Του Γιώργου Χρυσάνθου
«Στο σπίτι μας να πάμε μια ώρα πιο νωρίς.»
Γιαννούλα Μουζουρου – Πρόσφυγας από την Άχνα
Έτσι λέγαμε γιατί νομίζαμε ότι ήταν προσωρινό.
Πρωτοχρονιά 1975. Χιλιάδες πρόσφυγες αντάλλαξαν ευχές μέσα στα αντίσκηνα και τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα έξω από αυτά
Εκεί ήταν η προσωρινή τους κατοικία αφού οι Τούρκοι φρόντισαν λίγους μήνες πριν να ρημάξουν περιουσίες, ζωές και ψυχές.
Δήλωση από το 1975
Γεια σας και χρόνια σας πολλά. Είμαστε από τη Μηλιά της Αμμοχώστου την οποία στερούμαστε σήμερα.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ήταν σε θέση να καταλάβουν τι σημαίνει να σε διώχνουν από το σπίτι σου. Τα παιδιά όμως, τι να καταλάβουν και πως να τους εξηγήσεις, ότι φέτος δεν θα έρθει ο Άγιος Βασίλης.
Δήλωση από το 1975
Η Μαρία μου με ρώτησε αν θα της φέρει δώρο φέτος ο Άγιος Βασίλης. Ξύπνησε το πρωί και έψαχνε το δώρο της. Της έδωσε ο πατέρας της πέντε σελίνια, έτσι για να κάνει χαρά το μωρό.
Πίσω στον χρόνο
Άραγε υπάρχει κάποιος που τα έζησε και ξεχνάει εκείνη την δύσκολη πρωτοχρονιά;
Δύσκολα, όπως μας είπαν η κυρία Γιαννούλα και η κυρία Δώρα, οι οποίες έζησαν τη ζωή στα αντίσκηνα που στήθηκαν στο Δασκάκι της Άχνας, μερικές μόνο εκατοντάδες μέτρα από την κατεχόμενη Άχνα την οποία εγκατέλειψαν άρον άρον…
Γιαννούλα Μουζουρου – Πρόσφυγας από την Άχνα
Ο γιος μου ήταν τριών χρονών. Έκοψα ένα κομμάτι κλαδί και το έβαλα μέσα σε ένα κουτί και έφτιαξα Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Οι συνθήκες εκείνες τις μέρες, δυσκολότερες από ότι μπορεί κανείς να φανταστεί…
Δώρα Αριστείδου - Πρόσφυγας από την Άχνα
Αντιλαμβάνεσε τι σημαίνει να κάνεις την Πρωτοχρονιά σου μέσα σε αντίσκηνο. Είχαμε και κακοκαιρία, το αντίσκηνο έπεσε, γέμησαν τα ρούχα μας νερά.Δήλωση από το 1975
Πως τα περάσατε ψες παραμονή πρωτοχρονιάς; Πήγαμε σε ένα γειτονικό αντίσκηνο και μετά ήρθαμε εδώ και κοιμηθήκαμε.Γιαννούλα Μουζουρου – Πρόσφυγας από την Άχνα
Ήρθαμε από την εκκλησία εκείνες τις μέρες και πήγαμε να φάμε σούπα. Τόση βροχή είχε που έβρεχε και μέσα. Πήραμε μια ομπρέλα και την ανοίξαμε μέσα στον χώρο για να μπορέσουμε να φάμε.
Όσο για τις ευχές εκείνη τη μέρα…
Δήλωση από το 1975
Είμαστε καλά, όμως θέλουμε να γυρίσουμε στα χωρκά μας. Είμαι από τον Άγιο Γεώργιο Σπαθαρικού.Δήλωση από το 1975
Το 1975 εύχομαι να έρθει η ειρήνη και να πάμε στα σπίτια μας και να γίνουμε πιο αγαπημένοι.Δήλωση από το 1975
Στο σπίτι μας να πάμε μια ώρα πιο νωρίς.Γιαννούλα Μουζουρου – Πρόσφυγας από την Άχνα
Έτσι λέγαμε γιατί νομίζαμε ότι ήταν προσωρινό.
Τελικά δεν ήταν προσωρινό και οι πρόσφυγες πέρασαν εκείνες τις μέρες την πιο παράξενη και δύσκολη πρωτοχρονιά της ζωής τους.
Και σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, η κυρία Γιαννούλα, η κυρία Δώρα και πολλοί άλλοι πρόσφυγες της Άχνας και των άλλων κατεχόμενων χωριών, αγναντεύουν από μακριά, αναπολώντας τα παιδικά τους χρόνια, πριν ο Τουρκικός στρατός κάνει με την βία δικά του, όσα οι ίδιοι έχτισαν με κόπο …
