Αμέτρητες ώρες πέρασε στην καριέρα του στο κορτ ο Ρότζερ Φέντερερ, όπως αμέτρητες ώρες περάσαμε οι περισσότεροι να τον χαζεύουμε στην τηλεόραση. Ο Ελβετός στα 22 χρόνια επαγγελματικής καριέρας έδωσε συνολικά 1.526 ματς (όσον αφορά το Tour) κερδίζοντας τα 1.251 από αυτά.
Πολλά που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε από την οθόνη, μνημονεύονται ακόμη και σήμερα και θα μείνουν χαραγμένα για γενιές. Ματς που «σημάδεψαν» την καριέρα του, είτε είχαν ευτυχές τέλος, είτε έφυγε από το γήπεδο ηττημένος.
Wimbledon 2001: Πιτ Σάμπρας, 4ος γύρος (7-6(7), 5-7, 6-4, 6-7(2), 7-5)
Η… αλλαγή της φρουράς. Ηταν το πρώτο grand slam που ο Φέντερερ έστειλε μήνυμα για το τι… έρχεται. Απέναντι στο ίνδαλμά του, o 20χρονος τότε Ελβετός είχε την μεγαλύτερη πρόκληση της μέχρι τότε καριέρας του.
Παίζοντας λες και είχε χρόνια στο Tour, έκαμψε την αντίσταση του Ελληνοαμερικανού τενίστα στα πέντε σετ μετά από break στο υπέρ του 6-5, με μία εκπληκτική επιστροφή winner.
Στα προημιτελικά ηττήθηκε από τον Τιμ Χένμαν, αλλά τα δάκρυά του μετά τη νίκη επί του Σάμπρας, «σημάδεψαν» την διοργάνωση, την οποία τελικά κατέκτησε ο Γκόραν Ιβανίσεβιτς.
Wimbledon 2003: Μαρκ Φιλιππούσης, τελικός (7-6, 6-2, 7-6)
Το πρώτο grand slam στην καριέρα του Φέντερερ, ήταν και από τα πιο εντυπωσιακά. Έφτασε στον τελικό έχοντας χάσει μόλις ένα σετ σε έξι παιχνίδια (από τον Μάρντι Φις στον τρίτο γύρο) και έφτασε να παίζει στον τελικό με έναν Ελληνοαυστραλό. Ο Φιλιππούσης έπαιζε το καλύτερο τένις της καριέρας του ίσως εκείνη τη σεζόν, αλλά ο 22χρονος Φέντερερ είχε ωριμάσει πλέον και βάδιζε προς την κορυφή του παγκόσμιου τένις.
US Open 2004: Αντρέ Αγκάσι, προημιτελικός (6-3, 2-6, 7-5, 3-6, 6-3)
Ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι, ίσως το καλύτερό του, απέναντι σε έναν άλλο θρύλο. Ο Αγκάσι λίγο προς το τέλος της καριέρας του, κάνει μία τελευταία προσπάθεια για έναν ακόμη τίτλο σε grand slam, αλλά ο Ελβετός του το αρνείται.
Δύο φορές πήρε προβάδισμα ο Φέντερερ, δύο φορές ισοφάρισε ο Αγκάσι, όμως ο 23χρονος τότε Ρότζερ είχε πάρει τα πάνω του και κέρδισε το πέμπτο σετ, για να φτάσει στην πορεία, στην κατάκτηση του τροπαίου, που ήταν και το πρώτο του στη Νέα Υόρκη (με αντίπαλο τον Χιούιτ).
Australian Open 2006: Mάρκος Παγδατής, τελικός (5–7, 7–5, 6–0, 6–2)
Το ματς που ολόκληρη η Κύπρος ήταν απέναντι στον μεγάλο Φέντερερ. Η μέρα που ένα δικό μας παιδί, ο Μάρκος Παγδατής άγγιζε το θαύμα, όμως εν τέλει υποκλίθηκε στο μεγαλείο και την ανωτερότητα του Ελβετού θρύλου.
Ο Μάρκος προηγήθηκε με 1-0 σετ στο μεγάλο τελικό, όμως στη συνέχεια ο Φέντερερ ανέβασε κατακόρυφα «στροφές» μη αφήνοντας περιθώρια αντίδρασης στον Παγδατή, κατακτώντας τον τίτλο στη Μελβούρνη με 3-1 σετ.
Ρώμη 2006: Ράφα Ναδάλ, τελικός (7-6, 6-7(5), 4-6, 6-2, 6-7(5))
Το ματς που ίσως τον πόνεσε περισσότερο από όσα έχει χάσει (μέχρι εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον). Ίσως το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του σε χωμάτινη επιφάνεια, που ήρθε στον τελικό κόντρα στον «βασιλιά» του χώματος.
Ο Φέντερερ προηγήθηκε 4-1 στο τρίτο σετ και είχε δύο match point στο 6-5 του πέμπτου, αλλά ο Ναδάλ όχι μόνο άντεξε (χάρη σε δύο αβίαστα λάθη του Φέντερερ), κατάφερε να πάρει και τον τίτλο στο tie break. Το ματς αυτό χαρακτηρίστηκε από τους ειδικούς ως μία «ωδή» στην «ιδιοφυία» και την κόντρα των δύο αστεριών μέσα στο κορτ.
Για τον Ναδάλ ήταν ιστορική νίκη καθώς ισοφάρισε το ρεκόρ των 53 συνεχόμενων νικών σε χώμα.
Wimbledon 2008: Ναδάλ, τελικός (4-6, 4-6, 7-6(5), 7-6(8), 7-9)
Το περίφημο «GOAT Match». Για πολλούς ο τελικός του 2008 ήταν η τελειοποίηση του τένις.
Κάθε πόντος παιζόταν με τους θεατές να παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα. Ο Ναδάλ πήρε τα πρώτα δύο σετ, αλλά ο Ελβετός όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά ισοφάρισε κερδίζοντας τα επόμενα δύο στο tie break.
Στο πέμπτο και καθοριστικό σετ, αρνούνταν και οι δύο να χάσουν. Τελικά ο Ναδάλ με ένα break κατάφερε να προηγηθεί 8-7 και να πάρει το σετ με 9-7, σε ένα παιχνίδι που ακόμη και σήμερα παραμένει από τους ειδικούς ως το «κορυφαίο ματς όλων των εποχών» (διάρκειας 4 ωρών και 48 λεπτών). Αυτή ηταν και η μοναδική ήττα του Φέντερερ στο τουρνουά από το 2003 ως και την επόμενη χρονιά το 2019.
Roland Garros 2009: Τόμι Χάας,4ος γύρος (6-7(4), 5-7, 6-4, 6-0, 6-2)
Το ματς που χαρακτηρίστηκε ως η «Μεγάλη απόδραση» για τον Ελβετό.
Ο Χάας έστω και δύσκολα είχε φτάσει να κερδίζει τα πρώτα δύο σετ και να σερβίρει στο 4-4. Ο Ελβετός κατάφερε να κάνει το break με έναν πόντο εκπληκτικής ομορφιάς και να κερδίσει το σετ με ένα inside out forehand winner, που αποτέλεσε και το χτύπημα «υπογραφή» του.
Ήταν αυτό που άλλαξε το παιχνίδι και έφερε την ανατροπή και κατά πολλούς, αποτελεί το σημαντικότερο χτύπημα στην καριέρα του. Ήταν αυτό που τον έστειλε στον τελικό και του έδωσε τον μοναδικό του τίτλο στο Roland Garros.
Roland Garros 2009: Ρόμπιν Σόντερλινγκ, τελικός (6-1, 7-6 (1), 6-4)
Ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ σόκαρε τον κόσμο κερδίζοντας τον Ναδάλ στον 4ο γύρο. Το σλαμ στο Παρίσι ήταν το απωθημένο του Φέντερερ καθώς δεν είχε καταφέρει να το κατακτήσει ποτέ και ο Σουηδός του άνοιξε τον δρόμο.
Ο Ρότζερ κέρδισε κατά σειρά τους Μαρτίν, Ακασούσο, Ματιέ, Χάας, Μονφίς και ντελ Πότρο, πριν βρει μπροστά του τον Σόντερλινγκ, τον οποίο και κέρδισε με 3-0 σετ.
Hταν μία λυτρωτική στιγμή για τον Ελβετό που πολλοί άρχισαν να πιστεύουν εκείνο το διάστημα ότι λόγω Ναδάλ δεν θα κερδίσει ποτέ ένα σλαμ σε χωμάτινη επιφάνεια.
Wimbledon 2009: Αντι Ρόντικ, τελικός (5-7, 7-6(6), 7-6(5), 3-6, 16-14)
Το παραμύθι με το χάπι εντ…
Ο Φέντερερ έφτασε ως τον τελικό έχοντας χάσει μόλις ένα σετ και είχε μπροστά του για τρίτη φορά σε τελικό τον Αντι Ρόντικ. Ο Αμερικανός έχοντας χάσει κάθε ματς κόντρα στον Ελβετό, στο Wimbledon (είχε χάσει δύο τελικούς κι έναν ημιτελικό ως τότε, ενώ το ρεκόρ σε σλαμ ήταν 8-0 για τον Φέντερερ), μπήκε αποφασισμένος να σπάσει το σερί αυτό. Πήρε το πρώτο σετ και βρέθηκε πίσω με 2-1, αλλά ισοφάρισε και έστειλε το ματς σε πέμπτο σετ.
Όπως κι ένα χρόνο πριν κόντρα στον Ναδάλ, οι… εφιάλτες επέστρεψαν για τον Ρότζερ, αλλά αυτή τη φορά το παραμύθι είχε αίσιο τέλος.
Ο Ρόντικ σε όλο το παιχνίδι κατάφερε να κρατήσει τον Φέντερερ χωρίς να κάνει ούτε ένα break. Μία φορά το κατάφερε κι αυτή ήταν στο 14-15 του πέμπτου σετ, που του έδωσε και τον έκτο τίτλο του στην διοργάνωση.
Wimbledon 2017: Μάριν Τσίλιτς, τελικός (6-3, 6-1, 6-4)
Αν υπάρχει το τέλειο τουρνουά ενός τενίστα, αυτό το έκανε ο Ρότζερ Φέντερερ στο Wimbledon το 2017.
Δεν έχασε ούτε ένα σετ, κάτι που μόνο ο Μποργκ είχε πετύχει 41 χρόνια πριν, αλλά σε κάθε ματς έδινε και μία παράσταση, δείχνοντας πως δεν έχει αντίπαλο.
Κέρδισε κατά σειρά τους Ντολγκοπόλοφ, Λάζοβιτς, Ζβέρεφ, Ντιμιτρόφ, Ράονιτς, Μπέρντιχ και στον τελικό τον Τσίλιτς, σε μία ιστορική μέρα γι’ αυτόν καθώς έφτασε τα 8 τρόπαια στο Λονδίνο, ξεπερνώντας τον Πιτ Σάμπρας. Αυτό ήταν και το τελευταίο του στην διοργάνωση.
Wimbledon 2019: Νόβακ Τζόκοβιτς, τελικός (6-7, 6-1, 6-7, 6-4, 12-13)
Άλλο ένα έπος σε τελικό σλαμ, αυτή τη φορά με τον Τζόκοβιτς. Επί 4 ώρες και 57 λεπτά οι δύο αντίπαλοι άφηναν την ψυχή τους στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Τζόκοβιτς κυνηγούσε το πέμπτο και ο Φέντερερ το ένατο, με τον Ελβετό να χάνει 3-2 σετ. Και τα τρία σετ τα έχασε στην διαδικασία του tie break. Ηταν ο πρώτος τελικός στην ιστορία του θεσμού που κρίθηκε σε tie break στο πέμπτο σετ, καθώς μέχρι την προηγούμενη χρονιά χρειαζόταν διαφορά δύο games για να κριθεί ο νικητής.
Εχοντας ένα πολύ δύσκολο ταμπλό, ο Ελβετός απέκλεισε από τον τρίτο γύρο και μετά τους Πουίλ, Μπερετίνι, Νισικόρι και Ναδάλ για να φτάσει κόντρα στον Σέρβο που είχε πιο βατό μονοπάτι.
Ο Φέντερερ έχασε ευκαιρία στο πέμπτο σετ να τελειώσει το παιχνίδι, καθώς ο Νόλε έσωσε match point του αντιπάλου του και έφτασε στο τρόπαιο, στο μεγαλύτερο σε διάρκεια τελικό που έγινε ποτέ στο Λονδίνο, που έσπασε καρδιές στο φινάλε.
*πηγή φωτογραφίας: ΑΡ
