Η ζωή του Στυλιανού σε 139 σελίδες. Ή μάλλον καλύτερα το δράμα που έζησε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019 όταν έφυγε από τη ζωή. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί το πόρισμα της Επιτρόπου Διοικήσεως το οποίο δόθηκε το απόγευμα της Πέμπτης στη δημοσιότητα.
Ανάμεσα στις 139 σελίδες, οι παραλείψεις και η εγκληματική αμέλεια όσων μπορούσαν να βοηθήσουν και δεν το έπραξαν, αφήνοντας τον Στυλιανό και τα αδέλφια του να βιώνουν αυτή την κατάσταση. Από το πόρισμα της Επιτρόπου Διοικήσεως, προκύπτει πλέον ξεκάθαρα ότι ο πατέρας του Στυλιανού, είναι ο θύτης.
"Όταν μεγαλώσω θα τον σκοτώσω"
Τα προβλήματα άρχισαν να γίνονται αντιληπτά μόλις ο Στυλιανός πήγε για πρώτη φορά σχολείο και συγκεκριμένα στον Παιδοκομικό Σταθμό από το 2006-2008. Ένα παιδί το οποίο παρουσίαζε προβληματική και σε κάποιες περιπτώσεις βίαιη συμπεριφορά, με το παιδί να τυγχάνει παρακολούθησης από εκπαιδευτικό ψυχολόγο και να αναφέρει συχνά πως «ο πατέρας του χτυπούσε τη μητέρα του και γι’ αυτό δεν τον αγαπούσε». Φέρεται επίσης να ανέφερε ότι «όταν μεγαλώσει, θα τον σκοτώσει, ενώ έλεγε ότι οι δασκάλες του τον αγαπούσαν».
Έφερε μάλιστα ως παράδειγμα ότι μια μέρα η μητέρα του άργησε να πάει στη φάρμα και ο πατέρας του θύμωσε και της έριξε κοπριά στο πρόσωπο η οποία είχε μέσα πέτρα και τη χτύπησε στο μάτι. Το μαυρισμένο μάτι το είχε δει η δασκάλα του Στυλιανού και τον ρώτησε τι είχε συμβεί.
Ο Στυλιανός είπε στην Εκπαιδευτική Ψυχολόγο ότι δεν περνούσε καλά στο σπίτι ότι τον έδερναν στο σπίτι και ότι τα άλλα παιδιά δεν τον είχαν φίλο. Η δε μητέρα του είχε αναφέρει στην Εκπαιδευτική ψυχολόγο ότι ήταν θύμα βίας και ότι είχε καταγγείλει το γεγονός αυτό στη γραμμή 1440. Ο Στυλιανός παρουσίαζε γενικότερα επιθετική και βίαιη συμπεριφορά, αναποδογύριζε τραπέζια καρέκλες και σε κάποιες στιγμές γινόταν αυτοκαταστροφικός με τάσεις αυτοτραυματισμού. Για τις άσχημες συνθήκες στο σπίτι και στη φάρμα αλλά και τα περιστατικά βίας κατά της μητέρας του και του ιδίου είχε ενημερωθεί και η Επαρχιακή Λειτουργός Ευημερίας.
