Οκτώ λεπτά χρειάστηκαν για να περάσει ο George Floyd στην αιωνιότητα, την δική του και την δική μας. Οκτώ βρώμικα, λερωμένα λεπτά μολυσμένα με μίσος και απαξία για τον άνθρωπο, όχι μόνο για τον George αλλά για τον καθένα προσωπικά. Όχι τόσο για τον θάνατο τον ίδιο αλλά για την στάση του απέναντι στο θάνατο, για την ευγενική του καρδία, για την ευγενική του ψυχή που έμεινε μαζί του και υπέμενε μέχρι το τέλος.
Οκτώ λεπτά, τόσα, όσο μια αιωνιότητα!
Μπορεί λοιπόν να έφυγε ο George Floyd αλλά άφησε πίσω του παρακαταθήκη την πηγαία αντίδραση της κοινωνίας των ανθρώπων ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και σε κάθε μορφή βίας. Μια αντίδραση που δείχνει ότι μας ενώνουν ως ανθρωπότητα πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Αυτή λοιπόν είναι και η παρακαταθήκη του George…
Παρακολουθώντας λοιπόν τα γεγονότα στις ΗΠΑ μετά τον θάνατο του διαπίστωσα με έκπληξη ότι αρχικά, οι δολοφόνοι του τέθηκαν απλώς σε διαθεσιμότητα από την πολιτεία της Μινεσότα. Όσο όμως οι μέρες προχωρούσαν και οι διαδηλώσεις εντείνονταν οι αρχές προχώρησαν στην σύλληψη των εμπλεκομένων και στην πρόσαψη κατηγοριών για φόνο τρίτου βαθμού στον δράστη σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα της πολιτείας αυτής.
Η λαϊκή αντίδραση όμως δεν έλεγε ούτε και λέει να καταλαγιάσει, έτσι οι αρχές γνωστοποίησαν εν τέλη ότι στον φερόμενο δράστη θα απαγγελθούν κατηγορίες για φόνο δευτέρου βαθμού ενώ οι υπόλοιποι «αστυνομικοί» που έλαβαν μέρος στο επεισόδιο θα κατηγορηθούν για συνέργεια (aiding and abetting).
O ποινικός κώδικας της Μινεσότα το Κεφάλαιο 609 αναφέρει στο άρθρο 609.195 MURDER IN THE THIRD DEGREE τα ακόλουθα:
«(a) Whoever, without intent to effect the death of any person, causes the death of another by perpetrating an act eminently dangerous to others and evincing a depraved mind, without regard for human life, is guilty of murder in the third degree and may be sentenced to imprisonment for not more than 25 years.»
To πιο πάνω άρθρο καθορίζει ως φόνο τρίτου βαθμού την μη ηθελημένη ανθρωποκτονία η οποία συντελείται με επικίνδυνη πράξη αλλά χωρίς πρόθεση ως προς το αποτέλεσμα παραδείγματος χάριν η ρήξη πυροβολισμών στον αέρα οι οποίοι εν τέλη επιφέρουν το θάνατο.
Ενώ στο πιο κάτω άρθρο καθορίζεται ως φόνος δευτέρου βαθμού η εκ προθέσεως ανθρωποκτονία αλλά χωρίς προμελέτη, χωρίς δηλαδή το στοιχείο του προσχεδιασμού. Φόνοι δευτέρου βαθμού συνήθως χαρακτηρίζονται αδικήματα που τελούνται εν βρασμό ως ακολούθως:
«609.19 MURDER IN THE SECOND DEGREE.
Whoever does either of the following is guilty of murder in the second degree and may be sentenced to imprisonment for not more than 40 years
(1) causes the death of a human being with intent to effect the death of that person or another, but without premeditation;»
Η σοβαρότερη μορφή φόνου στον ποινικό κώδικα της Μινεσότας καθορίζεται ο φόνος πρώτου βαθμού ως η παράνομη εκείνη πράξη που επιφέρει τον θάνατο με πρόθεση και κατόπιν προσχεδιασμού.
«609.185 MURDER IN THE FIRST DEGREE.
(a) Whoever does any of the following is guilty of murder in the first degree and shall be sentenced to imprisonment for life:
(1) causes the death of a human being with premeditation and with intent to effect the death of the person or of another;»
Στο αποτρόπαιο βίντεο που είδε το φως της δημοσιότητάς όπου καταγράφονται καρέ καρέ οι τελευταίες στιγμές του George Floyd φαίνεται ο δράστης να πατά στον λαιμό το θύμα ενώ του έχουν περαστεί χειροπέδες και ενώ το θύμα φαίνεται να επαναλαμβάνει την φράση ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω (I can’t breath).
Το σκηνικό αυτό διαρκεί για 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα. Έχει ο δράστης στην διάθεση του δηλαδή 8 ολόκληρα λεπτά να επεξεργαστεί τις πληροφορίες που λαμβάνει και να αποστεί από την παράνομη πράξη του. Εντούτοις αυτός φαίνεται να συνεχίζει χωρίς να επηρεάζεται από τα εξωτερικά ερεθίσματα που λαμβάνει.
Ο προσχεδιασμός σύμφωνα με την θεμελιώδη απόφαση People v. Anderson, 70 Cal.2d 15, 447 P.2d 942 (1968) αναφέρει ότι θα πρέπει να περιέχει 3 συγκεκριμένα στοιχεία που περιλαμβάνουν, τι έκανε ο δράστης πριν το έγκλημα και σε σχέση με αυτό, δεδομένα από την σχέση του δράστη με το θύμα που μπορεί να καταδεικνύουν κίνητρο για την διάπραξη του αδικήματος και η προσεκτική εκτέλεση του αδικήματος βάση συγκεκριμένου σχεδίου.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι οι δύο τους, δράστης και θύμα γνωρίζονταν καθώς εργάζονταν σε συγκεκριμένο νυχτερινό μαγαζί, του γεγονότος ότι ο δράστης είχε 18 προηγούμενες καταγγελίες για βιοπραγία ή και ανάρμοστη συμπεριφορά, του ότι ήταν θιασώτης ρατσιστικών ιδεών κατά των Aφροαμερικανών άρα λοιπόν ενδεχόμενα είχε κίνητρο, του τρόπου που εκτελέστηκε το αδίκημα ( βιαιότητα) και την γνώση του δράστη ότι το θύμα δεν ανέπνεε και ότι θα πέθαινε όπως το ίδιο το θύμα ανέφερε κατά την διάρκεια των 8 λεπτών, τον χρόνο που είχε ο δράστης για να αναιρέσει το άδικο (είχε χρόνο να αποφασίσει ότι με την πράξη του θα επέφερε τον θάνατο) αλλά και του γεγονότος ότι το θύμα δεν αποτελούσε πλέον απειλή για τον ίδιο και τους λοιπούς αστυνομικούς καθώς ήταν ακινητοποιημένος (υπήρχε σχετική ηρεμία και στο θύμα και στον δράστη), εκτιμώ ότι θα μπορούσε να κατηγορηθεί ακόμα και με την κατηγορία του φόνου πρώτου βαθμού ( murder in the first degree).
Πέρα λοιπόν, από την βία, που ασκείται από τα όργανα της τάξης και που όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας από διάφορα βίντεο στο διαδίκτυο δεν είναι ανάλογη με τον επιδιωκόμενο σκοπό της σύλληψης, είναι και η άδικη στάση της ιδίας της Πολιτείας ,των Εισαγγελικών Αρχών αλλά και της Αστυνομίας των ΗΠΑ που γεννά την την βίαιη αντίδραση των πολιτών της.
Η αποτυχία λοιπόν της κάθε συντεταγμένης πολιτείας να αποτελεί καταφύγιο και «κράτος δικαίου» για τους πολίτες σύμφωνα με το σπουδαίο φιλόσοφο Βάλτερ Μπεγιαμίν αναπαράγει την βία η οποία με την σειρά της παράγει και συντηρεί τον νόμο. Όπως μετά από την Αμερικανική Επανάσταση και την βία του εμφυλίου πολέμου γεννήθηκε η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Bill of Rights) μέσα από την τροποποίηση του Αμερικάνικου Συντάγματος έτσι εύχομαι και ελπίζω ότι μέσα από τον τραγικό χαμό του George Floyd και το τσουνάμι της λαϊκής αντίδρασης μια νέα εποχή θα ανατείλει….
