Ανάμεικτα τα συναισθήματα των Βαρωσιωτών σήμερα 8 Οκτωβρίου με την τρίτη εισβολή του Αττίλα, αυτή τη φορά στα Βαρώσια. Τεράστια «μαχαιριά» οι εικόνες αυτές, στις καρδιές των ανθρώπων αυτών που αντικρύζουν μετά από 46 ολόκληρα χρόνια την πόλη όπου μεγάλωσαν.»
Από τη μια οργή και από την άλλη ανακούφιση. Οργή γιατί νιώθουν να χάνεται η ελπίδα για την πόλη τους αλλά και ανακούφιση καθώς θα μπορούν ξανά να την επισκεφτούν και να κολυμπήσουν στην υπέροχη παραλία που τόσο λαχταρούσαν,
Τούλλα Γεωργίου – Πρόσφυγας Αμμοχώστου
«Για χρόνια έψαχνα φωτογραφίες, βίντεο από την πόλη μου, μήπως δω το πατρικό μου…και ξαφνικά προχθές βλέπω τις μπουλντόζες έξω από το κέντρο του πατέρα μου.. Κόντεψα να λιποθυμήσω, δεν το πίστευα... Και από εκείνη την ημέρα το βλέπω συνέχεια σε όλα τα κανάλια. Και πονεί και πονεί και πονεί. Ο πατέρας μου έφυγε με τον πόνο της Αμμοχώστου. Έχει από το πρωί που κλαίω αλλά νιώθω και μια ανακούφιση, γιατί επιτέλους θα μπορέσω να πάω.»
Άννα Μαραγκού – Αρχαιολόγος/Ιστορικός
«Είναι η πρώτη φορά μετά από 46χρόνια που βλέπω ξανά το ιστορικό της πόλης. Η πόλη μας έμεινε ακριβώς όπως ήταν…Η σημερινή κατάσταση είναι για τον κάθε Βαρωσιώτη μια τεράστια μαχαιριά.»
