του Γιώργου Χρυσάνθου
“Έχει από το πρωί που ξύπνησα δεν σταματούν να παίζουν τα τηλέφωνα. Ο κόσμος πανικοβλήθηκε και θέλει να κουρευτεί για να μην την πάθει όπως την προηγούμενη φορά.”
Μια δύσκολη μέρα για τον Νίκο και τους συνεργάτες του.
Κάνουν αγώνα δρόμου για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες οι οποίοι βλέποντας το lockdown να είναι κοντά, τρέχουν στα κουρεία.
“Ήρθαμε να κουρεφτούμε γιατί αν κάνουν το lockdown όπως ακούγετε, θα κλείσουν τα μαγαζιά θα μείνουμε ακούρεφτοι.”
“Είμαστε λίγο πιεσμένοι σήμερα, αλλά έχουμε ένα ραντεβού κατά τις 5.00”
“Είναι αυξημένη η πίεση γιατί ο κόσμος άκουσε ότι θα κλείσουμε ξανά.”
Παρόμοια κατάσταση και στα Ινστιτούτα Αισθητικής.
“Απολογούμαστε σήμερα είμαστε γεμάτοι, να κοιτάξω αν έχουμε κάτι για την Πέμπτη;”
“Παίρνουμε συνέχεια τηλεφωνήματα από πελάτες που θέλουν να έρθουν αν εξυπηρετηθούν, ενώ υπήρχε ροή για όλη τη βδομάδα, τώρα όλοι θέλουν να έρθουν μέσα σε δύο μέρες. Είναι δύσκολο.”
Ενώ δεν κρύβουν την απογοήτευση τους για ένα ενδεχόμενο 2ο λουκέτο μέσα σε ένα χρόνο.
“Υπάρχει χρόνος πριν και μετά τα ραντεβού για να γίνει η αποστείρωση, εννοείται ότι τηρούμε όλα τα μέτρα.”
“Μια επιχείρηση έχει τα έξοδα της, τους μισθούς που πρέπει να δώσει στους υπαλλήλους.
”Ένα δεύτερο πλήγμα για την οικονομία και όλο τον κόσμο, αν είναι όμως για το καλό της ανθρωπότητας ας γίνει και αυτή τη φορά.
