Της Όλγας Κωνσταντίνου
Πατέρας, μια λέξη που περιγράφει την ανιδιοτελή αγάπη, που στην αγκαλιά του νιώθεις το απόλυτο αίσθημα της ασφάλειας, της ηρεμίας και της στοργής. Αυτές οι λέξεις περιγράφουν και το Δώρο Καλογήρου, ένα πολύτεκνο πατέρα έξι παιδιών, που παρά τις δυσκολίες που συνάντησε στη ζωή του δεν τα έβαλε κάτω, στάθηκε σαν βράχος και μεγάλωσε μόνος του τα παιδιά του, με αγάπη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα πατέρα πρότυπο. Έχασε την γυναίκα του από καρκίνο όταν το μεγαλύτερο παιδί τους ήταν 17 ετών και το μικρότερο 5 χρονών.
"Πρέπει να σταθείς στα πόδια σου για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου για να τα ζήσεις τα παιδιά σου, εμεγάλωσα τα παιδιά μου μονάχος και μέχρι τώρα είναι εδώ κοντά μου είμαι χαρούμενος είμαι υγιείς."
Η μεγαλύτερη του δύναμη και κίνητρο του να συνεχίσει τον αγώνα του η ευτυχία των παιδιών του. Με πολλή προσπάθεια, κόπο και μόχθο έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην τους λείψει τίποτα. Όλη τους η φροντίδα περνούσε από τα χέρια του, από το πρωί που τα ετοίμαζε για το σχολείο μέχρι και το βράδυ.
"Δυσκολίες πάρα πολλές γιατί δεν είχα από κανένα συμπαράσταση. Δεν σκέφτηκα ποτέ τέτοιο πράγμα σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκα έτσι θέμα ούτε να παρατήσω τα παιδιά μου, αφού τα είχα καημό, ήμουνα για πολλά χρόνια και παπάς και μαμά για πολλά χρόνια μέχρι που μεγάλωσαν και και μπορούσαν μονάχοι τους να συντηρηθούν."
Σήμερα η ευτυχία είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του αφού απολαμβάνει στιγμές χαράς με τα έξι του παιδιά του και τα έξι του εγγόνια.
"Πετάω στα σύννεφα είναι η ζωή μου όλη, κοιμάμαι ξυπνώ είμαι δίπλα τους είμαι μαζί τους θέλω τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα για αν είμαι και εγώ ευτυχισμένος."
Για τα παιδιά του είναι το Άλφα και το Ωμέγα στη ζωή τους. Και στέλνει το δικό του αισιόδοξο μήνυμα σε όλους τους μπαμπάδες που ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά.
Χρόνια Πολλά σε όλους τους μπαμπάδες, και κυρίως στους μπαμπάδες πρότυπα που στάθηκαν δίπλα στα παιδιά τους ως μπαμπάδες και μαμάδες.
