Του Γιώργου Χρυσάνθου
"Έχει ενάμιση μήνα που βλέπουμε όλη αυτή την μαυρίλα."
"Είπαν μας ότι έκρουσε το σπίτι."
"Πέφτω και σηκώνουμαι, πού να πάω;"
"Μια κατάσταση εκτός ελέγχου."
Σωτηρούλα
"Μεγάλη ζημιά, με λάδι έμεινε, με τεράστι έμεινε, με τίποτα. Το λάδι το έγιρνα από τη σκάλα και τώρα θα το αγοροάζουμε."
Η κυρία Σωτηρούλα περιμένει την βοήθεια που υποσχέθηκε η πολιτεία, μήπως και καταφέρει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Το μοναδικό πράγμα που γλίτωσε εκείνο το φρικτό απόγευμα, ήταν στην κυριολεξία το χώμα στην γη που καλλιεργούσε, αφού μέχρι και οι πέτρες κάηκαν.
Σωτηρούλα
"Τίποτα, όποιος μας φωνάξει να τον βοηθήσουμε να μας δώσει λίγο λάδι, διαφορετικά θα αγοράσουμε."
Η κατάσταση δύσκολη για όλους τους αγρότες που έζησαν τον όλεθρο και πλέον περιμένουν τις αποζημιώσεις, για να καλύψουν, έστω, ένα μέρος της ζημιάς.
Ευάγγελος
"Ήρθαν και τα είδαν, είπαν ότι θα έρθουν ξανά. Δεν ήρθαν οι αποζημιώσεις, τίποτα ακόμα."Ιορδάνης
"Δεν θέλω να ξανά πάω έξω, δεν έχω κάτι που να με ελκύει πλέον. Δεν πήρα λεφτά."
Η ζημιά πάντως όσο περνούν οι μήνες γίνεται ακόμη πιο μεγάλη σύμφωνα με την κυρία Φωτούλα, αφού όπως λέει θα πάρει χρόνια μέχρι τα δέντρα, θα δώσουν και πάλι καρπούς.
"Δέντρα, μια σειρά από δέντρα. Αξιολόγησαν την κατάσταση. Όχι εμένα δεν ήρθε κανένας. Είχα καριδιές και ελιές."
Ζαντής
"Είδαν και έφυγαν, τώρα τι θα σκεφτούν να δώσουν δεν ξέρω."
Κάποιοι άλλοι, όπως ο κύριος Ζαντής, κάθονται απλά στο σπίτι και περιμένουν να δουν πότε και πόσα θα αποζημιώσει το κράτος, μήπως και φτιάξουν ξανά τις επιχειρήσεις τους που έγιναν στάχτη μέσα σε μερικά λεπτά.
Ο ίδιος, πρόσφυγας από τον Γερόλακκο, έφτιαξε με κόπο και ιδρώτα το ελαιοτριβείο του στην Ορά. Δεν ξέρει όμως αν θα μπει στη διαδικασία να φτιάξει την επιχείρηση του.
Ζαντής
"Θέλουμε να τα ξανά κάνουμε… Είναι πολλά τα λεφτά. "
Κάποιοι περιμένουν την αποζημίωση που ανακοίνωσε το κράτος, ώστε να αρχίσουν να φτιάχνουν το σπίτι τους από την αρχή.
Φόβος και τρόμος
Πιθανά πλημμυρικά φαινόμενα, διάβρωση και κατολισθήσεις δημιουργούν ένα επικίνδυνο σκηνικό για τον χειμώνα.
Μεγάλες πέτρες δεν βρίσκουν καμία αντίσταση και καταλήγουν στην μέση του δρόμου σε μια μεγάλη απόσταση από το χωριό Εφταγώνια μέχρι και τους Αγίους Βαβατσινιάς.
Οι κάτοικοι των πυρόπλυκτων περιοχών βλέπουν τον κίνδυνο μπροστά τους και ζητούν έργα πριν χειμωνιάσει, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα γίνει κάποιο κακό, όπως μας εξήγησε τόσο ο κύριος Ιορδάνης, όσο και άλλοι κάτοικοι της περιοχής.
Ιορδάνης
"Διάβρωση του εδάφους. Οι βράχοι που βλέπεις εκεί στο βουνό, θα κατέβουν μέσα στον παρακαμπτήριο δρόμο, μιλώντας για την Ορά."Φωτούλα
"Ξεκόλλησαν οι πέτρες και θα έρθουν όλες κάτω."
Ο κρατικός μηχανισμός, έχοντας στα χέρια του και τις εισηγήσεις της ειδικής επιστημονικής ομάδας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ετοιμάζεται να αρχίσει έργα, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν θα ολοκληρωθούν φέτος.
Αποτέλεσμα, οι κοινοτικές Αρχές να κάνουν έργα εντός του χωριών, όπως σημείωσε ο κοινοτάρχης της Εφταγώνιας, αν και αυτό δεν θα επιλύσει το μεγάλο πρόβλημα.
Κυριάκος
"Τα καμένα πεύκα δεν πρέπει να κοπούν. Ή αν κοπούν να μείνουν επί τόπου. Να μην χρησιμοποιηθούν για κάτι άλλο και να μείνει η περιοχή ακάλυπτη."
"Φιλοξενούμενοι" πυροσβέστες
Η ζωή συνεχίζεται και η ομαλότητα επιστρέφει σιγά σιγά. Αν και για κάποιους – όπως για παράδειγμα τους πυροσβέστες στην Εφταγώνια – θα αργήσει.
Τα καμένα αυτοκίνητα τους είναι ακόμη εκεί, οι πυροσβέστες φιλοξενούνται στο Γραφείο του Κοινοτικού Συμβουλίου και το Πυροσβεστικό όχημα φιλοξενείται σε πάρκινγκ που παραχώρησε ένας κάτοικος του χωριού.
Την ίδια ώρα που ο κοινοτάρχης, επαναφέρει το ζήτημα του σχεδιασμού στην διαδικασία πυρόσβεσης, υπενθυμίζοντας τι έγινε εκείνο το μαύρο μεσημέρι.
Κυριάκος
"Τα πυροσβεστικά ήταν στην περιοχή της Παρεκκλήσιάς στην παραλία και δυστυχώς αυτή ήταν η αιτία του κακού του μεγάλου."
Η ζωή... συνεχίζεται
Η ζωή συνεχίζεται και σιγά σιγά το πράσινο κάνει ξανά την εμφάνιση του. Και όπου αυτό δεν είναι εφικτό, οι κάτοικοι προσπαθούν να βάλουν ένα πιο φωτεινό χρώμα, για να κρύψουν το μαύρο.
Καμία σπίθα, καμία φωτιά είναι το μήνυμα που έγραψαν στις πέτρες οι κάτοικοι της περιοχής, σχηματίζοντας μια καρδιά σε αυτό το δέντρο, το οποίο κάηκε τελευταίο όταν η φωτιά κατέβαινε το βουνό.
Ιορδάνης
"Είπα να φυτέψω λίγα λαχανικά για να κρατώ θετική την ψυχολογία μου. Να αλλάξω την όψη της αυλής μου."
