*Της Κωνσταντίνας Νεοφύτου
Τα θέλω των εργαζόμενων έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Το φαινόμενο αυτό είναι εντονότερο στη νέα γενιά, η οποία έχει ανοίξει τον δρόμο προς μια πιο ισορροπημένη καθημερινότητα μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής. Αυτό δείχνει και πρόσφατη έρευνα της Workmonitor, σύμφωνα με την οποία , το 39% των ερωτηθέντων , - 4 στους 10 δηλαδή - δηλωσαν πως θα έλεγαν όχι σε μία προαγωγή, ενώ το 34% απάντησε πως δεν θα ήθελε ποτέ θέση μάνατζερ.
Για τα σημερινά θέλω των εργαζόμενων μίλησε στο οικονομικό ένθετο της εκπομπής Alpha Ενημέρωση, η Υπεύθυνη Στελέχωσης και Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της Human Asset, Αίμη Μπάφα.
Βλέπουμε ότι πλέον αρκετοί εργαζόμενοι δεν επιθυμούν ανέλιξη προαγωγές κτλ. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν τους ικανοποιεί η δουλειά τους. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνονται και πρακτικά καθώς το βλέπουμε και στις συνεντεύξεις που κάνουμε. Είναι ένα συνονθύλευμα λόγων και αιτιών που οδηγούν στο να συμβαίνει αυτό, με πρωταρχικό λόγο την μείωση του άγχους που θέλουν να βιώνουν τα άτομα. Προσέξαμε ότι ειδικότερα οι νέοι θέλουν μία καλύτερη ισορροπία μεταξύ της εργασιακής και της προσωπικής τους ζωής. Περισσότερες ευθύνες συμαίνει και περισσότερες ώρες που πρέπει να εργαστούμε οπότε αυτό μειώνει την ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής.
Τα θέλω των εργαζομένων βλέπουμε ότι αλλάζουν τα τελευταία χρόνια. Που οφείλεται αυτό;
Πράγματι. Τα θέλω αλλάζουν τα τελευταία χρόνια. Μπορούμε να πούμε ότι και λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, των συνεχόμενων πολέμων, της ακρίβειας, του πληθωρισμού, ο κόσμος "τράβηξε μια γραμμή" σκεπτόμενος ότι από την στιγμή που βιώνουμε τόσο άγχος στην καθημερινή ζωή, θέλουμε να το μειώσουμε στη δουλειά. Θέλουν μια θέση χαμηλότερης ευθύνης με χαμηλότερες απολαβές, νοουμένου ότι ο μισθός αρκεί για να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Ένας άλλος παράγοντας, πέραν από τα θέλω των εργαζόμενων, είναι ότι η διαχείριση των ανθρώπων είναι πολύ δύσκολη. Μπορεί κάποιος να είναι καλός στην δουλειά του αλλά να μην μπορεί να αναλάβει μία διευθυντική θέση. Μήπως υπάρχει περισσότερη συνειδητοποίηση εξού και η άρνηση της προαγωγής;
Υπάρχει κόσμος που είναι συνειδητοποιημένος καθώς όντως το είμαι καλός στην δουλειά μου δεν σημαίνει ότι μπορώ να διοικήσω και να διαχειριστώ ανθρώπους καθώς είναι μία πολύ μεγάλη πρόκληση. Ο κάθε εργαζόμενος έχει άλλα θέλω, άλλο χαρακτήρα, άλλα κίνητρα. Οπότε αυτό σημαίνει πάλι περισσότερη προσπάθεια, περισσότερες ώρες, μεγαλύτερη αφοσίωση. Πιστεύω ότι πάλι έχει να κάνει σχέση με το θέμα της μείωσης του άγχους και της ισορροπίας με την προσωπική ζωή παρά με την συνειδητοποίηση.
Ποια είναι τα πιο συχνά αιτήματα της νέας γενιάς και γιατι δυσκολευονται οι εταιρείες να κρατήσουν το προσωπικό τους; Βλέπουμε ότι οι νέοι αλλάζουν πολύ πιο εύκολα χώρο εργασίας.
Οι κύριοι λόγοι είναι σίγουρα ο μισθός, το καλό εργασιακό περιβάλλον και η ικανοποίηση. Το να κάνουμε κάτι που πραγματικά μας αρέσει. Ο κόσμος πλέον έβαλε σε προτεραιότητα την ευτυχία του. Η νέα γενιά απομυθοποίησε τους τίτλους, την καριέρα και η έμφαση είναι στην ικανοποίηση από την εργασία. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η ευελιξία. Στο να μπορεί κάποιος να εργαστεί από το σπίτι, από άλλη πόλη ή ακόμα και από άλλη χώρα. Κλείνοντας, οι νέοι δίνουν βαρύτητα στις εργασιακές σχέσεις και στην υγιή εταιρική κουλτούρα.
