της Μαρίας Τσαγγάρης
Ο Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Κύπρο μετά από 33 μήνες ταξιδιού. Mια εμπειρία ζωής γεμάτη γνώσεις, πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανθρώπους.
"Νιώθω πολύ πιο γεμάτος από ότι έφυγα από την Κύπρο. Αν θα μπορούσα βέβαια θα συνέχιζα. Ήταν μια επιλογή να επιστρέψω πίσω λόγω οικονομικών. Θέλω να το θεωρώ σαν lifestyle και όχι σαν ταξίδι ή διακοπές γιατί γίνεται τρόπος ζωής σε κάποια φάση."
Αυτό που έμεινε περισσότερο στη μνήμη του παρά τα όσα εντυπωσιακά είδε, είναι οι άνθρωποι.
"Ο τόπος είναι οι άνθρωποι της κάθε χώρας. Δεν είναι ούτε τα ποτάμια ούτε τα κάστρα. Αγαπημένο μου στοιχείο εκτός που το δρόμο που μου αρέσκει πάρα πολλά να οδηγώ και να εξερευνώ είναι οι άνθρωποι το ταξίδι μου βασίζεται στους ανθρώπους της κάθε χώρας που συναντώ και συναντώ πάρα πολλούς κάθε μέρα όπου σταματούσα κάποιος θα ερχόταν να να με σταματήσει, να μου μιλήσει, να με ρωτήσει “Μόνος σου;” “Μα πόσο καιρό;”."
Το ταξίδι του Κωνσταντίνου έγινε με πολύ λίγα μέσα. Μάζευε λεφτά για πέντε χρόνια, κι ύστερα κατασκήνωνε ή έμενε σε φτηνούς ξενώνες ή σε σπίτια όπου τον φιλοξενούσαν γνωστοί ή άνθρωποι που γνώριζε στο δρόμο.
"Έχω μάθει να εμπιστεύομαι περισσότερο τον κόσμο. Έχω ανακαλύψει ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζουμε. Υπάρχουν παντού κακοί άνθρωποι αλλά είναι πάρα πάρα πολύ λίγοι. Στους χιλιάδες που γνώρισα μόνο δύο ή τρεις περιπτώσεις κακών ανθρώπων μου έτυχε να γνωρίσω."
Όλες οι περιπέτειες του Κωνσταντίνου στη γηραιά ήπειρο καταγράφηκαν από την κάμερά του και ανέβηκαν στο κανάλι του στο youtube και στην ιστοσελίδα του ridegaia.com.
Η συμβουλή του σε όποιον θέλει να ξεκινήσει τέτοιο ταξίδι;
"Να μεν προσέξει τίποτε να σηκωστεί τζιαι να πάει. Ενεν όσο δύσκολο νομίζουμε είναι πολλά πιο εύκολο. Αναλόγως με το budget του θα πρέπει να προσέξει τι θα πάρει. Αν έσιει το budget να μπορεί να μένει σε ξενώνες ή ξενοδοχεία απλά να προσέξει ναν εντάξει η μηχανή του. Αν θέλει να το κάμει με σκηνή τζιαι sleeping bag ένα καλό υπνόσακο τζιαι μια καλή σκηνή γιατί εννά γινεί το σπίτι του. Βασικά πράματα εν θέλουμε πολλά πράματα."
Aρκετοί μηχανόβιοι τον παρακολουθούν για να μαθαίνουν τα τεχνικά καθώς καταφέρνει μόνος του να φτιάχνει τη μηχανή.
"Αν είσαι στο δρόμο τζιαι εν έσιεις τζιαι πολλά πράματα να κάμεις τζείνο που έκαμνα ήταν εδιάβαζα λίο το manual, όποτε είχε ένα πρόβλημα έψαχνα το, έμπαινα λλίο στο internet. Έμαθα αρκετά πράματα, πλέον την μηχανή κάμνω την service μόνος μου. Ό,τι θέλει μπορώ να το κάμω τούτη η μηχανή. Εν ξέρω αν εν καλό που μαθαίνουν που μένα γιατί εν είμαι μηχανικός."
Όπως μας λέει επέλεξε αρχικά τις μηχανές για οικονομικούς λόγους, μα τελικά τον κέρδισε.
Πώς νιώθεις όταν οδηγείς τη μηχανή;
Η μοτοσικλέτα είναι ελευθερία. Δεν ξέρω αν είναι εύκολο να περιγραφεί αυτό το αίσθημα της ελευθερίας αλλά νιώθω ελεύθερος.
