Το ενδιαφέρον του Δήμου Λεμεσού για αποκατάσταση διατηρητέων κτηρίων ήταν και παραμένει έντονο, διευκρυνίζεται σε ανακοίνωση σχετικά με την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο διατηρητέο αρχοντικό «Παυλίδη» επί της οδού Ιφιγενείας 23 στο κέντρο της πόλης.
Όπως αναφέρεται το εν λόγω κτήριο είναι ιδιωτικής ιδιοκτησίας και μέχρι το 2013, ο Δήμος το ενοικίαζε για κάλυψη στεγαστικών του αναγκών.
«Περί το 2000 έγινε προσπάθεια από το Δήμο, σε συνεργασία με τον ΘΟΚ, για μετατροπή του κτηρίου σε θεατρικό μουσείο. Παρά το ότι υπήρξε σχετική συμφωνία με τους ιδιοκτήτες, και με χρηματοδότηση του Δήμου και του ΘΟΚ έγιναν οι σχετικές οι μελέτες και εκδόθηκε Πολεοδομική Άδεια, δεν κατέστη εφικτή η προώθηση της υλοποίησης του θεατρικού μουσείου λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Πρόσθετα, σημειώνεται ότι ο Δήμος κατά τη διάρκεια της ενοικίασης του κτηρίου είχε προβεί και σε εκτεταμένες εργασίες συντήρησης του υποστατικού.»
Από το 2013 μέχρι σήμερα το κτήριο παρέμεινε σε αχρηστία, ενώ κατά καιρούς «ο εξωτερικός χώρος του χρησιμοποιήθηκε από παρακείμενη επιχείρηση ως υπαίθριο μπαρ», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Δήμος. Μάλιστα, διευκρινίζει ότι σε αιτήσεις αποσπασματικής αδειοδότησης του εξωτερικού χώρου, ο Δήμος ήταν αρνητικός, «γιατί θεωρούσε ότι έπρεπε να αποκατασταθεί το σύνολο της ιδιοκτησίας, περιλαμβανομένου και του ιστορικού κτηρίου», προσθέτοντας ότι για αυτή τη χρήση του υπαίθριου χώρου, ο Δήμος είχε λάβει και νομικά μέτρα.
Το ενδιαφέρον του Δήμου Λεμεσού για αποκατάσταση διατηρητέων κτηρίων στην πόλη ήταν και παραμένει έντονο, επισημαίνεται, παραθέτοντας αναλυτικά τις δράσεις στις οποίες έχει προβεί τα τελευταία χρόνια.
«Παρά τα προαναφερθέντα μέτρα και τη συνεχή πίεση του Δήμου προς τους ιδιοκτήτες διατηρητέων οικοδομών, κάποιοι ιδιοκτήτες εξακολουθούν να μην ανταποκρίνονται και δεν μεριμνούν για την αποκατάστασή τους. Ως αποτέλεσμα, παραμένουν στην πόλη αριθμός εγκαταλελειμμένων διατηρητέων κτηρίων, τα οποία αφήνονται στη φθορά του χρόνου και στον κίνδυνο παράνομης κατάληψης.»
Καταλήγοντας, στην ανακοίνωσή του ο Δήμος προτείνει όπως επαναφερθεί προς συζήτηση η φορολόγηση αδρανούς ακίνητης ιδιοκτησίας. «Η φορολόγηση αυτή, σε συνδυασμό με τα πιο πάνω κίνητρα, θα δημιουργούσε τις συνθήκες ώστε οι ιδιοκτήτες να πιέζονται να προβαίνουν σε αποκατάσταση των κτηρίων τους, ειδικά των διατηρητέων, και αυτά να μην αφήνονται στη φθορά του χρόνου και να καταντούν προβληματικές εστίες στο κέντρο της πόλης», αναφέρει καταληκτικά.
