Στραμμένα στο θύμα της κάθε υπόθεσης σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης είναι τα "βλέμματα" των διωκτικών αρχών, της δικαιοσύνης και της κοινωνίας σύμφωνα με την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου και ακτιβίστρια Ζέλια Γρηγορίου.
Σχολιάζοντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση την υπόθεση της 19χρονης Βρετανίδας που καταδικάστηκε για ψευδή βιασμό και κατέθεσε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο για ακύρωση της ποινής, τόνισε ότι "η κρίση από το κοινό θα βασιστεί στην προσωπική ζωή, τη συμπεριφορά, τις συνήθειες, την εμφάνιση ή την προέλευση του ατόμου." Η κυρία Γρηγορίου, όπως και άλλοι πολίτες, βρέθηκαν έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο για να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους και την διαφωνία τους στον χειρισμό της υπόθεσης από την δικαιοσύνη.
"Το να ονομάσουμε και να εγκαλέσουμε φορείς που είχαν εμπλακεί σε αυτή την υπόθεση, οι οποίοι με τη δράση ή τη μη δράση τους, είτε με αυτό που έκαναν ή δεν έκαναν, συνέβαλαν σε βιαίότητα. Βιαιότητα σε προσωπικό επίπεδο και βιαιότητα σε επίπεδο εφαρμογής του νόμου"
Η κυρία Γρηγορίου τόνισε ότι με βάση στατιστικά στοιχεία του 2018, καταγράφονται 56 περιπτώσεις αντρών και γυναικών που προσέφυγαν σε αστυνομικούς σταθμούς για να καταγγείλουν βιασμό ή σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση.
"Αυτός ο αριθμός είναι πλασματικός γιατί λαμβάνονται μόνο οι καταγγελίες. Στην περίπτωση του Στυλιανού, η μητέρα του είχε πάει σε αστυνομικό σταθμό με τη σκέψη ότι καταγγέλει βία, ενώ καταγράφηκαν 19 αναφορές. Καταγγελίες είναι μόνο 2-3. Πολλές φορές αυτό συμβαίνει και σε υποθέσεις βιασμού, που αφού υπογράψει την κατάθεση του ένα άτομο, μετά συνειδητοποιεί το βάρος της περιπέτειας που μπαίνει και γι αυτό δεν προχωρά σε αυτό το στάδιο. Από τις 56 περιπτώσεις στο δικαστήριο πήγαν 37 και σε ποινές κατέληξαν 18."
Σε όλες τις περιπτώσεις, είπε η κυρία Γρηγορίου, που γυναίκες απέσυραν τις καταγγελίες τους "γιατί πιέστηκαν από συγγενείς, φίλους ή ίδια φοβήθηκε" δεν διώχθηκαν ποινικά. Όχι όμως και στην περίπτωση της 19χρονης Βρετανίδας, η οποία ανακρίθηκε για επτά συνολικά ώρες και κλήθηκε τρείς φορές στον αστυνομικό σταθμό.
"Υπάρχουν και περιπτώσεις που οι ίδιοι οι δικηγόροι συμβουλεύουν τα θύματα να διακόψουν αυτές τις δίκες, που είναι πολύ δύσκολες και επώδυνες για αυτά τα άτομα. Δεν υπήρχε ένα υποστηρικτικό δίκτυο, χωρίς να έχει στήριξη από δικηγόρο, δόθηκε στην 19χρονη Βρετανίδα να υπογράψει κάτι για το οποίο δεν γνώριζε και το σύστημα κινήθηκε εκδικητικά όλο το σύστημα, υποχρεώθηκε να υπογράψει όχι ότι αποσύρει την καταγγελία, αλλά ότι πήγε και κατήγγειλε ψευδή βιασμό. Εδώ είναι και η διαφορά που δεν υπήρχε διερμηνέας."
Η κυρία Γρηγορίου υπέδειξε ότι στην απόφαση του δικαστηρίου αναγράφεται ότι όλοι οι αστυνομικοί του ΤΑΕ Αμμοχώστου ξέρουν πολύ καλά αγγλικά και τόνισε ότι "στην Κύπρο όλοι ξέρουμε πολύ καλά αγγλικά, αλλά τα αγγλικά της Αγίας Νάπας, της Πάφου, του πανεπιστημίου αλλά δεν ξέρουμε τα αγγλικά για να καταλάβουμε τη συνέπεια μιας τέτοιας ενυπόγραφης δήλωσης.
"Δεν είναι απλώς διερμηνέας, είναι σημαντικά στοιχεία στο δικαίωμα της δίκαιης δίκης."
