Δεν υπάρχουν ούτε «οι απέναντι», μήτε άνισες μάχες και ανίκητοι εχθροί.
Ο Χρυσοβαλάντης Καπαρτής, συγκλόνισε το Παγκύπριο, με τη συνέντευξη... καρδιάς που παραχώρησε στον συνάδελφο Βασίλη Τσιρόπουλο και το Σίγμα, για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
Παρακολούθησα με προσοχή τα λεγόμενα του Κύπριου επιθετικού και τη δύναμη ψυχής που έδειξε και συνεχίζει να δείχνει σε όλη αυτή την περιπέτεια με την υγεία του, εδώ και μήνες. Στο άκουσμα της είδησης προ μηνών, το στομάχι έσφιξε, αρνητικά συναισθήματα με κατέκλυσαν.
Άλλο όμως να το ακούς και άλλο απλώς να το φαντάζεσαι ή να το κάνεις εικόνα. Απ' τη μία το μεγαλείο που επιδεικνύει και από την άλλη το ιστορικό της διάγνωσης για λέμφωμα και στην συνέχεια η προσπάθεια για επούλωση. Ένα roller-coaster συναισθημάτων, όπως ένιωσε και ο Βαλάντης όταν τρεις μέρες πριν τη διάγνωση, έμαθε ότι θα γίνει πατέρας.
Αμέσως, η σκέψη στους συνανθρώπους μας, που δυστυχώς είναι πολλοί, οι οποίοι ταλαιπωρούνται από παρόμοια, πλην σοβαρά, προβλήματα υγείας. Είναι πολλοί, αυτοί που τραβάνε το δικό τους «Γολγοθά» - πολλές φορές χειρότερο, όπως εξιστόρησε ο Καπαρτής.
Σε αυτό τον αγώνα, του Βαλάντη και των άλλων - δικών μας ή μη, ψηφίζουμε όλοι Βαλάντη: «Παλεύω και θα νικήσω». Δεν είναι άνισες μάχες, δεν είναι ανίκητοι εχθροί, ούτε θέμα πιθανοτήτων.
Και ας σκεφτούμε ξανά, πολύ καλά, όταν σε μία στιγμή «έκρηξης» στην κερκίδα, «ευχόμαστε» διάφορα σε παίκτες και προπονητές. Ας γίνουμε πιο άνθρωποι, ας σκεφτούμε ή ας γίνουμε σαν τον Βαλάντη, που είπε «πρέπει να συμμαχήσεις με το μέσα σου, να συμμαχήσεις με τα καλά για να αντιμετωπίσεις τα κακά».
