Μας πνίγει το παράπονο ως Κυθρεώτες που όπως και με πολλούς άλλους πεσόντες και ταυτοποιηθέντες Αγνοουμένους μας, δεν μπορούμε να τον κηδέψουμε και να τον θάψουμε σήμερα στη γενέτειρά του, εκεί που είναι θαμμένοι πρόγονοί του, δήλωσε ο Δήμαρχος της κατεχόμενης πόλης, Πέτρος Καρεκλάς, εξαίροντας το απαράμιλλο φιλότιμο και το δείγμα αληθινής και άδολης φιλίας που επέδειξε ο Χριστάκης Νικολαΐδης, ο οποίος δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 1974 κατά την τουρκική εισβολή.
Μιλώντας στην κηδεία του σήμερα, στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων στην Έγκωμη, ο κ. Καρεκλάς είπε ότι ο στόχος της επιστροφής στις πατρογονικές εστίες παραμένει για μας ζωντανός και αδιαπραγμάτευτος. Με διάφορους τρόπους ως Δήμος της κατεχόμενης Κυθρέας προσπαθούμε να κρατούμε τη φλόγα αναμμένη, σε συνεργασία με τον υπόλοιπο προσφυγικό κόσμο. Αυτή τη στάση οφείλουμε προς τους νεκρούς μας, που έδωσαν το άλικο αίμα τους για να ποτιστεί το δέντρο της ελευθερίας και γιατί δεν ξεχνούμε την παρακαταθήκη ενός μεγάλου προγόνου μας, του Ομήρου, ο οποίος έγραψε στη μνημειώδη Οδύσσειά του πως " ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων γίγνεται", δηλαδή, από πατρίδα και γονιούς δεν έχει τίποτε άλλο γλυκύτερο ο άνθρωπος!»
Ο Χριστάκης, σημείωσε, έθεσε τη ζωή του σε θανάσιμο κίνδυνο, καθώς έπεφταν βροχή οι σφαίρες των Τούρκων ώστε να βοηθήσει τον αδελφικό του φίλο Χριστόφορο Αποστολίδη, ο οποίος τραυματισμένος από σφαίρα σφάδαζε μπροστά στα μάτια τους σε μικρή σχετικά απόσταση. Σύρθηκε, συνέχισε, κοντά του, τον αγκάλιασε και προσπάθησε να τον σύρει πίσω σε ασφαλές μέρος κοντά στις θέσεις των συμπολεμιστών του.
«Αγκαλιασμένους βρήκε όμως ο Χάρος τους δύο φίλους, αφού δέχθηκαν ριπή αυτομάτου όπλου. Αυτή η πράξη φιλίας και ηρωισμού φανερώνει τα σπάνια τούτα γνωρίσματα του χαρακτήρα του Χριστάκη, αυτού του ξεχωριστού νέου της Κυθρέας, ο οποίος μεγάλωσε και ανδρώθηκε στην ενορία της Θεοτόκου της γενέτειράς μας». Η ιστορική αναφορά για την απαράμιλλη φιλία του Δάμωνα και Φιντία βρήκε την εφαρμογή της και στην περίπτωση των δύο αδικοχαμένων παλληκαριών της Κύπρου, το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, ανέφεερε ο Δήμαρχος της κατεχόμενης Κυθρέας.
«Ήρωα Χριστάκη, ο Δήμος της γενέτειράς σου Κυθρέας είναι περήφανος για σένα, θα σε θυμόμαστε με θαυμασμό και αγάπη, θα προσπαθούμε όσο ζούμε ταπεινά να πράττουμε το χρέος μας προς την πατρίδα, όπως το έπραξες κι εσύ στο ακέραιο τον μαύρο εκείνο Ιούλη του 1974», κατέληξε ο κ. Καρεκλάς.
