Του Νικόλα Ζαννέττου
Η γραπτή δήλωση της προσωπικής απεσταλμένης του ΓΓ του ΟΗΕ αναφορικά με τον πρώτο γύρο επαφών της με τις δύο πλευρές στην Κύπρο αλλά και τις δύο εγγυήτριες δυνάμεις μπορεί να μην έδωσε αρκετή πληροφόρηση για το περιεχόμενο των επαφών της, έχει όμως τη σημασία της. Η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, δείχνει την πρόθεση της να ενημερώνει για την πορεία και το σκεπτικό των επαφών της, σε αντίθεση με την προκάτοχο της Τζέιν Χολ Λουτ, η οποία κατά τη διάρκεια του έργου της προέβη σε μόλις μία ανεπίσημη ενημέρωση σε κλειστό κύκλο δημοσιογράφων.
«Πολυπλοκότητα»
Σε πρώτο χρόνο ενημέρωσε για τη συνέχεια, αναφέροντας πως ο επόμενος της σταθμός θα είναι το Λονδίνο την πρώτη βδομάδα Μαρτίου, προτού επιστρέψει στην Κύπρο για να συνεχίσει τις επαφές της. Στην Κύπρο, θα δει αρχηγούς κομμάτων, αντιπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, εμπορικά επιμελητήρια και επιχειρηματίες όπως επίσης και τους δύο ηγέτες για δεύτερη φορά.
Η ίδια εξηγεί πως αυτές οι επαφές της δίνουν τη δυνατότητα να κατανοήσει καλύτερα και να θέσει στη συνέχεια τα ερωτήματα που πρέπει στις επόμενες της επαφές. Χρησιμοποιεί τη λέξη «πολυπλοκότητα» για να περιγράψει την παρούσα κατάσταση πραγμάτων, που μάλλον προκύπτει από ως συμπέρασμα από τις μέχρι στιγμής επαφές της.
Εφόσον η αποστολή της σε αρχικό στάδιο είναι η αναζήτηση κοινού εδάφους, αναφέρει ότι τα χαρτιά όπως και σε κάθε σύγκρουση «ανοίγουν στο τραπέζι». Ως εκ τούτου μέχρι στιγμής, ένα ακόμα συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί, είναι πως καμία πλευρά δεν έχει δείξει τα χαρτιά της για τη συνέχεια και αυτό που ακούει είναι μάλλον επανάληψη των γνωστών θέσεων της κάθε πλευράς.
Η «απογοήτευση που νιώθουν πολλοί»
Μιλά για «συσσωρευμένο επίπεδο απογοήτευσης» το οποίο αισθάνονται «πολλοί», αποδίδοντας το στις προσπάθειες διαπραγμάτευσης που προηγήθηκαν χωρίς αποτέλεσμα. Σε αυτό το σημείο, πρόκειται για μια αναφορά που ενδεχομένως να σχετίζεται με την άρνηση της τουρκικής πλευράς να επιστρέψει σε διαπραγματεύσεις για ομοσπονδία με πρόσχημα την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από τους Τ/κ και το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα. Εγείρει ακόμη ως «ζωτικής σημασίας» και «βασική προϋπόθεση» την «οικοδόμηση εμπιστοσύνης» ώστε να υπάρξει κάποιο μέλλον.
Κάπου εδώ αντιλαμβάνεται κανείς πως η κ. Ολγκίν βρίσκεται απέναντι σε μια δύσκολη όπως άλλωστε αναμενόταν αποστολή, αφού το παρατεταμένο αδιέξοδο σε συνάρτηση με την επιμονή της άλλης πλευράς για λύση δύο κρατών, καθιστά την προσπάθεια για εξεύρεση κοινού εδάφους εξαιρετικά σύνθετη.
Αναφορά υπάρχει και για τον ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης, με την Κουεγιάρ να ευχαριστεί για την υπομονή και την κατανόηση, λέγοντας πως θα μοιραστεί όσες πληροφορίες είναι συνετές και δυνατές. Η ίδια δηλώνει πως θα διεξάγει την αποστολή της με τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό και δέσμευση.
Η εκτίμηση είναι πως το ταξίδι της στο Λονδίνο ενδεχομένως να αποδειχθεί καταλυτικό για τη συνέχεια, αφού δεν αποκλείεται να επιστρέψει στην Κύπρο με κάποια ερωτήματα ως προς το κατά πόσο οι πλευρές δύναται να συζητήσουν κάποιες ιδέες προς άρση του αδιεξόδου.
