Η 15η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη η οποία έχει στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του ανδρικού πληθυσμού σχετικά με τη νόσο.
Με αφορμή τη μέρα αυτή, το AlphaNews.Live επικοινώνησε με τον Δρ. Παναγιώτη Σακκά, Χειρούργο Ουρολόγο - Ανδρολόγο, για να μας ενημερώσει για τους παράγοντες κινδύνου, τα συμπτώματα αλλά και τη σημασία του συστηματικού ελέγχου.
Όπως μας ανέφερε ο Δρ. Σακκάς, κάθε χρόνο στην Κύπρο καταγράφονται γύρω στα 400 νέα περιστατικά καρκίνου του προστάτη, τα οποία με την πάροδο του χρόνου σημειώνουν σταδιακή αύξηση, κάτι το οποίο οφείλεται στο γεγονός ότι περισσότεροι άντρες προβαίνουν σε προληπτικούς ελέγχους.
Παράγοντες κινδύνου
Ο κύριος και ουσιαστικός παράγοντας κινδύνου για τον δεδομένο τύπο καρκίνου είναι το οικογενειακό ιστορικό, σύμφωνα με τα όσα μας είπε ο Δρ. Σακκάς.
Συγκεκριμένα, εξήγησε, αν ένας άντρας έχει ένα συγγενή πρώτου βαθμού που πάσχει από τη νόσο, τότε ο ίδιος έχει διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσει την ασθένεια από οποιοδήποτε άλλο άτομο στον κοινό πληθυσμό. Όταν οι συγγενείς πρώτου βαθμού γίνουν δύο, τότε ο κίνδυνος πενταπλασιάζεται, επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Μικρότερης σημασίας παράγοντας είναι και η διατροφή. Μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και κρέας αυξάνει μεν, σε μικρότερο βαθμό δε, την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας, ενώ ρόλο παίζει και η φυλή.
"Βρέθηκε ότι οι Καυκάσιοι έχουν λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με τους μαύρους να αποκτήσουν καρκίνο του προστάτη και αντίστοιχα έχουν περισσότερες πιθανότητες από τους Ασιάτες."
Την ίδια ώρα, όσο μεγαλύτερη ηλικία έχει ένας άντρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εμφανίσει καρκίνο του προστάτη, εξού και το ότι θεωρείται ένας καρκίνος των μεγαλύτερων ηλικιών, χωρίς ωστόσο να αποκλείονται και οι μικρότερες ηλικίες.
Συνήθως πρόκειται για μια ασθένεια που εμφανίζεται στην ηλικία των 50 ετών και άνω, γι’ αυτό και για τις πλείστες περιπτώσεις ο έλεγχος πρέπει να αρχίζει σε εκείνη την ηλικία.
Συμπτώματα
Ερωτηθείς αναφορικά με τα συμπτώματα που εκδηλώνονται, ο Δρ. Σακκάς είπε πως ο καρκίνος του προστάτη δε δίνει συμπτώματα. Αν προλάβουν να εκδηλωθούν, συνήθως πρόκειται για συμπτώματα από τις μεταστάσεις, γι’ αυτό και πρέπει ο έλεγχος για την ασθένεια να γίνεται προληπτικά, εξήγησε.
Ειδικότερα, τα συμπτώματα αυτά συνδέονται συχνότερα με μεταστάσεις στα οστά, όπως πόνος στη μέση. Ως εκ τούτου, προβλήματα όπως δυσκολία στην ούρηση ή συχνοουρίες είναι κατά κύριο λόγο συμπτώματα καλοηθών παθήσεων του προστάτη, όπως είναι η υπερπλασία του προστάτη ή διάφορες μολύνσεις.
Διάγνωση
Η πρώτη εξέταση που πρέπει να γίνεται για έλεγχο της υγείας του προστάτη είναι το PSA, δηλαδή η ανάλυση αίματος η διενέργεια της οποίας πρέπει να ξεκινά μετά την ηλικία των 40 ετών. Όπως σημείωσε ο Δρ. Σακκάς, αν το PSA είναι κάτω από την μονάδα τότε η εξέταση γίνεται ξανά γύρω στα 48-50 έτη όταν πρέπει να ξεκινήσει πλέον και η κλινική εξέταση του προστάτη, δηλαδή η δακτυλική εξέταση, όπως και ο υπέρυχος.
Τονίζεται ότι όσον αφορά ασθενείς που έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του προστάτη, καλό είναι ο ολοκληρωμένος έλεγχος να ξεκινά στα 45 έτη.
Στην περίπτωση δε που κατά την εξέταση διαφανεί κάτι "ύποπτο," τότε προχωρούμε ανάλογα σε μαγνητικό και βιοψία του προστάτη για να επιβεβαιώσουμε το θέμα του καρκινώματος, είπε ο Δρ. Σακκάς.
Μέτρα πρόληψης
Αναφορικά με τα μέτρα πρόληψης που μπορούν να λαμβάνονται, ο γιατρός είπε πως δεν υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να αποκλείσουν την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη, ωστόσο μια πιο ισορροπημένη διατροφή μπορεί να καθυστερήσει την εμφάνιση του καρκινώματος.
Βέβεαια, το σημαντικότερο που μπορεί να κάνει ένας άντρας είναι να υιοθετήσει στη ρουτίνα του τον τακτικό έλεγχο, πρόσθεσε.
"Ο καρκίνος του προστάτη εφόσον ανακαλυφθεί σε πρώιμα στάδια, που μπορούμε να τον ανακαλύψουμε πολύ εύκολα, είναι πλήρως θεραπεύσιμος."
Θεραπεία
Η θεραπεία του καρκινώματος του προστάτη, όταν είναι εντοπισμένος καρκίνος, γίνεται μέσω χειρουργείου με τη ριζική προστατεκτομή, η οποία γίνεται είτε ανοικτά είτε λαπαροσκοπικά είτε ρομποτικά.
Η άλλη εντοπισμένη θεραπεία είναι η ακτινοθεραπεία η οποία έχει σχεδόν το ίδιο καλά αποτελέσματα όπως και το χειρουργείο και η οποία χωρίζεται σε δύο είδη: την κλασική ακτινοθεραπεία και τη βραχυθεραπεία.
Τέλος έχουμε την ορμονοθεραπεία που είναι μία ένεση κάθε ένα με τρεις μήνες αναλόγως και η οποία "μπλοκάρει" την τεστοστερόνη και ως εκ τούτου την "τροφή" του προστάτη. Αυτή η θεραπεία, όπως ανέφερε ο Δρ. Σακκά, παραχωρείται σε ασθενείς οι οποίοι έχουν ήδη μεταστάσεις ώστε να καθυστερήσει η εξέλιξη του καρκινώματος. Ο καρκίνος του προστάτη έχει πράγματι μια πολύ καλή ανταπόκριση στην ορμονοθεραπεία, κατέληξε.
