Του Γιάννη Ξενοφώντος
Την τύχη της σπαρασσόμενης Λιβύης κρατούν στα χέρια τους οι μεγάλες δυνάμεις, που επιχειρούν να εδραιώσουν την επιρροή τους, συνδράμοντας αναλόγως συμφερόντων το ένα ή το άλλο στρατόπεδο.
Με το εμφυλιοπολεμικό χάος να μαίνεται, στο πλευρό του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ και της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης βρίσκονται Τουρκία, Ιταλία και Κατάρ.
Η Άγκυρα, μάλιστα, προωθεί στην Τρίπολη περισσότερους από 200 μαχητές από την Υεμένη, προκειμένου να βοηθήσουν τις δυνάμεις Σάρατζ στην κατάληψη της Σύρτης. Ταξίδι αστραπή στην Τρίπολη πραγματοποίησε, εξάλλου, σήμερα και ο Αρχηγός του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.
Στον αντίποδα, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στηρίζουν Ρωσία, Αίγυπτος, Γαλλία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Όπως αποκαλύπτει η "Wall Street Journal", η Μόσχα στέλνει στην αφρικανική χώρα μισθοφόρους, τους οποίους αποκαλεί ιδιωτικό στρατό, και μαζί μ` αυτούς και μαχητικά αεροσκάφη με προηγμένο σύστημα ραντάρ.
Εμανουέλ Μακρόν - Πρόεδρος Γαλλίας,
"Ο πρώτος εξωτερικός παράγοντας που παρεμβαίνει στη Λιβύη, είναι η Τουρκία. Και θεωρώ ότι σήμερα η Τουρκία δεν σέβεται καμία από τις δεσμεύσεις, που ανέλαβε κατά τη διάσκεψη του Βερολίνου, έχει ενισχύσει τη στρατιωτική παρουσία της στη Λιβύη και έχει εισάγει μαζικά τζιχαντιστές μαχητές από τη Συρία. Πιστεύω ότι αυτή είναι ιστορική και εγκληματική ευθύνη, για κάποιον που διατείνεται ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ."
Η απάντηση στον Μακρόν δόθηκε δια στόματος του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος τον χαρακτήρισε πειρατή, που υποστηρίζει έναν πραξικοπηματία.
Και ενώ η σιγή των όπλων μοιάζει ουτοπική, ο Επικεφαλής της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου διαμηνύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει εν ανάγκη να απειλήσει με στρατιωτική δράση στον λυβικό εμφύλιο, ώστε να επιτευχθεί ανακωχή.
