Έντονη ανησυχία και ανασφάλεια επικρατεί μεταξύ των γονέων, εξαιτίας της υπόθεσης απόπειρας απαγωγής μαθητών από δημοτικό σχολείο στην Αγλαντζιά. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, η ψυχολόγος Μαρία Γκλιάου επισήμανε την ανάγκη, πέραν από τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να λαμβάνονται στα σχολεία, να υπάρχει σωστή ενημέρωση και εκπαιδεύση των παιδιών από τους γονείς για περιπτώσεις που προσεγγίζονται από αγνώστους.
"Τα παιδιά όσο μεγαλώνουν αποκτούν αυτονομία και κινούνται ελεύθερα. Οπόταν θα μπορούσε να συμβεί σε ένα οποιοδήποτε περιβάλλον. Στην υπεραγορά, σε ένα πάρκο, σε χώρους όπου παιδιά αναμένουν για να τα παραλάβουν ενήλικες. Οπόταν καλό είναι να υπάρχει εκπαίδευση και ενημέρωση για το πώς διακινούνται στους χώρους όπου δεν υπάρχει ενήλικας μαζί τους για σύντομο ή παρατεταμένο χρονικό διάστημα"
Στο σχολείο
Η κυρία Γκλιάου συνέστησε όπως τα παιδιά να είναι συμφωνημένα με τους γονείς τους, ως προς το ποιός τους παραλαμβάνει καθημερινά από το σχολείο. Εξήγησε ότι για παράδειγμα σε ορισμένα νηπιαγωγεία, οι Διευθύνσεις πρέπει να γνωρίζουν αυτούς που παραλαμβάνουν τα παιδιά και ορισμένες μάλιστα, ζητούν εκ των προτέρων τη φυσική παρουσία των συγκεκριμένων ατόμων.
Σε περίπτωση αλλαγής μάλιστα, η ψυχολόγος εισηγείται όπως τα παιδιά ενημερώνονται από το ίδιο το σχολείο ή τον γονέα. Αναφέρθηκε μάλιστα στο παράδειγμα σχολείων του εξωτερικού που παρέχουν σε κάθε παιδί ένα συνθηματικό κωδικό, που θα χρησιμοποιηθεί από το άτομο που θα το παραλάβει από το σχολείο.
"Πρέπει να τους λέμε ότι έχουν το δικαίωμα να φωνάξουν βοήθεια, να απομακρυνθούν. Πολλές φορές λέμε στα παιδιά να μην χτυπούν, αλλά πρέπει να τους εξηγήσουμε ότι εάν νιώσουν κίνδυνο, μπορούν να σπρώξοιυν και να τρέξουν για να πάνε σε ένα ένστολο, ακόμη και όταν βρίσκονται στο σπίτι πως να καλέσουν σε βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης"
Στην κοινωνία
Η κυρία Γκλιάου τόνισε την ανάγκη σωστής ενημέρωσης και εκπαίδευσης των παιδιών για το πως κινούνται και συμπεριφέρονται σε άγνωστα σύνολα ή περιβάλλοντα. "Δεν πρέπει να δημιουργείται φόβος" υπογράμμισε "γιατί είναι μέρος της κοινωνικοποίησης ενός παιδιού".
"Πρέπει να ξέρουν ότι δεν λαμβάνουν δωράκια, αντικείμενα, γλυκά από αγνώστους, δεν χαιδεύουν ζωάκια, εάν δεν ζητήσουν την άδεια από τον κηδεμόνα τους. Οτι δεν μπαίνουν σε αυτοκίνητα και πρέπει γενικά να τους αναπτύξουμε το αίσθημα της εμπιστοσύνης στο ένστικτο τους"
Η ψυχολόγος προτείνει όπως ο κάθε γονιός αναπτύξει σχέσεις και γέφυρες επικοινωνίες με τα παιδιά του, ούτως ώστε σε περίπτωση που νιώσει άβολα σε μία τυχαία ή επαναλαμβανομενη συνάντηση, να είναι σε θέση να το αναφέρει.
"Μπορεί να είναι και ένα άτομο από το περιβάλλον του παιδιού που δεν έχει καλές προθέσεις. Να γνωρίζουν ότι οι προθέσεις των ενηλίκων δεν είναι πάντα καλές. Να ξέρουν ότι ουδέποτε κάποιος ενήλικας είναι δυνατόν να ζητήσει βοήθεια από ένα παιδί, άρα αν ποτέ να κληθούν να βοηθήσουν ένα ενήλικα το κίνητρο θα είναι αρνητικό από αυτόν."
Η ψυχολόγος επισήμανε ότι οι γονείς θα πρέπει να μιλάνε ανοιχτά με τα παιδιά τους, χωρίς ωστόσο να τα "βομβαρδίζουν" με το ότι θα συμβεί κάτι αρνητικό, αλλά ότι πρέπει να ακολουθούν κάποια συγκεκριμένα βήματα.
