Μεταμόσχευση καρδιάς από γενετικά τροποποιημένο γουρούνι: Γιατί και πώς έγινε;

Πέμπτη, 13/1/2022 - 15:26
Μικρογραφία

Για την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε άνθρωπο και τις προεκτάσεις της μίλησε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Διευθυντής του Cardiac Innovation Center του Απολλώνιου, Δρ. Ιωάννης Τζανάβαρος.

Σχολιάζοντας αρχικά την κατάσταση με τις μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας, ο Δρ. Τζανάβαρος είπε ότι στην Κύπρο δεν γίνονται τέτοιου είδους χειρουργικές επεμβάσεις, έτσι για τον σκοπό αυτό οι ασθενείς μας μεταβαίνουν στην Ελλάδα, στη Γερμανία ή στο Ισραήλ. Αυτό, όπως δήλωσε, είναι σωστό καθώς πρέπει να υπάρχει αρκετά μεγάλη πείρα στην ομάδα που διενεργεί τις μεταμοσχεύσεις και οι ασθενείς που θα χρειάζονταν στην Κύπρο μια τέτοια επέμβαση είναι σχετικά λίγοι. 

Σημείωσε δε ότι στη Γερμανία το 2020 έγιναν 340 μεταμοσχεύσεις, ενώ υπάρχουν 1200 ασθενείς οι οποίοι αναμένουν τη σειρά τους, καταδεικνύοντας τη μεγάλη έλλειψη που υπάρχει σε όργανα. 

Αναφορικά με την πρόσφατη μεταμόσχευση καρδιάς γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε 57χρονο Αμερικανό και κατά πόσο θίγονται θέματα βιοηθικής, ο Δρ. Τζανάβαρος σημείωσε ότι η κατάσταση της θεραπείας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σήμερα είναι πολύ προχωρημένη και μια βιολογική λύση, όπως μια καρδιά από οποιοδήποτε ζώο, θα βοηθούσε να πάμε ακόμη μπροστά.

Ήδη χρησιμοποιούνται όργανα και βαλβίδες από χοίρους, μοσχάρια, άλογα κλπ. Όπως εξήγησε, το πρόβλημα με τις μεταμοσχεύσεις από ξένα προς τον άνθρωπο είδη είναι η απόρριψη, γι' αυτό και η διαδικασία που ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις προκειμένου να μην απορριφθεί το εν λόγω όργανο, είναι η απενεργοποίηση ορισμένων πρωτεϊνών στο όργανο του ζώου. 

Όσον αφορά στο πώς αναμένεται να εξελιχθεί η υγεία του 57χρονου που έλαβε το μόσχευμα, ο Δρ. Τζανάβαρος δήλωσε ότι υπάρχει ελπίδα ότι θα τα καταφέρει. Η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς έγινε το 1967, με τον ασθενή να πεθαίνει 18 μέρες από επιπλοκές που έχουν να κάνουν με την ανοσοκαταστολή. 

Καρδιοπαθείς και πανδημία

Αναφορικά με το κατά πόσο η πανδημία έχει επηρεάσει την υγεία καρδιοπαθών, ο Δρ. Τζανάβαρος είπε ότι υπάρχουν πολλοί ασθενείς που χρειάζονται επειγόντως εγχείρηση καρδιάς αλλά φοβούνται να μπουν στην κλινική λόγω covid-19. Από την άλλη, το άγχος, η καθιστική ζωή και άλλοι παράγοντες επιβαρύνουν την κατάσταση της υγείας τους. 

Ερωτηθείς σχετικά με τους ξαφνικούς θανάτους που παρατηρούνται και κληθείς να απαντήσει στις αναφορές ότι αυτοί πιθανώς να σχετίζονται με τον εμβολιασμό κατά της covid-19, ο Δρ. Τζανάβαρος ξεκαθάρισε ότι ξαφνικοί θάνατοι υπήρχαν πάντα για διάφορους λόγους και υπάρχουν εξαντλητικές μελέτες που καταδεικνύουν ότι δεν σχετίζονται με τα εμβόλια. 

"Έίναι χρονική σύμπτωση τώρα καθώς ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί, οπότε εάν έχουμε τώρα 1 δις και επιπλέον εμβολιασμένους, φυσικά θα έχουμε ξαφνικούς θανάτους σε αυτή την ομάδα των εμβολιασμένων."

Μιλώντας για το θέμα ο Δρ. Νίκος Καρπέττας, είπε ότι η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε άνθρωπο είναι το πρώτο βήμα, καθώς το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη δοτών. 

"Αυτό οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Η γήρανση του πληθυσμού δημιουργεί περισσότερους ανθρώπους με παθήσεις που τελικά χρειάζονται μεταμόσχευση, αλλά και κάποιες παράδοξες αιτίες που μειώνουν τον αριθμό των δοτών, δηλαδή για παράδειγμα μια κύρια πηγή δοτών είναι τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και κάποιες χώρες έχουν αρχίσει να τα μειώνουν τα τελευταία χρόνια..."

Στην περίπτωση του 57χρονου Αμερικανού, το πρωτόγνωρο στοιχείο δεν είναι ότι ο δότης είναι ένα γουρούνι, αλλά ότι είναι ένα γενετικά τροποποιημένο γουρούνι. Ο Δρ. Καρπέττας εξήγησε ότι αυτό έγινε ώστε το ξένο σώμα να καταστεί λιγότερο "ενοχλητικό" στον ανθρώπινο οργανισμό. 

"Έχουν τροποποιηθεί κάπου στα 10 γονίδια του γουρουνιού για να το κάνουν λιγότερο ενοχλητικό στον άνθρωπο, ενώ έχουν προστεθεί και κάποια ανθρώπινα γονίδια στο γουρούνι."

Το γουρούνι επιλέχθηκε γιατί η καρδιά του μοιάζει αρκετά με την ανθρώπινη καρδιά και σε μέγεθος και σε λειτουργία. Ο Δρ. Καρπέττας σημείωσε ότι απέχουμε αρκετά χρόνια μέχρι αυτό να γίνει η σύνηθης πρακτική, καθώς μένει να διαφανεί για πόσο καιρό θα αντέξει το μόσχευμα μακροχρόνια.