Χαώδης ήταν η κατάσταση που αντίκρισαν οι Κύπριοι εθελοντές γιατροί πατώντας το πόδι τους στη Βηρυτό.
Το μέγεθος της καταστροφής της έκρηξης απερίγραπτo...
«Κουβαλώντας» τα εφόδια αγάπης που μάζεψαν οι Κύπριοι πολίτες για να στηρίξουν τους πληγέντες από την φονική και τεραστίων διαστάσεων έκρηξη που σημειώθηκε στο Λιμάνι, οι εθελοντές γιατροί έφτασαν στη Βηρυτό, τέσσερις ημέρες μετά την καταστροφή.
Ελένη Θεοχάρους - Επικεφαλής Εθελοντών Γιατρών στη Βηρυτό
«Εκείνο που έβλεπε κανείς τέσσερις ημέρες μετά την καταστροφή, ήταν παντού σωροί από τζάμια, αλουμίνια, μεταλλικά αντικείμενα, τοίχοι, τσιμέντα και σκουπίδια παντού. Κόσμος να περιφέρεται, αυτοκίνητα κατεστραμμένα που να μπλοκάρουν τους δρόμους. Δεν ήτανε ότι καλύτερο θα μπορούσε να πει κανείς.»
Ολόκληρη η πόλη είχε αποδιοργανωθεί, αφού η κυβέρνηση είχε παραιτηθεί. Συγκεχυμένες οι πληροφορίες, αδύνατη η επικοινωνία και άγνωστα τα προβλήματα που έφερε η έκρηξη.
Αυτή λοιπόν την εικόνα αντίκρισαν η κ. Ελένη Θεοχάρους και οι νοσηλεύτριες Άννα και Νικολέττα.
Ελένη Θεοχάρους - Επικεφαλής Εθελοντών Γιατρών στη Βηρυτό
«Παρόλα αυτά πήρε την πρωτοβουλία ο Υπουργός Εξωτερικών και αυτό είναι που είμαστε ευγνώμονες και μας βοήθησε να οργανώσουμε αυτή την αποστολή, κάλυψε και πολλά από τα έξοδα της αποστολής, όπως επίσης και το ιατροφαρμακευτικό υλικό το οποίο πήραμε. Ήτανε δωρεά του Υπουργείου Υγείας και σύμφωνα με τον Υπουργό ήτανε γύρω στις 250 χιλιάδες ευρώ. Ήταν ένα σημαντικό ποσό για τη δεδομένη στιγμή και για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Λίβανο.»
Νοσοκομεία, ιατρεία και οικισμοί στο έλεος της καταστροφής. Δύσκολο το έργο όλων και εξαιτίας της πανδημίας.
Ελένη Θεοχάρους - Επικεφαλής Εθελοντών Γιατρών στη Βηρυτό
«Τα νοσοκομεία εκεί σε αρκετά μεγάλη ακτίνα της έκτασης, ήταν όλα κατεστραμμένα, ένα χαρακτηριστικό ήταν το νοσοκομείο San George, το οποίο έπαψε να υπάρχει, δηλαδή μέχρι τον έβδομο όροφο είχανε καταστραφεί τα πάντα. Το ζήτημα όμως του κορωνοϊού και οι επιπτώσεις και στον Λίβανο…συνεπώς έφεραν τα μέτρα όπως να μην εισάγεται κανείς στα νοσοκομείο, εκτός και αν ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Δηλαδή θα μπορούσε κάποιος να πονάει τη χολή και να μην τον βάζουν μέσα γιατί κάποιος θα μπορεί να πει ότι αντέχει…»
Ουρές σχημάτιζαν οι άστεγοι και οι μετανάστες για να πάρουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης.
Η βοήθεια από τον κυπριακό λαό μεγάλη ανακούφιση για τους πληγέντες.
Ελένη Θεοχάρους - Επικεφαλής Εθελοντών Γιατρών στη Βηρυτό
«Εκείνο που έχει σημασία με όλους τους κινδύνους από τον κορωνοϊό και όλη την προσπάθεια που καταβάλαμε είναι ότι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε καταγράφει τις ανάγκες, να έχουμε διανείμει σωστά το υλικό και να έχουμε προσφέρει μια ανακουφιστική βοήθεια σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού με γάλα που είχαμε αγοράσει από την αγορά…είναι πολύ σημαντικό ότι ο κυπριακός λαός αντέδρασε σωστά και έστειλε ποσότητες τροφίμων.»
Οι ανθρώπινες ιστορίες που έφτασαν στα αυτιά της κας Θεοχάρους πολλές. H ίδια έχοντας ζήσει αρκετούς πολέμους στη ζωή της, δεν θυμάται μια τόσο μεγάλης έκτασης καταστροφή.
Ελένη Θεοχάρους - Επικεφαλής Εθελοντών Γιατρών στη Βηρυτό
«Το διαφορετικό ήταν ότι στους άλλους πολέμους αν γινόταν βομβαρδισμός θα κάνω αυτό...εδώ με τον κορωνοϊο δεν ήξερες τι να κάνεις. Ήταν ένας αόρατος εχθρός, κίνδυνος που δεν μπορούσαμε να τον εκτιμήσουμε.»
Η βοήθεια της Κύπρου όμως θα συνεχιστεί. Οι γιατροί μας ζήτησαν να επιστρέψουν στον Λίβανο για να συνεχίσουν να βοηθούν, μεταφέροντας και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
