Το μήνυμα ότι οι γυναίκες έχουν αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα ισότητας και ίσων ευκαιριών και συγκεκριμένα στην ίση αμοιβή, στην επαγγελματική κατάρτιση και στη συμμετοχή τους στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, τα οποία θα πρέπει να κατοχυρωθούν, στέλνει με διακήρυξή του το Τμήμα Ισότητας και Ίσης Μεταχείρισης (ΤΙΣΙΜ) της ΔΕΟΚ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στη διακήρυξη γίνεται λόγος για «καταθλιπτικές» στατιστικές της ισότητας στην Κύπρο, μιας και το χάσμα αμοιβών σε βάρος των γυναικών είναι 11%, το χάσμα στις συντάξεις στο 39% και ο επαγγελματικός διαχωρισμός στο 24,4%. Η Κύπρος καταλαμβάνει την 21η θέση μεταξύ των 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους δείκτες έμφυλης ισότητας με εξαιρετικά χαμηλές επιδόσεις στους τομείς της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψεως αποφάσεων και στην απασχόληση, προστίθεται.
Ακόμη, η διακήρυξη αναφέρεται στον αρνητικό ρόλο του ψηφιακού χάσματος και των επιπτώσεων από την πανδημία COVID-19 όσον αφορά την πρόοδο που επιτεύχθηκε στην ισότητα των φύλων.
Με αυτά τα δεδομένα, το ΤΙΣΙΜ ΔΕΟΚ καλεί τις γυναίκες να διεκδικήσουν την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου περί της ίσης μεταχείρισης αντρών και γυναικών στα ζητήματα της πρόσβασης στην απασχόληση, στην επαγγελματική ανέλιξη, στην επαγγελματική κατάρτιση και στην προστασία από σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας. Τις καλεί επίσης να διεκδικήσουν την πρακτική εφαρμογή του εθνικού σχεδίου δράσης για την ισότητα των φύλων τα οποίο καλύπτει όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου.
Επιπρόσθετα, οι γυναίκες πρέπει να διεκδικήσουν την υποχρέωση των εργοδοτών να προβαίνουν κάθε χρόνο σε εξέταση των μισθών προκειμένου να εντοπίζουν προβλήματα διακρίσεων λόγω φύλου και να εφαρμόζουν μέτρα για την εφαρμογή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας, καθώς και τη συμπερίληψη ειδικής ρήτρας για την εξάλειψη του χάσματος αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων σε όλες τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ένα άλλο ζητούμενο είναι και η λήψη μέτρων που να βοηθούν τον συνδυασμό επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων όπως η δημιουργία υποδομών παιδικής φροντίδας και η προώθηση μέτρων προστασίας της μητρότητας στους χώρους εργασίας.
Η υπόθεση της ισότητας των φύλων είναι ζήτημα κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης και από την προώθηση και υλοποίηση της κρινόμαστε όλοι, συνδικάτα, εργοδότες, κόμματα και εκτελεστική εξουσία, καταλήγει η διακήρυξη.
