Το αποτέλεσμα της αναμέτρησης δεν κρίνει τον τίτλο, αλλά όταν θες το πρωτάθλημα, πρέπει και να «λες» στον ανταγωνιστή σου, ότι θα τον κερδίσεις, για λόγους ουσίας και ψυχολογίας. Δεν το έπραξε καμία ομάδα, γιατί πρωτίστως ο ΑΠΟΕΛ και η Ανόρθωση έπαιξαν για να μην χάσουν. Προσοχή, δεν λέμε ότι δεν ήθελαν να νικήσουν. Λέμε πως τους ενδιέφερε περισσότερο να μην φύγουν ηττημένοι. Από μια άποψη έχει βάση και λογική και αυτή η προσέγγιση καθώς ο δρόμος είναι μακρύς, με τέσσερις αγωνιστικές διαθέσιμες για το φινάλε της κανονικής διάρκειας και άλλες 10 διαθέσιμες στα play off.
Η Ανόρθωση είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού σχεδόν σε όλο το διάστημα του αγώνα. Δεν αισθάνθηκε να "πνίγεται" γιατί πολύ απλά είχε προετοιμαστεί να το αποφύγει.Με τρία αμυντικά χαφ και με τρεις ... ψευτοεπιθετικούς που στην ουσία περισσότερο μάρκαραν παρά δημιουργούσαν, η ομάδα του Κετσπάγια δημιούργησε όλες τις προυπουθέσεις για να μην χάσει.
Δεν απειλήθηκε και δεν απείλησε.Εκτός από το τελευταίο δεκάλεπτο μαζί με τις καθυστερήσεις.Εκεί έχασε την συγκέντρωση της, έμεινε από δυνάμεις και ο ΑΠΟΕΛ θυμήθηκε πως είναι επτά συνεχόμενες φορές πρωταθλητής, παίζει στην έδρα του και κυνηγά στην βαθμολογία. Μέσα σε αυτό το διάστημα και με την είσοδο του Βιντιγκάλ, οι γαλαζοκίτρινοι θα μπορούσαν να πάρουν το τρίποντο. Γιατί το ματς από την αρχή φαινόταν πως αν κρινόταν, θα κρινόταν στο ένα γκολ. Όποιος το πετύχαινε θα έπαιρνε το ματς, όπως και στο ματς στο Αντώνης Παπαδόπουλος πριν από 20 ημέρες. Οι δυο αναμετρήσεις είχαν πάρα μα πάρα πολλές ομοιότητες.
Δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος και ειδικά του φετινού που όπως φαίνεται θα κριθεί στις λεπτομέρειες.Σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα οι κακές διαιτησίες μπορούν να το τινάξουν στον αέρα, όταν όλα και όλοι θα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.
Η ΚΟΠ είδε την καταστροφή να έρχεται και πήρε την απόφαση για ξένους. Και οι Κύπριοι έσπευσαν να την δικαιώσουν με όσα ξαναείδαμε χθες...
