική πλευρά με τη θέση της για λύση δύο κρατών στη λογική της κυριαρχικής ισότητας βραχυκυκλώνει τις όποιες πρωτοβουλίες μέχρι σήμερα, ωστόσο τα εμπλεκόμενα μέρη βλέπουν πως η ιδέα που και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ενστερνίζεται, θεωρείται το "κλειδί" σε όλη την ιστορία. Η αποκεντρωμένη ομοσπονδία.
Πληροφορίες που διακινούνται τα τελευταία 24ωρα μετά την επίσκεψη του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών στο νησί, θέλουν το Λονδίνο να καλοβλέπει αυτή την επιλογή, ως το πιο εφικτό μοντέλο που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις στην άτυπη πενταμερή να σπρώξει τα πράγματα προς τα εμπρός.
Η επαναδραστηριοποίηση του Λονδίνου στα του κυπριακού, σχετίζεται όπως προκύπτει άμεσα με το γεγονός πως η λύση δύο κρατών, θέτει σε κίνδυνο τα δικά τους συμφέροντα και δη τις βρετανικές βάσεις όπως προνοούνται στη συνθήκη εγκαθίδρυσης του 1960.
Επί του παρόντος οι όποιες πιέσεις, ή παροτρύνσεις στρέφονται προς την τουρκική πλευρά, τόσο από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών όσο και από την ΕΕ, ούτως ώστε η εξέλιξη της άτυπης πενταμερούς να φέρει τα εμπλεκόμενα μέρη όσο πιο κοντά στη λογική της συνέχισης των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντάνα.
Μέχρι στιγμής αυτές οι προσπάθειες δεν δείχνουν ικανές να αλλάξουν τις θέσεις των Τούρκων, συνεπώς αυτό που μένει να διαφανεί είναι με ποιο τρόπο αυτό θα καταστεί εφικτό. Είναι λογικό πως όπως η ε/κ πλευρά θα βάλει ως εισήγηση την αποκεντρωμένη ομοσπονδία, έτσι και η τουρκική πλευρά θα έχει κάποια αντιπρόταση.
Η λογική πάντως των Βρετανών οι οποίοι διαχρονικά παρουσιάζονται ως αυτοί που δίνουν λύσεις στα διάφορα προβλήματα, είναι να υπάρξει ένας τρόπος γεφύρωσης του χάσματος κατά τρόπο που θα διαφυλαχθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό το κεκτημένο των διαπραγματεύσεων μέχρι σήμερα.
Αυτό που κάποιοι μας μετέφεραν ως μια πιθανή εξέλιξη, είναι ότι στην άτυπη πενταμερή θα μπορούσε να προκύψει ένα νέο τροποποιημένο "πλαίσιο Γκουτέρες" το οποίο θα θέτει εκ νέου τα ανοιχτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης, με τις "πραγματικότητες" όμως του σήμερα και τη ζημιά που επέφερε η στασιμότητα από το 2017 μέχρι σήμερα.
