Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 χρονολογείται το πρώτο καταγεγραμμένο, μεταπολεμικό σκάνδαλο στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, που συντάραξε την κοινωνία και προκάλεσε "τριγμούς" στην τότε ηγεσία του τόπου. Με αφορμή τις αποκαλύψεις του διεθνούς ειδησεογραφικού δικτύου Al Jazeera για εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο επενδυτικό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Διευθυντής της εφημερίδας "Η Καθημερινή" Αντρέας Παράσχος φιλοξενήθηκε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση και έκανε λόγο για διαχρονική ασυνεννοησία μεταξύ θεσμών γιατί "ο κάθε θεσμός έχει ατζέντα δική του"
"Αντί να έχει τα κριτήρια που διέπουν τον θεσμό για να κάνει τη δουλειά του, μετρούν και άλλα πράγματα. Άρα είναι θεσμικό το πρόβλημα και το ξέρουμε και το βλέπουμε
Ο κύριος Παράσχος εξήγησε ότι το 1977 και μετά τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, η κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού αποφάσισε την κατασκευή υπεραστικού δρόμου μεταξύ Λεμεσού και Λευκωσίας για την οποία κηρύχθηκε σχετικός διαγωνισμός. Η μια προσφορά κατατέθηκε από την εταιρεία "Ιωάννου και Παρασκευαϊδης" και η δεύτερη από την ελλαδική εταιρεία ΞΕΚΤΕ.
Ο" Πρόεδρος χωρίς άλλη δικαιολογία, αποφάσισε ότι θα κάνει η ΞΕΚΤΕ τον δρόμο. Και σημειώστε ότι εκείνη την εποχή οι Κύπριοι ξενιτεύονταν στις αραβικές χώρες για να στέλνουν λεφτά και θα ήταν λογικό να δινόταν το έργο σε μια κυπριακή κοινοπραξία. Το έργο ήταν για δύο χρόνια δέκα εκατομμύρια λίρες. Τα δύο χρόνια έγιναν οκτώ και τα δέκα εκατομμύρια έγιναν είκοσι και κάτι. Αυτό είναι το πρώτο μεταπολεμικό σκάνδαλο στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας."
Το "σκάνδαλο ΞΕΚΤΕ" αποτέλεσε επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας του 1983, κατά την οποία ο Σπύρος Κυπριανού πέτυχε επανεκλογή υποστηριζόμενος από το ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ και συγκεντρώνοντας το 56,54% των ψήφων, έναντι 33,93% του Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος στηριζόταν από τον ΔΗΣΥ και 9,53% του Βάσου Λυσσαρίδη που στηριζόταν από τα κόμματα ΕΔΕΚ και ΠΑ.ΜΕ.
