Στη μέχρι σήμερα διαχείριση του Κυπριακού, είχαμε μια τάση μονίμως να κοιτάμε εκτός. Προς τα Ηνωμένα Έθνη, προς τη Ρωσία, προς την Ευρώπη, την Αμερική... Δικαίως, υπό μία άποψη, καθώς αναζητούσαμε στήριξη στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τα τουρκικά σχέδια. Το δυστύχημα είναι ότι δεν σκεφθηκαμε ποτέ να ρίξουμε μια ματιά στα πολύ κοντινά μας δεδομένα.
Είχαμε, και σωστά, διαπιστώσει από την πρώτη στιγμή ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται τους Τουρκοκύπριους για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα. Ποτέ όμως δεν επιχειρήσαμε να αναδείξουμε αυτό το στοιχείο, να το καταστήσουμε κυρίαρχο στην πολιτική μας και να το χρησιμοποιήσουμε -με ειλικρίνει όμως- στις προσπάθειες διαμόρφωσης καλύτερων δεδομένων στο Κυπριακό. Απεναντίας, επιλέξαμε την εύκολη οδό της απόλυτης ταύτισης των Τουρκοκυπρίων με την Τουρκία. Έτσι ο κάθε τουρκοκύπριος ηγέτης είναι «εγκάθετος», η κάθε θετική του κίνηση κρύβει πίσω της συνωμοσίες και η όποια ζύμωση στην τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι αποτέλεσμα είτε... της φτώχιας τους, είτε της προσπάθειάς τους να μας γελάσουν. Χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώναμε πανηγυρικά την ντεκτασική αντίληψη ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί σε ένα κράτος.
Η νομοτέλεια της Ιστορίας και της ζωής θα αναδεικνύει πάντα εκείνα που οφείλαμε να είχαμε δει την ώρα που συνέβαιναν. Το παραμύθι της Τουρκίας ότι υπερασπίζεται τα τουρκοκυπριακά συμφέροντα, φτάνει στο τέλος του. Αυτή τη στιγμή, τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων βρίσκονται σε απόλυτη σύγκρουση με εκείνα της Τουρκίας. Οι Τουρκοκύπριοι θέλουν και μπορούν να βγουν από την απομόνωση, να αποκτήσουν την ευρωπαϊκή τους διάσταση και να προσβλέπουν σε πολύ καλύτερες μέρες από την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της Κύπρου. Όλα αυτά μέσα από τη λύση του Κυπριακού. Η Τουρκία, από την άλλη, δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να αναγνωρίσει εδώ ένα κράτος που θα έχει οριστικά τη δική του ΑΟΖ και θα ισχύουν όλες οι συμφωνίες που έκανε με τα γειτονικά κράτη. Τα σχέδιά της να βάλει χέρι στο φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, τα οποία σήμερα υλοποιεί γκανγκστερικά και εκμεταλλευόμενη την εκκρεμότητα του Κυπριακού, θα πάνε περίπατο. Η Τουρκία, η οποία δεν αρκείται μόνο στη λογική των αγωγών αλλά θέλει και η ίδια μερίδιο στο αέριο, γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο μέσα από έκρυθμες συνθήκες μπορεί να πετύχει τους στοχους της. Η λύση του Κυπριακού θα θέσει οριστικά τέλος στη φιλοδοξία της να διεκδικήσει ΑΟΖ μέχρι τη μέση απόσταση με την Αίγυπτο.
Μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Τουρκίας και Τουρκοκυπρίων η οποία άρχισε να διαφαίνεται και με τις επιλογές Ακιντζί; Θέλουμε να την αξιοποιήσουμε; Εάν ναι, ο χρόνος μέχρι τον Απρίλιο οπότε αναμένεται να γίνει η επόμενη κίνηση στο Κυπριακό, δεν είναι νεκρός. Αντιθέτως, μπορεί να γίνει πολύ παραγωγικός εάν με κινήσεις και στρατηγική πείσουμε την τουρκοκυπριακή κοινωνία ότι την πραγματική προοπτική την προσφέρει η συνεργασία μαζί μας και όχι με την Τουρκία. Και εάν, την ίδια στιγμή, πείσουμε την ελληνοκυπριακή κοινωνία ότι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από την Τουρκία είναι να συνεργαστούμε ειλικρινά και έντιμα με τους Τουρκοκύπριους.
