Πλήθος κόσμου, απ’ άκρη σε άκρη του πλανήτη στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας. Το ίδιο και χιλιάδες καλλιτέχνες ανά το παγκόσμιο. Μικρές ή μεγάλες κινήσεις που τάσσονται ενάντια στον πόλεμο. Έτσι και ο Χρίστος Κακουλλή πήρε τα σπρέι του και με τον τρόπο που ο ίδιος ξέρει καλύτερα στέλνει μηνύματα από τη Λευκωσία προς το Κίεβο…ή μάλλον προς τη Μόσχα, αλλά και σε κάθε περαστικό…
"Έχω ζωγραφίσει το γκράφιτι για την Ουκρανία, όπου ένα κοριτσάκι προσπαθεί να βάλει μέσα στο βάζο το λουλούδι της Ουκρανίας, που είναι στα χρώματα της σημαίας της Ουκρανίας και να λέει στον Πούτιν ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον πόλεμο με τον ίδιο τον Πούτιν να είναι σε φάση να σκέφτεται τι θέλει να πει το κοριτσάκι, θέλοντας να στείλω το μήνυμα ότι η αγάπη είναι πράγματι πιο δυνατή από τον πόλεμο και την επεκτατική πολιτική που ακολουθεί ο Πούτιν ή ο Χίτλερ ή όποιος αρχηγός είχε αυτές τις τάσεις επέκτασης. Το βάζο συμβολίζει τη γη, με διάφορα λουλούδια όπως τις διάφορες χώρες, κουλτούρες, χρώματα και μας δείχνει ότι όταν είμαστε όλοι μαζί σε ένα όμορφο τοπίο, μαζί, δημιουργούμε ένα όμορφο σύνολο."
Ο τοίχος, λένε, λέει μεγάλες αλήθειες με εξαιρετικά απλό τρόπο...
Χρίστο γιατί επιλέγεις να ζωγραφίζεις σε τοίχους;
Ήταν η πρώτη μου αγάπη, ήταν από εκεί που ξεκίνησα και εκεί που θέλω να καταλήξω. Τώρα σε μια ηλικία 29 χρόνων μπορώ να καταλάβω ότι το να ζωγραφίζεις σε τοίχους και να στέλνεις τα μηνύματα, είναι μια γκαλερί ανοιχτή 24 ώρες το 24ωρο στο κοινό, από οποιανδήποτε μορφή ανθρώπων, από παντού, όλοι μπορούν να δουν τα έργα σου, χωρίς να πληρώσουν κάποιο εισιτήριο και να λάβουν τα μηνύματά σου. Οπότε το να ζωγραφίζω πάνω σε τοίχους είναι κάτι που με βοηθά να στέλνω τα δικά μου μηνύματα στον κόσμο.
Θεωρείς ότι όντως πάνε τα μηνύματα εκεί που πρέπει και εκλαμβάνονται όπως πρέπει ή μπορεί κάποιοι να τα θεωρούν ως βανδαλισμό;
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, μερικοί το συλλογίζονται ως βανδαλισμό, προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ότι δεν είναι βανδαλισμός, είναι μηνύματα, είναι όμορφα σχέδια πάνω στον τοίχο που στέλνουν τα δικά τους μηνύματα και υπάρχει και η άποψη ότι τα μηνύματα παν ανοιχτά, μας στέλνουν φωτογραφίες και βίντεο. Οι απόψεις διίστανται πάνω σε αυτό. Ακόμα ο κόσμος της Κύπρου θέλει ακόμα να το συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι βανδαλισμός αλλά κάποια άλλα πράγματα.
Ποια θέματα σε απασχολούν;
Ό,τι αφορά με τις παγκόσμιες εξελίξεις, ο πόλεμος, η προσφυγιά, ο ρατσισμός, η φτώχεια είναι τα θέματα που επιλέγω να ασχολούμαι, γενικά η κοινωνική παθογένεια είναι κάτι που με εξιτάρει και θέλω να ζωγραφίζω.
Όπως τον Παναγιώτη…
Όπως τον Παναγιώτη ναι, που έπεσε θύμα bullying, που δυστυχώς η ποινή που επιβλήθηκε ήταν άδικη και ήταν ο λόγος που με έκανε να ξαναπιάσω τα σπρέι μου και να βγω στο δρόμο και ο Παναγιώτης για εμένα ήταν ένα σημαντικό βήμα στο να επιστρέψω εκεί που ήμουν γιατί μετά από μια περίοδο που σταμάτησα για περίπου έναν χρόνο, ξαναξεκίνησα.
Σύντομα μια άλλη γωνιά, ένας άλλος τοίχος στην παλιά Λευκωσία, θα αποκτήσει φωνή…με το ξεχωριστό ηχόχρωμα του CRS
