Της Ραφαέλας Στυλιανού
Πάμε να γνωρίσουμε τον Κώστα Γεωργίου γνωστό ως κοκκινοφόρο, ένας ψαράς από τους λίγους που έχει απομείνει στο επάγγελμα.
Κώστας Γεωργίου - Ψαράς
«Ο ύπνος λίγος για να είσαι ψαράς πρέπει να σου αρέσει η δουλειά τούτη. Κάθε μέρα πρέπει η νύχτα ή μέρα εξαρτάται από τα δίχτυα που θα ρίξουμε διότι αν δεν ρίξουμε δίχτυα εν έχει μεροκάματο πολλές φορές τα ρίχνουμε και πάλε μεροκάματο εν έχει αν εν τα χοντρά τα δίχτυα πάμε τη μέρα πριν δύση ο ήλιος ρίχνουμε τα δίχτυα και τα βγάζουμε την άλλη μέρα η ώρα 5 το πρωί..Το επόμενο βήμα ερχόμαστε στο λιμάνι ξιψαρίζουμε τα δίχτυα και έρχεται ο ψαροπούλης και αγοράζει τα ψάρια μας.. »
Η αγάπη του για την θάλασσα.. και το ψάρεμα τον κράτησε για τρεις και πλέον δεκαετίες στο επάγγελμα…
«Στο επάγγελμα είμαι από μωρό από 7 χρονών γιατί η οικογένεια μου όλη ήταν ψαράδες.. Πήγαινα βοηθούσα τον παπά μου και μετά πήγαινα σχολείο. Επαγγελματικά άρχισα εγώ το 83, έγινα ψαράς Έχει από το 83 δηλαδή έχει 37 χρόνια ..»
-Ποια η εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη τόσα χρόνια στη δουλειά;
«Θυμάμαι μια φορά όταν ήμουν 8 χρονών που πιάστηκε ένας βλάχος 20 κιλά πάνω στο παραγάδι και βγήκε από πάνω.. εκείνο τον καιρό η μεγαλύτερη βάρκα ήταν 18 πόδια και πήγαμε να τον βγάλουμε από τον αφρό και ήρθε ένας καρχαρίας μιλούμε έτσι καρχαρία ούτε είδα τόσα χρόνια ήταν πιο μεγάλος από τη βάρκα.. ήρθε δίπλα μας ακόμα θυμάμαι τα μάτια του άρπαξε μια του βλάχου άλλο μια και έφυγε..»
-Να μας πείτε γιατί σας φωνάζουν κοκκινοφόρο;
«Η οικογένεια μου τον καιρό τον Εγγλέζων όταν πήγαινες δικαστήριο ήταν ο δικαστής πάνω και η γυναικά που έγραφε φορούσε κόκκινη στολή μια από εκείνες ερωτεύτηκε τον παππού μου και έμεινε στην Κύπρο μαζί του και έμεινε το όνομα..»
