Στη ζωή του κάθε ανθρώπου και κατ’ επέκταση των κοινωνιών και των κρατών, καταγράφονται κάποια δεδομένα και κάποιες εκτιμήσεις. Τα δεδομένα είναι αυτά που ζήσαμε, που βιώσαμε και τα οποία μπορούν να μετρηθούν με συγκεκριμένα στοιχεία. Για παράδειγμα, ο γάμος. Όποιος τον έζησε, ξέρει τι του πρόσφερε και εκτιμά που και εάν τον έβλαψε. Αυτό το δεύτερο όμως, θα αποτελεί πάντα μια εκτίμηση στη συνολική εξίσωση από τη στιγμή που δεν το επέλεξε. Κανείς δεν ξέρει μετά βεβαιότητας αν θα ήταν καλύτερα με κάτι που δεν επέλεξε.
Αν το απλό αυτό παράδειγμα αναχθεί στο επίπεδο της κοινωνίας και του κράτους, οι όποιες επιλογές έγιναν δεν μπορούν παρά να ακολουθήσουν το ίδιο δρόμο σκέψης. Ότι, δηλαδή, επιλέξαμε και ζήσαμε θα είναι πάντα πιο έγκυρο και πιο αληθινό από αυτά που απορρίψαμε και δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να δοκιμάσουμε.
Προς τι όλα αυτά; Με αφορμή τις εκλογές της Κυριακής στην Τουρκία, προέκυψαν κάποιοι αριθμοί που, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να προκαλούν προβληματισμό. Στα κατεχόμενα, πέραν των 144 χιλιάδων ανθρώπων, είχαν δικαίωμα ψήφου στην Τουρκία. Είναι, με λίγα λόγια, Τούρκοι υπήκοοι. Αν έχουν διπλή «υπηκοότητα» δεν έχει καμία σημασία αφού είναι προφανές ότι προέρχονται από την Τουρκία. Είναι, δηλαδή, αυτό που όλα αυτά τα χρόνια μάθαμε να ονομάζουμε «έποικοι». Από αυτούς, λοιπόν, οι 82 χιλιάδες ψήφισαν στις κάλπες που στήθηκαν στα κατεχόμενα.
Κρατάμε λοιπόν αυτούς τους δύο αριθμούς (144.000 και 82.000) και πάμε κάποια χρόνια πίσω. Στο τελικό στάδιο διαμόρφωσης του σχεδίου Ανάν, η κάθε πλευρά ανάλαβε την ευθύνη να υποβάλει έναν ονομαστικό κατάλογο 50 χιλιάδων πολιτών οι οποίοι ήταν ξένοι και θα νομιμοποιούνταν με τη λύση ως Κύπριοι υπήκοοι. Για την τουρκοκυπριακή πλευρά αυτοί ήταν οι έποικοι και για την ελληνοκυπριακή κυρίως οι ποντιακής καταγωγής ομογενείς. Η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν κατάφερε να συμπληρώσει αυτό τον κατάλογο. Τα πρόσωπα που ήθελε να νομιμοποιήσει, ήταν λιγώτερα από τις δυνατότητες που της έδινε το σχέδιο Ανάν.
Από τις 50 χιλιάδες λοιπόν (που δεν κατάφεραν να μαζέψουν), φθάσαμε στις 144 χιλιάδες ψηφοφόρων! Είναι προφανές ότι ο πραγματικός αριθμός των Τούρκων πολιτών στα κατεχόμενα είναι πολύ περισσότερος και, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, ξεπερνά αυτό των Τουρκοκυπρίων.
Ξέρω, η απάντηση σε όλα αυτά είναι γνωστή. «Ναι, αλλά με το σχέδιο Ανάν θα συνέβαινε το ένα και το άλλο και το παρακάτω...». Όλα κακά και άσχημα.
Μόνο που, επανερχόμενοι στον αρχικό συλλογισμό, αυτό που ξέρουμε με απόλυτη σαφήνεια, είναι αυτό που επιλέξαμε να ζήσουμε. Και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Γι’ αυτό που δεν επιλέξαμε, μπορούμε να κάνουμε χιλιάδες εκτιμήσεις (υπέρ και κατά) αλλά καμία δεν θα έχει τη βαρύτητα που έχουν τα δεδομένα τα οποία ζούμε...
