To άρθρο έλεγε, γράφει ο Θεόδωρος Μίτλετον, εκτελεστικός διευθυντής του μιντιακού οργανισμού Digital Tree, Αδελφότεκνος του Πολύ Πολυβίου και του οποίου ο αδελφός επίσης εργάζεται στο γραφείο Χρυσαφίνης και Πολυβίου. Ακολουθεί ένας σχολιασμός των τρεχουσών εξελίξεων στο δικαστικό σύστημα μετά την απαντητική επιστολή του δικηγόρου Νίκου Κληρίδη προς τον Πρόεδρο του Δικηγορικού συλλόγου στην οποία προέβαλλε σειρά ισχυρισμών αναφορικά με τις μεμπτές κατά την άποψη του σχέσεις συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου και δικαστών του Ανωτάτου.
Ο κ. Μίτλετον με μια εξαιρετικά επιφανειακή προσέγγιση, διερωτάται που είναι η είδηση και στη συνέχεια πιστοποιεί το δικηγορικό γραφείο του θείου του για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει και που παρεπιπτόντως κανείς δεν αμφισβήτησε και κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι ο κ. Πολυβίου είναι κάτι διαφορετικό από έναν εξαιρετικό νομικό.
Πάμε όμως στην ουσία. Καλώς ή κακώς, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, στη δημόσια σφαίρα υπάρχουν ισχυρισμοί που αφήνουν σκιές για τον τρόπο που λειτουργεί το δικαστικό σύστημα στην Κύπρο. Ευθύνη των ΜΜΕ, δεν είναι να υπερασπίζονται ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά να υπερασπιστούν τη διαφάνεια, το δημόσιο συμφέρον.
Όπως απαιτήθηκε από τον δικηγόρο Νίκο Κληρίδη να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του, έτσι και σήμερα απαιτείται μια ανεξάρτητη εις βάθος έρευνα που θα σβήσει τις όποιες σκιές αιωρούνται πάνω από το δικαστικό σύστημα.
Ο Νίκος Κληρίδης παραθέτει στην επιστολή του μια σειρά από υποθέσεις και ισχυρίζεται ότι το γεγονός ότι συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο εργοδοτεί τα παιδιά δικαστών, επηρέασε την έκβαση τους. Εμείς δεν λέμε ότι την επηρέασε. Εμείς ρωτάμε γιατί οι δικαστές δεν ζητούν να εξαιρεθούν όταν εκδικάζουν υποθέσεις γραφείων στα οποία εργάζονται τα παιδιά τους ή άλλα συγγενικά τους πρόσωπα. Κάτι τέτοιο δεν θα έδινε δικαίωμα για αμφισβήτηση αποφάσεων.
Aυτό δεν είναι λαϊκισμός. Δεν είναι λογικό ότι ένας δικαστής ο οποίος δικάζει μια υπόθεση στην οποία το ένα μέρος εκπροσωπείται από δικηγορικό γραφείο στο οποίο εργάζεται το παιδί του αυτό να ενδέχεται να επηρεάσει και τις αποφάσεις του;
Δεν είπε κανείς να αφήσουμε άνεργα τα παιδιά των δικαστών κ. Μίτλετον, ούτε και να τα στείλουμε μετανάστες στο εξωτερικό! Άλλωστε οι σκιές που υπάρχουν σήμερα δεν είναι εναντίον κανενός παιδιού και εναντίον κανενός δικηγορικού γραφείου.
Οι σκιές που υπάρχουν είναι πάνω στη λειτουργία του δικαστικού συστήματος και ο ρόλος της δημοσιογραφίας δεν είναι να δίνει πιστοποιητικά καλής πρακτικής σε κανένα δικηγορικό γραφείο αλλά να απαιτήσει όπως το δημόσιο συμφέρον διασφαλιστεί και όπως απαντηθούν οι ανησυχίες που εύλογα έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνία για τη δικαιοσύνη στην Κύπρο.
