Το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών Πάφου δικαίωσε τον πρώην Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Πάφου ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017 σε σχέση με την υπόθεση του πρόωρου και παράνομου τερματισμού της απασχόλησης του.
Στις 30/11/2022 το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών έκρινε παράνομο τον πρόωρο τερματισμό της εργοδότησης του τότε Καλλιτεχνικού Διευθυντή, Μάριου Ιωάννου Ηλία, με αποτέλεσμα να του επιδικάσει σημαντικό ποσό αποζημίωσης.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, ο Μάριος Ιωάννου Ηλία, γνωστός επαγγελματίας στο χώρο, απολύθηκε, χωρίς κανένα νόμιμο λόγο.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο ο κ. Ηλία σημείωσε ότι «στο έγγραφο Έκθεσης της Επιτροπής Αξιολόγησης των Καθ’ ων η Αίτηση (Τεκμήριο 51) σχετικά με τους υποψήφιους για τη θέση του Κ.Δ. με βάση το Τεκμήριο 1, ήταν πρώτος στη βαθμολογία με διαφορά από τους άλλους υποψηφίους επειδή είχε διεθνή καριέρα, εμπειρογνωμοσύνη και τεχνογνωσία σε μεγάλης κλίμακας διοργανώσεις και αναγνώριση τόσο των διοικητικών όσο και των καλλιτεχνικών του ικανοτήτων».
«Πέραν τούτου αναντίλεκτοι παρέμειναν οι ισχυρισμοί του Αιτητή ότι πριν να αναλάβει τη θέση του Κ.Δ. των Καθ’ ων η Αίτηση εργάστηκε με επιτυχία για την πόλη του Mannheim» προσθέτει το Δικαστήριο στην απόφαση του.
Επιπρόσθετα σημειώνεται πως οι θέσεις του κ. Ηλία ότι αρχικά για ένα χρονικό διάστημα εργαζόταν χωρίς άλλο προσωπικό να τον βοηθά και στη συνέχεια χωρίς ικανοποιητικό αριθμό προσωπικού και χωρίς το προσωπικό που δήλωναν οι Καθ’ ων η Αίτηση ότι θα προσελάμβαναν ή θα έπρεπε να προσλάβουν σύμφωνα με τις συμβουλές των Acultos και τις δηλώσεις τους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι αυτός προετοίμασε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Π.Π.Ε Πάφος 2017, ότι αυτός επανακοστολόγησε τα έργα που περιέχονταν στον φάκελο υποψηφιότητας (Bid Book) της Πάφου 2017 και ότι με τη δική του συμβολή το Πάφος 2017 πέτυχε στην αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Νοέμβριο του 2014 «υποστηρίζονται από τα έγγραφα που κατέθεσε ενώπιόν του Δικαστηρίου και το αξιόπιστό τους δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέτασή του».
Ούτε, συνέχισε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, «οι θέσεις του το ότι η ενασχόλησή του με το έργο για την πόλη του Ulm δεν επηρέασε την απόδοσή του στους Καθ’ ων η Αίτηση κλονίστηκαν κατά την αντεξέτασή του».
Ακόμη στην σελ. 41 της απόφασης σχετικά με τη μαρτυρία του Προέδρου του Παφος 2017, κ. Χρήστου Πατσαλίδη, το Δικαστήριο ανέφερε πως ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πάφος 2017 «ούτε έθεσε ενώπιόν μας οποιαδήποτε συγκεκριμένα ή απτά στοιχεία που να υποστηρίζουν τις θέσεις του».
«Λόγω των πιο πάνω αδυναμιών στη μαρτυρία του κ. Πατσαλίδη κρίνουμε ότι δεν μπορούμε να την θεωρήσουμε ως αξιόπιστη και ασφαλή βάση στην οποία μπορούμε να βασιστούμε για εξαγωγή ευρημάτων αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης» ανέφερε το Δικαστήριο ανακοινώνοντας την απόφαση του. Συνακόλουθα, συνέχισε, «η εν λόγω μαρτυρία δεν γίνεται αποδεκτή και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα που να στηρίζουν την εκδοχή των Καθ’ ων η Αίτηση», είπε το Δικαστήριο.
Το Δικαστήριο σημείωσε ακόμη πως «ενόψει της πιο πάνω κατάληξής του προχώρησε να εξετάσει κατά πόσον οι Καθ’ ων η Αίτηση τερμάτισαν νόμιμα την απασχόληση του Αιτητή (κ. Μάριο Ιωάννου Ηλία) στις 31/03/2015. Λόγω της απόρριψης της μαρτυρίας των Καθ’ ων η Αίτηση στη βάση της μη δικογράφησης της εκδοχής των Καθ’ ων η Αίτηση, οι Καθ’ ων η Αίτηση απέτυχαν να αποδείξουν ότι νόμιμα τερμάτισαν την απασχόληση του Αιτητή».
Περαιτέρω το Δικαστήριο τόνισε πως «για σκοπούς πληρότητας, οι γενικόλογοι ισχυρισμοί του κ. Πατσαλίδη εκτός του ότι πλήττουν ουσιαστικά το αξιόπιστο της μαρτυρίας του, δεν μπορούν από μόνοι τους να αποτελέσουν το υπόβαθρο για συμπέρασμα».
Το Δικαστήριο ακόμη σημειώνει πως «συνακόλουθα με τα πιο πάνω κρίνουμε ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση απέτυχαν να αποσείσουν το βάρος απόδειξης που τους βάρυνε να αποδείξουν ότι, υπό τις περιστάσεις και εντός του πραγματικού πλαισίου της υπόθεσης, ενέργησαν εύλογα ως ένας λογικός εργοδότης και ότι νόμιμα και δικαιολογημένα τερμάτισαν την απασχόληση του Αιτητή εντός των πλαισίων του Νόμου και των αρχών που καθιέρωσε η νομολογία».
«Είναι επομένως κατάληξή μας», συνέχισε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, «ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν τερμάτισαν νόμιμα την εργοδότηση του Αιτητή εντός των πλαισίων του άρθρου 5(α) του Νόμου και συνακόλουθα ο Αιτητής δικαιούται σε αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του Νόμου και σε πληρωμή αντί προειδοποίησης».
Επιπρόσθετα, αναφέρεται στην απόφαση, πως ο κ. Μάριος Ιωάννου Ηλία δικαιώθηκε προηγουμένως διπλά, τόσο από την απόφαση του Διευθυντή των Κοινωνικών Ασφαλίσεων όσο και από την Υπουργό Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Συγκεκριμένα, στην απόφαση της δικαστού αναφέρεται ότι «Στις 04/03/2016 ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφού διερεύνησε, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, το ζήτημα που του έθεσε ο Αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 08/06/2015 σχετικά με την απασχόλησή του ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής στους Καθ’ ων η Αίτηση, αποφάσισε ότι η απασχόληση του Αιτητή στους Καθ’ ων η Αίτηση εμπίπτει στην κατηγορία του μισθωτού προσώπου σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πίνακα, Μέρος Ι, του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Τεκμήριο 6) και ενημέρωσε τους Καθ’ ων η Αίτηση ότι όφειλαν να καταβάλουν στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων εισφορές για το πρόσωπο του Αιτητή ωςεργοδοτούμενου».
«Οι Καθ’ ων η Αίτηση υπέβαλαν κατά της πιο πάνω απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων ιεραρχική προσφυγή την οποία απέρριψε η Υπουργός Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις 12/07/2016 (Τεκμήριο 14). Οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν προσέβαλαν τις πιο πάνω αποφάσεις με προσφυγές στο Διοικητικό Δικαστήριο και κατέβαλαν στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων εισφορές για το πρόσωπο του Αιτητή ως μισθωτός για την περίοδο Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι Μαρτίου 2015», ανέφερε το Δικαστήριο.
