Τα τελευταία χρόνια την έχουμε δει να παίρνει τα πάνω της. Όχι, δεν την ανέλαβε κάποιος πάμπλουτος ιδιοκτήτης από τα Εμιράτα, ούτε εμφανίστηκε από το... πουθενά, όπως συνέβη πχ με τη Λειψία.
Η Αταλάντα έχει την τύχη να έχει ιδιοκτήτη τον Αντόνιο Περκάσι. Έναν επιχειρηματία από το Μπέργκαμο, ο οποίος μάλιστα υπήρξε και ποδοσφαιριστής της μέχρι τα 23 του χρόνια, όταν κι αποφάσισε να εγκαταλείψει το άθλημα. Ο 67χρονος δεν είναι ο πρόεδρος που θα... βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και θα φέρει παιχταράδες. Έχει μάθει να διοικεί με έναν διαφορετικό τρόπο.
Ο Περκάσι είναι ο άνθρωπος που θα δώσει χρόνο σε έναν προπονητή για να περάσει τα «θέλω» του. Για παράδειγμα, όταν ο κόσμος τα έβαλε μαζί με τον Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι το 2016 όταν είχε τέσσερις ήττες στα πρώτα πέντε παιχνίδια, αυτός τον στήριξε. Και ο Ιταλός κόουτς όχι μόνο έβγαλε ασπροπρόσωπο τον πρόεδρο της Αταλάντα, αλλά έφτασε στο σημείο να εξασφαλίζει για τρεις σερί χρονιές την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Επί της ουσίας, οι Μπεργκαμάσκι είναι το όνειρο κάθε «μικρομεσαίας» ομάδας που ονειρεύεται κάποια στιγμή να «μεγαλώσει».
Ο συμβολισμός
Επιπλέον, ο Αντόνιο Περκάσι προσπαθεί να κάνει τον κόσμο του Μπέργκαμο να στηρίξει την ομάδα της πόλης του. Μια από τις συμβολικές κινήσεις που έχει κάνει, είναι να χαρίζει μια φανέλα της Αταλάντα σε κάθε παιδί που γεννιέται σε αυτή την περιοχή. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το όμορφο ποδόσφαιρο που παίζει και το μικρό μπάτζετ που έχει (συγκριτικά με τους «μεγάλους» της Ιταλίας), την έχει κάνει μια από τις πιο συμπαθείς ομάδες, όχι μόνο στη Σέριε Α, αλλά και γενικά. Κι απόψε (19/5, 22:00), στον τελικό του Coppa Italia απέναντι στη Γιουβέντους, αρκετοί ουδέτεροι θα είναι με το μέρος της.
