Τις δραματικές στιγμές βίας και απαξίωσης που βίωσε στα χέρια του πρώην συντρόφου της, περιέγραψε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η συγγραφέας Μαρία Ιωάννου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών. Τόνισε ότι δεν της αρέσει η λέξη "θύμα" γιατί πιστεύει ότι είναι φορτισμένη με αρνητικά συναισθήματα, που αποφάσισε να τα αφήσει στο παρελθόν.
"Αποφάσισα μέσα από τη δική μου εμπειρία να αποκαλύψω τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες, πίσω από θλιμμένα χαμόγελα και ένα φτηνό μέικ-απ. Αν βρίσκομαι εδώ σήμερα δεν έιναι για να αποδώσω ευθύνες, αν και μπορώ σε Αστυνομία, Γραφείο Ευημερίας και φορείς. Απλά ήθελα να πω ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, δεν είναι περιστατικά που καταγράφονται σε ένα φάκελο."
Η κυρία Ιωάννου αμφισβήτησε εάν τα Ειδικά Κλιμάκια που έχουν συσταθεί σε όλες τις επαρχιακές Αστυνομικές Διευθύνσεις είναι σωστά στελεχωμένα για να ανταποκριθούν σε περιστατικά βίας κατά των γυναικών.
"Εάν σήμερα πάω και μιλήσω στους αστυνομικούς που είναι στα Ειδικά Κλιμάκια θα μου μιλήσουν σωστά; Δεν θα με ειρωνευτούν; Θα με πιστέψουν; Δεν θα με διώξουν;"
Η κυρία Ιωάννου έστειλε μήνυμα σε όλες τις γυναίκες που βιώνουν βία απο τους συντρόφους τους ή άλλα πρόσωπα, ότι με τα πρώτα σημάδια ότι "κάποιος είναι χειριστικός, θέλει να σε ελέγξει ή θέλει να σε κρατήσει στο σπίτι" θα πρέπει να φέυγουν.
"Με την πρώτη προσβολή του σώματος μου, της αξιοπρέπειας, της ζωής μου, για να μην φτάσουμε στο πρώτο χαστούκι, στο πρώτο χτύπημα του οτιδήποτε μια γυναίκα θα πρέπει να φύγει. Δεν είναι εύκολο και οι από έξω λένε γιατί δεν φεύγεις; Ο φόβος είναι τόσο δυνατός που δεν σε αφήνει. Λες τι μπορώ να αλλάξω. Και μπορεί να αφορά και παιδί ή άντρα. Δεν είναι μόνο στο σπίτι, μπορεί να είναι στην εργασία."
Η συγγραφέας αναφέρθηκε και στην παγίδα στην οποία πέφτουν τα θύματα κακοποίησης ή ενδοοικογενειακής βίας με τη σκέψη ότι "με αγαπά, με θέλει δικό του ή δική του."
"Είναι παγίδα αυτό. Η αγάπη είναι ελευθερία, η αγάπη δίνει χώρο και σε αφήνει να αναπνεύσεις. Όταν ο άλλος σου στερεί την ανάσα σου, τότε δεν σε αγαπά και πρέπει να φύγεις. Είναι δύσκολο, είναι φαύλος κύκλος, μπορείς να φύγεις και να ξαναεπιστρέψεις. Το σημαντικό όμως είναι να βρούμε την δύναμη που έχουμε μέσα μας, γιατί είναι απίστευτη η δύναμη που έχουμε οι άνθρωποι.Να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Η μεγαλύτερη δύναμη που έχουμε είναι η φωνή μας."
Η Μαρία αποκάλυψε το καθημερινό μάθημα ζωής που παραδίδει στην κόρη της.
"Της λέω μίλα, ύψωσε τη φωνή σου, διεκδίκησε τον χώρο σου, την ελευθερία σου, την αξιοπρέπεια σου, σε όποιο χώρο και να βρίσκεσαι. Η γυναίκα πρέπει να μιλά. Μπορεί να σε ειρωνευτούν, να σε κοροϊδέψουν αλλά στους δέκα ένας θα σε ακούσει. Να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά"
Η κυρία Ιωάννου επισήμανε επίσης την ανάγκη κοινωνικής δράσης και ευαισθητοποίσης για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
"Όταν βγαίνουμε έξω να αφουγκραζόμαστε τι μπορεί να συμβαίνει στο διπλανό σπίτι, στη συνάδελφο στο διπλανό γραφείο, γιατί έχει θλιμμένο χαμόγελο, τι συμβαίνει; Έχουμε γίνει απάνθρωποι και πρέπει να επιστρέψουμε να γίνουμε άνθρωποι. Να αγαπήσουμε τον διπλανό μας και πάνω από όλα, να αγαπήσουμε εμάς τους ίδιους."
