Bullying. Το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στα σχολεία μας. Ένα φαινόμενο που επεκτείνεται και παίρνει τρομακτικές διαστάσεις καλώντας μας να δράσουμε άμεσα και αποτελεσματικά πριν θρηνήσουμε κι άλλα θύματα. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Η τέχνη δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη στην προσπάθεια αυτή και μια τρανή απόδειξη είναι παράσταση της ομάδας Intra Portas της οποίας την σκηνοθεσία υπογράφει η Ελένη Αναστασίου. Η παράσταση ταξιδεύει στα σχολεία τα τελευταία επτά χρόνια και είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε στο πλαίσιο της Πορείας Υπερηφάνειας.
Νάγια Τ. Καρακώστα, ηθοποιός
Η ιστορία του Βίκτωρα και της Μαρίας αφορά ένα παιδί που δέχεται εκφοβισμό, χωρίς να καθορίζεται ποιος είναι ο λόγος που δέχεται εκφοβισμό και βλέπουμε το πως βιώνει το σχολείο καθημερινά αυτό το παιδί που ονομάζεται Βίκτωρας. Η Μαρία από την άλλη είναι θα λέγαμε ο ιθύνων νους του εκφοβισμού χωρίς να είναι ξεκάθαρο ότι εκείνη φταίει μέχρι που γίνεται ένα συμβάν το οποίο κάνει τη Μαρία να αντιληφθεί ότι εκείνη ευθύνεται για το τι μπορούσε να κάνει και τι προκαλεί στον Βίκτωρα και σε κάποια φάση μεταστρέφεται.
Μπορεί μια παράσταση να αλλάξει όντως τη συμπεριφορά ενός bully;
Ανδρέας Κουτσόφτας, ηθοποιός
Οπωσδήποτε άλλαξαν συμπεριφορές κυρίως προς το καλό και ουσιαστικά αυτό θέλουμε, το καλό, επικαλούμαστε το καλό μπας και έρθει και αυτός είναι ο στόχος, αν δεν ήταν ο στόχος να σταματήσει οποιαδήποτε μορφή εκφοβισμού δεν θα ήμασταν στα σχολεία.
Και πάμε πίσω, στο 2016 για να ακούσουμε πως η ιστορία του Βίκτωρα και της Μαρίας άλλαξαν τη ζωή ενός παιδιού…
Νάγια Τ. Καρακώστα, ηθοποιός
Πήγαμε Δευτέρα σε ένα σχολείο, κάναμε σε κάποιες τάξεις την παράσταση και πήγαμε Παρασκευή στο ίδιο σχολείο για να την κάνουμε σε άλλες τάξεις. Καθώς μπαίνουμε μέσα, τρέχει η καθηγήτρια που ήταν υπεύθυνη και μας λέει θέλω να σας πω κάτι, και μας ρώτησε αν θυμόμασταν συγκεκριμένα ένα παιδί από μια συγκεκριμένη τάξη και μας είπε ότι εκείνο το παιδί ήταν το πιο άτακτο παιδί της τάξης, ήταν το παιδί που ήταν θύτης ουσιαστικά και ότι βλέποντας την παράσταση, εγώ θυμάμαι ότι βλέποντας την παράσταση ήταν έτσι κάτω και τον θυμάμαι ακόμα. Μετά από την παράσταση είπε στην καθηγήτρια να συζητήσουν περαιτέρω, πέραν από την συζήτηση τη δικιά μας που κάνουμε με τα παιδιά.
Η ιστορία που είχε δει του προκάλεσε μια μετατόπιση…συνειδητοποίησε τις επιπτώσεις που είχε η συμπεριφορά του.
Νάγια Τ. Καρακώστα, ηθοποιός
Από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή, τούτο το παιδί άρχισε να αλλάζει παρέες, πήγαινε να κάθεται με άτομα που κάθονταν μόνα τους στο διάλειμμα και άρχισε να απομακρύνεται από την παρέα με την οποίαν έκαναν εκφοβισμό και να παίρνει το μέρος των παιδιών που ήταν τα λεγόμενα θύματα. Και αυτή δεν είναι η μόνη ιστορία, ήταν όμως η πρώτη που αντιληφθήκαμε ότι γίνεται κάτι.Ανδρέας Κουτσόφτας, ηθοποιός
Ότι το θέατρο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Ο Βίκτωρας και η Μαρία, ο Ανδρέας και η Νάγια, στέλνουν μήνυμα σε κάθε παιδί που βρίσκεται παγιδευμένο στα δίκτυα του bullying.
Ανδρέας Κουτσόφτας, ηθοποιός
Να μην φοβάται κανένας να μιλήσει και καμιά συμπεριφορά δεν είναι το τέλος του κόσμου, όλα μπορούν να αλλάξουν, φτάνει να βρούμε τη δύναμη και να θέλουμε να τα αλλάξουμε και να μην φοβηθούμε να μιλήσουμε. Το πρώτο πράμα και το πιο απλό είναι να μιλήσουμε και να ζητήσουμε βοήθεια και αν το κάνουμε όλα μπορούν να αλλάξουν, όσο δεν το κάνουμε, δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα.Νάγια Τ. Καρακώστα, ηθοποιός
Ακόμα και αφάνταστα μεγάλο να νομίζει μες το κεφάλι μας, στην πραγματικότητα δεν είναι, γιατί μπορεί η δικιά μου φωνή, όταν σπάσω εγώ τη σιωπή, να έρθει κι άλλο σώμα και να πει ότι συμβαίνει και σε εμένα και μπορούμε μαζί να το αντιμετωπίσουμε. Απλώς φτάνει να πάρουμε μια ανάσα.
